W dniu 25 kwietnia Kościół obchodzi świąteczne wspomnienie św. Marka Ewangelisty. Jest to także dzień imienin abp. metropolity łódzkiego Marka Jędraszewskiego. Z tej racji duchowieństwo, osoby konsekrowane i wierni świeccy zgromadzili się w bazylice archikatedralnej, aby w Eucharystii ofiarować dar wspólnej modlitwy w intencji swego Pasterza i złożyć Mu najserdeczniejsze życzenia.
Uroczystej Mszy św. przewodniczył Dostojny Solenizant, a koncelebrowali: abp senior Władysław Ziółek, bp Adam Lepa, bp Ireneusz Pękalski oraz licznie zgromadzeni kapłani z terenu archidiecezji. Uczestników Eucharystii powitał proboszcz bazyliki archikatedralnej ks. prał. Ireneusz Kulesza. Homilię wygłosił bp Adam Lepa, który nawiązując do charyzmatycznych darów pierwotnego Kościoła - znaków wiernego trwania uczniów Chrystusa przy swym Mistrzu, podkreślił, iż wszyscy zgromadzeni pragną Dostojnemu Solenizantowi modlitwą podziękować za to, że jako Pasterz i Nauczyciel jest dla nich czytelnym i odważnym przewodnikiem na drogach współczesnego świata, wśród licznych pustyń, które ogarniają ludzkie serca, a przede wszystkim jest na wzór swego świętego patrona świadkiem głębokiej wierności Chrystusowi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Przed zakończeniem Liturgii słowo do Arcybiskupa Metropolity wypowiedzieli również przedstawiciele duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego oraz osób konsekrowanych, przywołując postać św. Marka Ewangelisty i życząc by Dostojnemu Solenizantowi zawsze towarzyszyła wiara w miłosiernego i wszechmogącego Boga, łaska Boża, optymizm i chrześcijańska nadzieja, że zło można zwyciężyć dobrem, a święty patron niech wyprasza u dobrego Boga dar zdrowia, radości i pokoju.
Na zakończenie Eucharystii Arcybiskup Metropolita wyraził najpierw wdzięczność Panu Bogu za dar życia i obecności w Kościele, za obdarowanie tak świętym i wspaniałym patronem, za powołanie do służby kapłańskiej i posługę pasterską i apostolską w Kościele łódzkim. Ksiądz Arcybiskup dziękował także wszystkim zebranym na Mszy św. za ich obecność oraz za wsparcie modlitwą płynącą z miłości do Kościoła i szacunku dla posługi Biskupa. Przywołując zaś zadania, które w dzisiejszych czasach powiększania się duchowych pustyń stoją przed całym Kościołem, zachęcił kapłanów do wzajemnej modlitwy i umacniania się w wierze, miłości i nadziei.