Watykan: Msze św. dziękczynne za kanonizację

W kazaniu główny celebrans zauważył, że jednoczesna kanonizacja dwóch papieży jest „precedensem w dziejach Kościoła”, dodając, że w dodatku w liturgii kanonizacyjnej wzięli udział dwaj papieże: Franciszek i Benedykt XVI, czego również nigdy wcześniej nie było.

Zwrócił następnie uwagę, że ze św. Janem XXIII wiąże się Sobór Watykański II, który stał się „punktem zwrotnym w historii Kościoła”. Papież ten odczuwał potrzebę przeprowadzenia głębokich reform w Kościele, „aby był on naprawdę sakramentem powszechnego zbawienia i znakiem nadziei dla całej ludzkości”. Kaznodzieja podkreślił, że „jeśli przed Soborem Kościół wydawał się jakąś niedostępną twierdzą na szczycie góry lub statkiem oddalonym od brzegu i zachwycającym się samym sobą, to dzięki Soborowi stał się on bliski i otwarty na świat”.

Sobór przeanalizował wyzwania czasu i ocenił stan Kościoła z punktu widzenia zarówno jego życia wewnętrznego, jak i jego stosunków ze światem, ukazał jego mocne i słabe strony oraz ogłosił 16 dokumentów, wyznaczających kierunki działań na przyszłość - powiedział mówca. Jego zdaniem „Dobry Papież”, jak nazywano Jana XXIII, „prowadził święty tryb życia”, pozostawiając nam przykład świętej odwagi, która dała o sobie znać w zwołaniu Vaticanum II, a zarazem pokory i otwartości, która zapoczątkowała nowy styl sprawowania władzy papieskiej.

Przechodząc z kolei do św. Jana Pawła II hierarcha zaznaczył, że „nie dane mu było odwiedzić Białorusi, ale dzisiaj z okna niebieskiego Ojca błogosławi nam i duchowo jest obecny na naszej ziemi”. Dodał, że Kościół w tym kraju jest wdzięczny temu papieżowi za odrodzenie jego struktur i nieustanną troskę o niego”. Dzień, w którym krakowski kardynał Karol Wojtyła został wybrany na papieża, „stał się dniem nowej nadziei dla wiernych dawnego ZSRR i Białorusi”. Również zawołanie nowego papieża, wygłoszone na rozpoczęcie pontyfikatu: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi, gdyż tylko On zna do końca człowieka i tylko w Nim człowiek może zrozumieć siebie”, dało „nową nadzieję narodom zniewolonym duchowo”.

Abp Kondrusiewicz zaznaczył, że słowa Ojca Świętego z jego pierwszej podróży do Polski w 1979, przyzywające Ducha świętego, aby „zstąpił i odnowił oblicze tej ziemi”, usłyszano także na Wschodzie. „Trzydzieści lat temu słowa te odebraliśmy jako skierowano również do nas i naszej ziemi, która czekała na swój czas odrodzenia duchowego. I ten czas, też dzięki Janowi Pawłowi II, nadszedł” – dodał kaznodzieja.

Na zakończenie podkreślił, że święci są nie „jakimiś przybyszami z kosmosu”, ale „takimi samymi jak my wszyscy ludźmi ze swoimi problemami”, którzy „jednak nie ulegli pokusom czasu i stanęli ponad nimi”. „Święci Janie XXIII i Janie Pawle II, spójrzcie z miłością na zgromadzonych tutaj w kościele św. Anny pielgrzymów, spójrzcie na nasz naród i nasz kraj – Białoruś i wypraszajcie Boże błogosławieństwo dla nas, abyśmy wszyscy wzrastali w doskonałości i dążyli do świętości jako cel naszego życia” – zakończył swe kazanie metropolita mińsko-mohylewski.