25 lat „Listu do artystów” – 11 kwietnia konferencja na Angelicum pt. „Kościół i kultura”
„Kościół i kultura” będą tematem konferencji organizowanej 11 kwietnia w Rzymie przez Instytut Kultury św. Jana Pawła II na Papieskim Uniwersytecie Angelicum. Inspiracją do debaty będzie wydany dokładnie przed 25 laty „List do artystów” Jana Pawła II.
Dyskusja, która odbędzie się 11 kwietnia w murach rzymskiego Angelicum skupi się na szansach i wyzwaniach pojawiających się we wzajemnych relacjach chrześcijaństwa i kultury zarówno w przeszłości jak i współcześnie.
Konferencję otworzą dwa wykłady. Ojciec prof. Michał Paluch OP, mistrz świętej teologii w Zakonie Kaznodziejskim, przedstawi najważniejsze zagadnienia poruszane przez papieża w „Liście do artystów” z 1999 roku. Następnie, jeden z najwybitniejszych współczesnych myślicieli europejskich i laureat Nagrody Ratzingera – prof. Rémi Brague z paryskiej Sorbony oraz Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana w Monachium, opowie o znaczeniu piękna w chrześcijaństwie.
Po części wykładowej rozpocznie się dyskusja panelowa, w czasie której głos zabiorą:
• kard. Grzegorz Ryś – metropolita łódzki, teolog i historyk, członek dwóch watykańskich dykasterii oraz m.in. Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego w ramach Konferencji Episkopatu Polski
• o. Riccardo Lufrani OP – teolog i historyk, wykładowca Libera Università degli Studi Maria Ss. Assunta di Roma (LUMSA) oraz Papieskiego Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie
Reklama
• dr Dariusz Karłowicz – filozof, wykładowca, publicysta. Współzałożyciel i redaktor naczelny rocznika filozoficznego „Teologia Polityczna”. Prezes Fundacji Świętego Mikołaja i dyrektor programowy Instytutu Kultury św. Jana Pawła II na Angelicum.
Dyskusję będzie moderował red. Michał Kłosowski – dziennikarz i watykanista, zastępca redaktora naczelnego „Wszystko Co Najważniejsze”.
Transmisję konferencji „Kościół i kultura” będzie można śledzić na kanale YouTube Teologii Politycznej:
Organizatorem konferencji jest Instytut Kultury św. Jana Pawła II założony w 2020 r. na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie. Więcej o Instytucie i programie prowadzonych tam interdyscyplinarnych studiów janopawłowych (JP2 Studies) Zobacz
Ogłoszony przed 25 laty List Jana Pawła II do artystów, papież (w przeszłości sam również aktor, dramaturg i poeta) adresował „do tych, którzy z pasją i poświęceniem poszukują nowych epifanii piękna, aby podarować je światu w twórczości artystycznej”. Dokument podpisał w niedzielę wielkanocną 4 kwietnia 1999 r.
„Pragniemy młodzież wprowadzić w temat miłosierdzia. Jezus powiedział, że jeżeli się nie zwrócimy do Bożego Miłosierdzia, to nie będzie pokoju na świecie” – powiedział Dziwisz.
W czasach Pana Jezusa kobieta nie mogła stanowić sama o sobie. Zależała najpierw od ojca, ewentualnie brata, a później najczęściej od męża lub syna. Po śmierci głowy rodziny była w trudnej sytuacji, szczególnie gdy nie miała dzieci. Choć prawo nakazywało troskę o nią rodzinie czy instytucjom religijnym, to stan, w którym się znajdowała, narażał ją na nadużycia ze strony innych. Starożytni królowie, aby podkreślić swoją łaskawość wobec poddanych, nosili miano opiekunów wdów, sierot i cudzoziemców, czyli najbardziej bezradnych. Pan Jezus daje wyraz swej troski o wdowy z niebywałą przenikliwością. Wypomina uczonym w Piśmie ich obłudne postępowanie. Pod płaszczykiem troski o samotne po śmierci męża kobiety, używając swojej pozycji religijnej i społecznej, zabiegali oni o dochód dla swojej grupy lub dla siebie. Mieli prawo zarządzać majątkiem wdów i pobierać z tego tytułu prowizję, dodajmy: znaczącą, jeśli wdowa była bogata. Czasem za tę pracę zobowiązywali się do modlitwy, a bywało też tak, że udając religijną troskę, okradali je. Pan Jezus zapowiada za to bardzo surową karę. Zapytajmy wobec tego: czy nasza pobożność nie jest podszyta jakąś wyrachowaną interesownością? Postawa chciwości czy hipokryzji niszczy więź z Bogiem i z ludźmi, a w konsekwencji nas samych. Czy okazywana dobroć nie jest obliczona na wymierne korzyści materialne lub prestiż? Czy powierzone nam pieniądze służą dobrej sprawie czy niegodziwej? Druga część Ewangelii opowiada o tym, co zdarzyło się przy skarbonie świątynnej. Przy ostatniej, trzynastej, wrzucający datek nie musiał podawać kapłanowi intencji, w jakiej to czyni. Bogaci, ofiarując pokaźną kwotę na świątynię, wypełniali obowiązek troski o nią i przy okazji zyskiwali miano hojnych, choć ofiara pochodziła z nadmiaru tego, co posiadali. Pan Jezus obserwuje wdowę, która wrzuca do skarbony dwa pieniążki stanowiące całe jej utrzymanie. Mogła zostawić sobie jedną monetę na chleb. Wrzucając obie, daje wyraz heroicznej wiary, że przecież sam Bóg zatroszczy się o nią, weźmie ją w obronę, nie da jej zginąć. Ona dała najwięcej – dosłownie całe życie, a jej wiara była żarliwa, gorąca. Boża „rachunkowość” patrzy na serce. A jak jest z nami? Czy nie lękamy się zbytnio o jutro? A może nasze troski są przyziemne, nijakie, zbędne, ba – gorszące? Bóg troszczy się o nas, wie, czego nam potrzeba, zanim Go poprosimy. Dba nawet o wróble, lilie i włosy na naszej głowie. Czy przypadkiem nie jest tak, że zbyt kurczowo trzymamy się opłacalności, prognozy zysków i stopy zwrotu z inwestycji? Tymczasem troski trzeba przerzucić na Niego i sprawdzać „inwestycje” pod kątem „odsetek” wypłacanych w wieczności. Zdarzenie z ubogą wdową poprzedza opis męki Jezusa. Ona bezgranicznie zaufała Bogu, oddała całe swoje życie w Jego ręce. Jezus za chwilę pójdzie tą samą drogą! „Wskazując na czyn wdowy, Jezus może zapowiadać swój własny los w najbliższej przyszłości: i On zostanie sam, i On odda wszystko, co ma, całe swoje życie Bogu” (E. Adamiak).
Pod hasłem roku duszpasterskiego w Polsce „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” w sanktuarium częstochowskim odbywa się 15. Pielgrzymka Muzyków Kościelnych na Jasną Górę. Uroczystej liturgii Mszy świętej celebrowanej w bazylice jasnogórskiej przewodniczył i homilię wygłosił metropolita łódzki kard. Grzegorz Ryś. „To człowieczeństwo jest domem Boga, który się domaga gorliwości, miłości, żarliwości. Bez tego troska o świątynię wybudowaną z kamienia jest po prostu hipokryzją” - mówił hierarcha.
Kard. Ryś, nawiązując do liturgii słowa dzisiejszego święta - poświęcenia bazyliki św. Jana na Lateranie - zachęcał, „byśmy słuchając dzisiejszych czytań, uwierzyli Pismu tak, jak ono się rozjaśnia w słowie Jezusa. Idzie o dwa fragmenty Pisma. Jeden z nich jest przytoczony przez Ewangelistę, fragment Psalmu 69 - gorliwość o dom twój pochłonie mnie. Jest też drugi fragment Pisma, do którego to wydarzenie odsyła, do którego my być może docieramy trudniej, ale ci, którzy byli w świątyni i widzieli działanie Jezusa, natychmiast wiedzieli o jaki tekst chodzi, dlatego zażądali od Jezusa dowodów, dlaczego robi to, co robi. To jest tekst, który zamyka Księgę proroka Zachariasza - w tych dwóch wersetach Zachariasz mówi, że przyjdzie ten dzień - Dzień Pana, kiedy już więcej nie będzie potrzeba przekupniów w Domu Bożym”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
