Reklama

Okiem felietonisty

W przededniu nieuchronnych przekształceń

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wirus mały, pełen chęci, tu się wkręci, tam się wkręci – hej, kolęda, kolęda!”. Ponieważ pan red. Piotr Najsztub skrytykował katolickie kolędy za to, że śpiewa się tam o Narodzinach i Dziecinie, a tymczasem przewielebne duchowieństwo oddaje się pedofilii, to chyba nie ma innej rady, jak przestawić się na poprawne kolędy żydowskie. Żeby jednak stopniowo przyzwyczaić ludzkość do nowego repertuaru, najpierw trzeba będzie wprowadzić kolędy z wirusem w roli głównej – ot np. taką, jaką zacytowałem. Nie ma tam słowa ani o Narodzinach, ani o Dziecięciu, więc pan red. Najsztub i inni postępowi obywatele nie powinni mieć do takiej kolędy żadnych zastrzeżeń. Nie powinien mieć do niej zastrzeżeń także pan red. Tomasz Terlikowski. Jest on wprawdzie katolikiem zawodowym, ale postępowym, więc bardzo przejął się zbrodniczym koronawirusem. Nie tylko wierzy we wszystko, co na ten temat mądrzy, roztropni i utytułowani głoszą, ale w dodatku postuluje, żeby obywateli, którzy się nie zaszczepią, surowo karać. Trochę to dziwne, bo przecież szczepionka ma zaszczepionego uodporniać na zbrodniczego koronawirusa, więc żadnego powtórnego zarażenia zaszczepiony nie powinien się obawiać, ale widocznie może być inaczej, na co zwrócił uwagę pan gen. Waldemar Skrzypczak, postulując, by wojskowy, który się nie zaszczepi, natychmiast zdejmował mundur i uciekał do cywila. Pani Marta Lempart z pewnością wyraziłaby to dosadniej, ale pan gen. Skrzypczak nie jest kobietą, więc taka dosadność mu nie przystoi. Zresztą to nieważne, bo chodzi mu o to, że w wojsku wszystko robi się zespołowo, więc jeśli, dajmy na to, w zaszczepionej kompanii trafi się choćby jedna niezaszczepiona parszywa owca, to wtedy... No właśnie – co wtedy? Przecież zaszczepieni nie powinni się niczego obawiać, nawet gdyby parszywa owca kichała na wszystko dookoła, rozsiewając zbrodnicze wirusy! Ale nie jest wykluczone, że pan gen. Skrzypczak może wiedzieć coś, o czym nie wie pan red. Terlikowski, który niedostatek informacji musi w tej sytuacji nadrabiać żarliwością. Jeśli zatem rację ma pan generał, to znaczy, że te całe szczepionki niewiele są warte, a skoro tak, to czyż jest powód, by surowo karać osoby odmawiające poddania się zalecanemu przez rząd zabiegowi?

Reklama

Coś może być na rzeczy, bo gdy światło nie było oddzielone od ciemności, tak jak obecnie, i jeszcze nie było wiadomo, jak w sprawie szczepień należy się poprawnie wypowiadać, pewien dygnitarz z Koszalina sumiennie wyznał, że w tym całym szczepieniu chodzi nie tyle o odporność, co o udokumentowanie lojalności. Dlatego też celebryci – wbrew zapewnieniom pani Lempart, co to odgrażała się, że zaraz po Nowym Roku rząd poda się do dymisji – najwyraźniej stracili nadzieję na rychłą zmianę ekipy i złożyli aluzyjny dowód lojalności, szczepiąc się poza kolejką. Myślę, że to poświęcenie zostanie zauważone, gdzie trzeba, i wynagrodzone, bo cóż wynagradzać w tych zepsutych czasach, jeśli nie poświęcenie i lojalność? Ale kropkę nad „i” postawił stary finansowy grandziarz George Soros, otwartym tekstem informując, że proklamowanie epidemii zbrodniczego koronawirusa stworzyło znakomitą okazję do szybkiego przeprowadzenia przedsięwzięć, które w warunkach normalnych byłyby albo niemożliwe, albo bardzo trudne. O co konkretnie chodzi?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Po proklamowaniu epidemii rządy przeważającej części państw podjęły z nią nieubłaganą walkę. Tego, jak wiadomo, wymaga tzw. aktywizm, który o. Józef Innocenty Maria Bocheński OP umieścił na samym początku swojej książki o „stu zabobonach”. Aktywizm wymaga, by w tej sytuacji rządy „coś” zrobiły, a ponieważ najłatwiej im wprowadzać rozmaite zakazy, to skwapliwie skorzystały w okazji, tym chętniej, że na skutek pewnej, nazwijmy to, rozrzutności finanse publiczne zaczęły, jak to się mówi, „robić bokami”. Gdyby nie zbrodniczy koronawirus, trudniej byłoby się z tego wytłumaczyć, a tak to można wszystko zwalić na epidemię i nawet zasłużyć sobie na współczucie i pochwałę.

Nie byłoby może w tym nic złego, gdyby nie to, że wskutek mnożenia zakazów, z angielska zwanych lockdownami, całe segmenty gospodarki w wielu krajach zostały zdemolowane i zepchnięte na skraj bankructwa. Dobrym przykładem jest branża hotelarska czy gastronomiczna. Cóż jednak w tej sytuacji może oznaczać bankructwo? Zbankrutuje właściciel, ale hotel przecież będzie nadal stał, tak jak stoi, a jego użytkowa wartość będzie cały czas taka sama. Zmienić się może tylko jego właściciel, który od bankruta może kupić obiekt za tzw. psie pieniądze. Ale nawet psie pieniądze trzeba mieć, więc warto postawić pytanie: kto w tej sytuacji może mieć pieniądze? Po pierwsze – rząd, bo jak mu będzie trzeba, to przysoli obywatelom podatki, co zresztą od Nowego Roku zrobił. W ten oto sposób prywatny dotąd hotel stanie się hotelem państwowym, tzn. – zrenacjonalizowanym. Warto tedy przypomnieć, że likwidacja własności prywatnej jest podstawowym celem komunistycznej rewolucji, i to już od dawna. Jak w swoich Pamiętnikach wspomina abp Zygmunt Szczęsny Feliński, z inicjatywy Ludwika Blanca i Pierre`a-Josepha Proudhona został we Francji założony bank robotniczy – oczywiście, żeby przychylić nieba robotnikom. W zamian za wpłacenie bodajże pięciu franków taki jeden z drugim robotnik miał obiecany nie tylko nieograniczony kredyt, ale i dywidendę. Okazało się jednak, że kredytów jakoś nie ma, podobnie jak spodziewanej dywidendy, mimo natarczywych monitów. Skandal wybuchł, gdy się okazało, że Proudhon, co to zasłynął z sentencji, iż „własność jest kradzieżą”, uzbierał z tego na iście królewski posag dla swojej córki. Więc jednym z pretendentów do przekształcenia znienawidzonej własności prywatnej w publiczną będzie rząd. Ale nie tylko rządy mają pieniądze. Pieniądze mają też finansowi grandziarze. A skąd? Ano stąd, że po 15 sierpnia 1971 r., kiedy to na skutek wycofania USA z porozumienia z Bretton Woods świat odszedł od standardu złota, obieg pieniężny zdominował tzw. pieniądz fiducjarny, który ma wartość dlatego, że ludzie myślą, iż ma wartość. Tego pieniądza banksterzy mogą wytworzyć, ile dusza zapragnie, i w ten sposób, dosłownie za nic, mogą przejmować własność i kupować ludzką pracę. To są właśnie te przedsięwzięcia, o których wspominał grandziarz, a które w normalnych warunkach byłyby albo niemożliwe, albo bardzo trudne. Dlatego gdyby nawet nie było zbrodniczego koronawirusa, trzeba by go było wymyślić, a tymczasem on był i trzeba go było tylko umiejętnie wykorzystać.

2021-02-23 11:32

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W TVP1 premiera filmu dokumentalnego „Wojtyłowie. Drogi do świętości”

2024-03-29 11:11

[ TEMATY ]

film

TVP

„Wojtyłowie. Drogi do świętości” to dokument opowiadający historię rodziny, z której wywodzi się Karol Wojtyła. Prezentując sylwetki członków rodziny Wojtyłów film ukazuje, jak ważna jest rodzina. W dokumencie autorstwa Piotra Kota i Mileny Kindziuk wystąpili m.in. kard. Stanisław Dziwisz, Ewa Czaicka, Jan Wojtyła. Premiera - 30 marca o 10:35 w TVP1.

Dokument opowiada historię rodziny, z której wywodzi się wyjątkowy człowiek, wielki Papież i późniejszy święty. Prezentując sylwetki członków rodziny Wojtyłów film ukazuje, jak ważna jest rodzina. Głęboka więź powstaje dzięki zaufaniu i prawdzie, a wszystko zanurzone i przesycone jest miłością. Rodzina Wojtyłów uczy, że pozytywne związki i relacje kształtują całe nasze życie.

CZYTAJ DALEJ

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Niedziela legnicka 16/2006

Karol Porwich/Niedziela

Monika Łukaszów: - Wielkanoc to największe święto w Kościele, wszyscy o tym wiemy, a jednak wielu większą wagę przywiązuje do świąt Narodzenia Pańskiego. Z czego to wynika?

CZYTAJ DALEJ

Fenomen kalwarii – przegląd polskich Golgot

2024-03-29 13:00

[ TEMATY ]

kalwaria

Wojciech Dudkiewicz

Kalwaria Pacławska. Tu ładuje się akumulatory

Kalwaria Pacławska. Tu ładuje się akumulatory

- Jeśli widzimy jakiś spadek wiernych w kościołach, to przy kalwariach go nie ma - o fenomenie polskich kalwarii, mówi KAI gwardian, o. Jonasz Pyka. Dzięki takim miejscom, ludzie, którzy nie mogą nawiedzić Ziemi Świętej, korzystają z łaski duchowego uczestnictwa w Męce Jezusa Chrystusa i przeżywania w ten sposób tajemnicy odkupienia rodzaju ludzkiego. - To złota nić, która łączy wszystkie kalwarie w Polsce - podkreśla profesor Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu, o. Mieczysław Celestyn Paczkowski. Wielki Piątek, to drugi dzień Triduum Paschalnego, podczas którego w Kościele katolickim odprawiana jest liturgia Męki Pańskiej, upamiętniająca cierpienia i śmierć Chrystusa na krzyżu. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie jest sprawowana Eucharystia.

Kalwaria - Golgota

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję