Reklama

Niedziela w Warszawie

U nas ludzi przybywa

Każdy, kto podąża lub jedzie ul. Broniewskiego, choć przez moment zatrzymuje wzrok na charakterystycznej, ceglanej bryle kościoła Zesłania Ducha Świętego... I nie wie, co tam się dzieje

Niedziela warszawska 23/2019, str. 5

[ TEMATY ]

parafia

Archiwum parafii

Piknik parafialny z okazji Odpustu Zesłania Ducha Świętego na Pisakach

Piknik parafialny z okazji Odpustu Zesłania Ducha Świętego na Pisakach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nasi parafianie żyją wiarą, dają jej świadectwo i są blisko Boga. W życiu duchowym rozwijają się i dziękują za to, co tu otrzymują. To nas, duszpasterzy, bardzo cieszy – nie kryje radości proboszcz parafii ks. Sławomir Nowakowski. Parafia liczy ok. 25 tys. mieszkańców, z czego większość stanowią osoby starsze. Jednak na niedzielnych Mszach św. nie brakuje ludzi młodych i całych rodzin.

To szczególnie z myślą o nich odprawiana jest ostatnia, wieczorna Msza św. o godz. 20. Młodzież nie tylko przychodzi na nią, ale chce też w pełni w niej uczestniczyć, przystępując licznie najpierw do sakramentu pokuty, którego udziela podczas każdej niedzielnej Eucharystii zwykle 4-5 kapłanów. – Cieszy nas, że młodzi bardzo systematycznie się spowiadają. Nie ma takiej pory, żeby ksiądz nie miał co robić – opowiada ks. Nowakowski i dodaje, że patrząc z perspektywy kilkunastu lat swojej obecności w parafii zauważa, iż ludzi nie tylko w kościele nie ubywa, ale nawet przybywa. – Chcemy być na każdego otwarci, to jest dla nas najważniejsze, aby pokazać, że Kościół zaprasza, a nie odpycha. Przypominamy, że jest naszym domem, w którym każdy może znaleźć swoje miejsce i się realizować – podkreśla proboszcz.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zakorzenić się w Kościele

W parafii prężnie działa wiele wspólnot i grup: Koło Misyjne, Domowy Kościół, jest Żywy Różaniec, Legion Maryi, Przymierze Wojowników, Wspólnota Przyjaciele Oblubieńca, Apostolstwo Dobrej Śmierci oraz Odnowa w Duchu Świętym, na której wtorkowe spotkania przychodzi spora grupa parafian. Wśród nich Beata Rasztawicka, która dzięki tym spotkaniom doświadczyła tego, czym naprawdę jest Kościół. – Jest moim drugim domem. Świadomość tego, że trzeba w niego chcieć wejść, żeby w nim naprawdę być, dokonała się właśnie dzięki Odnowie, dzięki rekolekcjom i formacji. Spotkania są czasem, kiedy mogę zostawić wszystko i być całkowicie dla Jezusa – mówi „Niedzieli”. Podkreśla, że Eucharystia, a potem pogłębianie spotykania Boga we wspólnocie, to rzeczywistość, która pozwala jej razem z Nim oddychać pełną piersią i stawiać czoła różnym życiowym trudnościom. – Dzięki temu mogę w pełni realizować swoje chrześcijaństwo w rodzinie i w miejscu pracy – dodaje Rasztawicka.

Reklama

Wiele osób przyciągają też odbywające się 22. dnia miesiąca Msze św. do św. Rity, w czasie których poświęcane są róże, będące atrybutem tej świętej stygmatyczki. Wielką popularnością cieszą się wieczorne nabożeństwa DeNews, z adoracją Najświętszego Sakramentu i katechezą podaną w nowoczesny sposób. W parafii jest też nabożeństwo biblijne „Lectio Divina”, odbywają się spotkania koła biblijnego. Dużo osób uczestniczy w nabożeństwach fatimskich i pierwszosobotnich.

Parafia stawia na młodzież

Największą troską proboszcza jest dotarcie do pokolenia, które w tej chwili wchodzi w dorosłość. – To wielkie wyzwanie. Chcemy bardzo trafić do 15-latków, którzy przygotowują się do bierzmowania i wchodzą w dorosłość, aby ich prowadzić do Boga aż do momentu, gdy będą wybierać drogę powołania – mówi ks. Nowakowski. W parafii organizowane są więc spotkania, różnego rodzaju wyjazdy. Odpowiednio przygotowywana jest liturgia, aby dobrze trafiała do młodzieży. – Chcemy dotrzeć do młodzieży przez sakrament pokuty, tam najbardziej ich ogarniamy łaską i modlitwą. Przede wszystkim tym, co możemy dać jako Kościół, duszpasterze, jest łaska wyproszona przez sakramenty – podkreśla ks. Nowakowski.

Kościół to także zaangażowanie się dla drugiego, dlatego duszpasterze uaktywniają grupy młodzieżowe. Uczestniczą w projektach misyjnych i charytatywnych, pomagają dzieciom w nauce, odwiedzają domy dziecka i angażują się w różnego rodzaju wolontariat czy wyjazdy. – Naszą wielką radością jest, gdy widzimy parafian uśmiechniętych, gdy przychodzą i dziękują za otrzymane łaski. To jest najpiękniejsze, że Kościół tętni życiem. Problemów nigdy nie zabraknie, ale wszelkie trudy, zmagania i krzyże też są łaską, bo dzięki temu możemy się wzmocnić, coś więcej uzyskać – zaznacza ks. Nowakowski.

Wśród wyzwań stojących przed duszpasterzami proboszcz na pierwszym miejscu wymienia nacisk ewangelizacyjny, aby – zgodnie ze słowami papieża Franciszka – wyjść na peryferia. – Róbmy to, co należy i co potrafimy najlepiej robić. Musimy być otwarci na inicjatywy i pomysły, które podpowiada nam Duch Święty przez świeckich – podkreśla dziekan dekanatu żoliborskiego.

2019-06-04 13:09

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

U opiekuna rolników

Niedziela kielecka 10/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

parafia

WD

Św. Izydor

Św. Izydor

Kiedyś miejscowość Posłowice była typowo rolnicza, ludzie utrzymywali się głównie z pracy w gospodarstwach. Nic dziwnego że wybudowana na początku XX wieku świątynia zyskała najsłynniejszego patrona rolników – św. Izydora. W diecezji to jedyne takie wezwanie. Marzeniem proboszcza ks. dr. Jarosława Czerkawskiego, który w sierpniu ubiegłego roku zaczął pracę w parafii, jest zorganizowanie diecezjalnej pielgrzymki rolników do św. Izydora. Pomysłów na inicjatywy duszpasterskie jest znacznie więcej

Izydor, jak podają źródła, był zwyczajnym parobkiem, zatrudnianym przez zarządcę jednego z majątków. Kiedyś współbracia oskarżyli go, że nie pracuje. Właściciel majątku chciał się przekonać, czy to prawda. Kiedy przyszedł na pole, gdzie miał pracować Izydor, zobaczył go modlącego się przed kapliczką Matki Bożej. Za niego wykonywał pracę anioł, który trzymał pług ciągniony przez woły.

CZYTAJ DALEJ

Św. Wojciech, Biskup, Męczennik - Patron Polski

Niedziela podlaska 16/2002

Obok Matki Bożej Królowej Polski i św. Stanisława, św. Wojciech jest patronem Polski oraz patronem archidiecezji gnieźnieńskiej, gdańskiej i warmińskiej; diecezji elbląskiej i koszalińsko-kołobrzeskiej. Jego wizerunek widnieje również w herbach miast. W Gnieźnie, co roku, w uroczystość św. Wojciecha zbiera się cały Episkopat Polski.

Urodził się ok. 956 r. w czeskich Libicach. Ojciec jego, Sławnik, był głową możnego rodu, panującego wówczas w Niemczech. Matka św. Wojciecha, Strzyżewska, pochodziła z nie mniej znakomitej rodziny. Wojciech był przedostatnim z siedmiu synów. Ks. Piotr Skarga w Żywotach Świętych tak opisuje małego Wojciecha: "Będąc niemowlęciem gdy zachorował, żałość niemałą rodzicom uczynił, którzy pragnąc zdrowia jego, P. Bogu go poślubili, woląc raczej żywym go między sługami kościelnymi widząc, niż na śmierć jego patrzeć. Gdy zanieśli na pół umarłego do ołtarza Przeczystej Matki Bożej, prosząc, aby ona na służbę Synowi Swemu nowego a maluczkiego sługę zaleciła, a zdrowie mu do tego zjednała, wnet dzieciątko ozdrowiało". Był to zwyczaj upraszania u Pana Boga zdrowia dla dziecka, z zobowiązaniem oddania go na służbę Bożą.

Św. Wojciech kształcił się w Magdeburgu pod opieką tamtejszego arcybiskupa Adalbertusa. Ku jego czci przyjął w czasie bierzmowania imię Adalbertus i pod nim znany jest w średniowiecznej literaturze łacińskiej oraz na Zachodzie. Z Magdeburga jako dwudziestopięcioletni subdiakon wrócił do Czech, przyjął pozostałe święcenia, 3 czerwca 983 r. otrzymał pastorał, a pod koniec tego miesiąca został konsekrowany na drugiego biskupa Pragi.

Wbrew przyjętemu zwyczajowi nie objął diecezji w paradzie, ale boso. Skromne dobra biskupie dzielił na utrzymanie budynków i sprzętu kościelnego, na ubogich i więźniów, których sam odwiedzał. Szczególnie dużo uwagi poświęcił sprawie wykupu niewolników - chrześcijan. Po kilku latach, rozdał wszystko, co posiadał i udał się do Rzymu. Za radą papieża Jana XV wstąpił do klasztoru benedyktynów. Tu zaznał spokoju wewnętrznego, oddając się żarliwej modlitwie.

Przychylając się do prośby papieża, wiosną 992 r. wrócił do Pragi i zajął się sprawami kościelnymi w Czechach. Ale stosunki wewnętrzne się zaostrzyły, a zatarg z księciem Bolesławem II zmusił go do powtórnego opuszczenia kraju. Znowu wrócił do Włoch, gdzie zaczął snuć plany działalności misyjnej. Jego celem misyjnym była Polska. Tu podsunięto mu myśl o pogańskich Prusach, nękających granice Bolesława Chrobrego.

W porozumieniu z Księciem popłynął łodzią do Gdańska, stamtąd zaś morzem w kierunku ujścia Pregoły. Towarzyszem tej podróży był prezbiter Benedykt Bogusz i brat Radzim Gaudent. Od początku spotkał się z wrogością, a kiedy mimo to próbował rozpocząć pracę misyjną, został zabity przez pogańskiego kapłana. Zabito go strzałami z łuku, odcięto mu głowę i wbito na żerdź. Cudem uratowali się jego dwaj towarzysze, którzy zdali w Gnieźnie relację o męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Bolesław Chrobry wykupił jego ciało i pochował z należytymi honorami. Zginął w wieku 40 lat.

Św. Wojciech jest współpatronem Polski, której wedle legendy miał także dać jej pierwszy hymn Bogurodzica Dziewica. Po dziś dzień śpiewa się go uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. W 999 r. papież Sylwester II wpisał go w poczet świętych. Staraniem Bolesława Chrobrego, papież utworzył w Gnieźnie metropolię, której patronem został św. Wojciech. Około 1127 r. powstały słynne "drzwi gnieźnieńskie", na których zostało utrwalonych rzeźbą w spiżu 18 scen z życia św. Wojciecha. W 1928 r. na prośbę ówczesnego Prymasa Polski - Augusta Kardynała Hlonda, relikwie z Rzymu przeniesiono do skarbca katedry gnieźnieńskiej. W 1980 r. diecezja warmińska otrzymała, ufundowany przez ówczesnego biskupa warmińskiego Józefa Glempa, relikwiarz św. Wojciecha.

W diecezji drohiczyńskiej jest także kościół pod wezwaniem św. Wojciecha w Skibniewie (dekanat sterdyński), gdzie proboszczem jest obecnie ks. Franciszek Szulak. 4 kwietnia 1997 r. do tej parafii sprowadzono z Gniezna relikwie św. Wojciecha. 20 kwietnia tegoż roku odbyły się w parafii diecezjalne obchody tysiąclecia śmierci św. Wojciecha.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: Obchody Dnia Włókniarza

2024-04-23 17:30

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

Włókniarki z dawnych zakładów „Poltex” opowiedziały jak wyglądała ich praca w czasach świetności przemysłu włókienniczego w Łodzi. Opowieści ubogaciły występy muzyczne, warsztaty i poczęstunek.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję