Do udziału w projekcie zaproszono dzieci z rodzin wielodzietnych, niepełnych, mniej zamożnych. „Komu bije dzwon Zygmunta? historia w obrazach” – to temat tegorocznej edycji wydarzenia. Poszczególne grupy uczestniczyły m.in. w warsztatach twórczych, zorganizowanych przez Muzeum Narodowe w Krakowie oraz w autorskich programach edukacyjnych połączonych z konkursami.

Niezapomniany

Koordynator Agnieszka Kęska przyznaje, że organizatorzy starają się, aby projekt łączył elementy edukacyjne z rekreacyjnymi: – Program całodniowego pobytu w Krakowie ma spełniać oczekiwania dzieci i być dopasowany do ich możliwości, stąd różnorodność oferty, która sprawia, że dla maluchów jest to rzeczywiście piękny i niezapomniany dzień, pełen przeżyć i wrażeń.

Wśród grup, które w tym roku uczestniczyły w projekcie, znalazły się dzieci z gminy Klucze. Jak poinformowała Ewa Stańczyk, pracująca w bibliotece w Jaroszowcu (filii Biblioteki Publicznej w Kluczach), grupa 45 dzieci w wieku od 5 do 14 lat przyjechała do Krakowa, w ramach akcji, po raz pierwszy. – Parę lat temu braliśmy udział w „Najpiękniejszym Dniu Lata” i dzieci były zachwycone, oczarowane i zachowały po tym spotkaniu z Krakowem, z jego historią i kulturą piękne wspomnienia – opowiada Ewa Stańczyk i wyjaśnia, że to sprawiło, iż wspólnie z koleżanką ze świetlicy w Jaroszowcu postanowiły ponownie zgłosić kolejną grupę do projektu.

Jego uczestnicy pytani, jak znoszą upały, przekonywali, że dają radę. Gimnazjalista Kacper przyznaje, że bardzo chciał przyjechać do Krakowa. – Byliśmy w parku wodnym, a przed nami wizyta w kinie i na Wawelu – opowiada z zapałem. Z kolei Iza, Patrycja i Ola przyznają, że z niecierpliwością czekają na film oraz konkursy, w których będą uczestniczyć.

Pełen emocji

Tym razem grupa miała także okazję zwiedzić Pałac Arcybiskupów Krakowskich i spotkać się z kard. Stanisławem Dziwiszem. W gorący sierpniowy dzień trudno było powiedzieć, co bardziej podgrzewa atmosferę: upalna pogoda, spotkanie z Kardynałem czy wreszcie trema, bo dzieci przygotowały na spotkanie inscenizację, w której przybliżyły legendę o powstaniu Pustyni Błędowskiej.

Był również czas na bardzo serdeczne podziękowania za spotkanie i za możliwość uczestniczenia w projekcie. Dzieci, dziękując kard. Stanisławowi Dziwiszowi, prezes Ewie Bieleckiej i Agnieszce Kęsce, przekazały piękne laurki oraz produkty regionalne – chleb i kołacz jurajski, wypieki z piekarni Zofii Rydzyk. – Te kwiaty przekażemy Janowi Pawłowi II, który tu mieszkał i z tego okna przemawiał – mówił do dzieci Metropolita Krakowski, równocześnie podziękował gościom za odwiedziny i przekazał im pamiątkowe medale z Papieżem.

Ewa Stańczyk przyznaje, że wizyta u Kardynała stanowi dla uczestników akcji wielkie przeżycie. – Jest taki ucisk żołądka, bo dzieci po raz pierwszy spotkały kard. Dziwisza na żywo – mówi opiekunka i zapewnia, że taki dzień oprócz emocji daje radość oraz możliwość poznawania pięknych miejsc i ich historii, konfrontacji tego, o czym się uczą z rzeczywistością, której w Krakowie dotykają.

I historii

– Pałac Arcybiskupów Krakowskich zawsze jest otwarty od rana do wieczora również dla tych najmłodszych – zapewniał dziennikarzy kard. Stanisław Dziwisz i dodawał, że wielu turystów przybywa na Franciszkańską 3, aby odnaleźć miejsca, gdzie żył Jan Paweł II. Odnosząc się do grupy, którą gościł, Hierarcha zauważał: – Dla tych maluchów to jest rzeczywiście atrakcja. Poprzez ich spotkanie z tym domem, z jego historią oraz szerzej – z dziejami Krakowa, dzieci poznają przeszłość ojczyzny i uczą się miłości do niej.

* * *

EWA BIELECKA, PREZES SNRR: Mam świadomość, że nadmierna pomoc może ludzi uzależniać. Wówczas takie osoby stają się w pewnym sensie bierne, nie szukają sposobu na zmianę swego życia. Natomiast to, co my robimy, tych znamion nie nosi. Przede wszystkim staramy się dzieciom uczestniczącym w kolejnych edycjach projektu „Najpiękniejszy Dzień Lata” sprawić radość. Idea pomagania jest wpisana w ludzkie działanie; przychodzimy z pomocą, bo uważamy, że tak należy. Pomaganie wypływa z chrześcijańskich korzeni, wręcz jest naszym obowiązkiem, ale nietypowym, bo niesie przede wszystkim radość i satysfakcję. Zapraszając grupy dzieci z różnych stron Małopolski do Krakowa, możemy sprawić, że przez ten jeden dzień one poczują, iż są na wakacjach, które, mam nadzieję, dobrze zapamiętają. Kto wie, może dzięki temu będą się starać do Krakowa wrócić? Może w przyszłości będą tu studiować, pracować…

Notowała MFS