Reklama

Niedziela Kielecka

Otwarci na Ducha Świętego

Z ks. dr. Marcinem Rokitą, koordynatorem Parafialnych Zespołów Synodalnych, rozmawia Katarzyna Dobrowolska.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Katarzyna Dobrowolska: Jak należy rozumieć synodalność?

Ks. Marcin Rokita: Synodalność, jak mówi papież Franciszek, jest drogą, której Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia. Bez wątpienia ten Synod jest w historii Kościoła wyjątkowy. Cały proces synodalny trwa dwa lata, a do jego autentycznego uczestnictwa zaproszeni są wszyscy, bez wyjątku. Pamiętajmy, że Duch Święty „wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża” (J 3, 8). Dlatego musimy być otwartymi na Jego działanie, a Synod wniesie z pewnością dużo dobrego w przestrzeń Kościoła.

Jaką rolę mają do odegrania parafialne Zespoły Synodalne?

Są wielką szansą, aby nasze parafie stały się bardziej miejscem spotkania i doświadczenia wiary. To bycie razem zintegruje wspólnotę parafii i stworzy okazję wzięcia odpowiedzialności wszystkich bez wyjątku za duszpasterstwo. Bo przecież cała wspólnota Kościoła, którą stanowią katolicy świeccy, duchowieństwo i osoby konsekrowane, stanowi podmiot duszpasterstwa. Wszyscy ochrzczeni w działalności zbawczej Kościoła mają wzajemnie się uzupełniać i przyczyniać się do powodzenia misji Kościoła w świecie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Czy spotkania mogą pomóc proboszczom w ich misji duszpasterskiej?

Dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej Synodalność w życiu i misji Kościoła podkreśla, że droga synodalna zmierza do podejmowania decyzji duszpasterskich, które jak najlepiej odzwierciedlają wolę Bożą i są zakorzenione w żywym głosie ludu Bożego. Dlatego dla księży posługujących w duszpasterstwie parafialnym jest on tym, do czego zachęca papież Franciszek, „wezwaniem do rewizji i odnowy naszych parafii, aby były one bliżej ludzi i były środowiskami żywej komunii i uczestnictwa oraz ukierunkowały się całkowicie na misje” (EG 28). Ponadto droga synodalna pomoże proboszczowi w opracowaniu programów duszpasterskich dla parafii. Synod jest również szansą, by być zaczynem duszpasterskich rad parafialnych, których nie ma w większości parafii. Ich celem jest przecież m.in. współpraca wiernych świeckich z proboszczem w wypełnianiu przez niego zadania nauczania, uświęcania i pasterzowania dla dobra wspólnoty parafialnej oraz dotarciu z Dobrą Nowiną do niewierzących. Dla Kościoła kieleckiego owocem Synodu może być również ożywienia istniejących już, ale i powoływanie nowych wspólnot w parafiach. Jak pisał ks. F. Blachnicki, „tylko budowanie i rozwijanie małych wspólnot, ich świadectwo i zaangażowane apostolstwo może doprowadzić do odnowienia parafii”. Wspólnocie parafialnej, która nie staje się „wspólnotą wspólnot”, grozi proces swoistego rozrzedzenia życia wiary, osłabienia i zepchnięcia do poziomu jedynie tego, co nakazane, czyli minimalizmu chrześcijańskiego.

Reklama

Co może być szansą, a co barierą w spotkaniach w grupach na etapie parafialnym?

Zapewne barierą jest uleganie pokusie, by widzieć tylko „problemy” Kościoła. Wyzwania, trudności i stojące przed światem i Kościołem są liczne. Zamiast skupiać się tylko na tym, co nie idzie dobrze, doceńmy te miejsca, gdzie Duch Święty tworzy życie. Wszyscy tworzący Zespoły Synodalne powinni uwierzyć, że droga synodalna daje im realny wpływ na działalność zbawczą Kościoła.

Jak zachęcać do spotkań w parafiach?

W tym względzie prezbiterzy i diakoni mają do odegrania kluczową rolę. Nie wystarczy tylko ogłoszenie duszpasterskie, ale również trzeba wykorzystać strony internetowe parafii, gazetki parafialne, media społecznościowe. Trzeba uświadamiać wiernych w czasie głoszenia Słowa Bożego, że wszyscy jesteśmy Kościołem i wszyscy bierzemy odpowiedzialność, by odczytywać, jaka jest jego droga. Dużą rolę mają wierni na co dzień zaangażowani w życie parafii. Mogą zaprosić szczególnie tych, którzy czują się wykluczeni lub marginalizowani.

Ks. dr Marcin Rokita. Święcenia prezbiteratu przyjął 30 maja 2009 r. z rąk bp. Kazimierza Ryczana. W latach 2009-11 był wikariuszem parafii św. Brata Alberta w Busku-Zdroju. W latach 2011-15 studiował teologię pastoralną na KUL. Od 2016 r. dyrektor ekonomiczny diecezji kieleckiej. Wykładowca teologii pastoralnej w WSD w Kielcach. Członek diecezjalnego zespołu synodalnego.

2022-01-18 11:57

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Cud Różańca

Ks. Zbigniew Suchy: – 13 maja rozpoczęła się w naszej Ojczyźnie wyjątkowa pielgrzymka, której kolejne etapy wyznaczają stacje Drogi Różańcowej. Jej celem jest omodlenie miejsc, w których w październiku ma stanąć żywy łańcuch osób modlących się na różańcu w intencji naszej Ojczyzny. Idące w tej pielgrzymce osoby mają za sobą trudną przeszłość. Kolejne, tygodniowe lub dwutygodniowe odcinki przechodzą samotnie lub w grupach, przekazując sobie ikonę Matki Bożej Częstochowskiej. Co Ksiądz Arcybiskup sądzi o tej inicjatywie?

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Naśladowanie Jezusa

2024-03-28 21:33

[ TEMATY ]

Toruń

Renata Czerwińska

Biskup Wiesław Śmigiel przewodniczył Liturgii Wielkiego Czwartku w toruńskiej katedrze.


CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję