Reklama

Wiadomości

Co dalej z Polskim Ładem?

Choć Polski Ład ciągle natrafia na techniczne problemy, założenia tej największej od 30 lat reformy podatkowej są słuszne.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pierwsze tygodnie funkcjonowania sztandarowego programu rządu nie należą do udanych. Zamiast radości z Polskiego Ładu posypały się dymisje, bo stanowiska stracili minister i wiceminister finansów. – Rządzący zamiast spijać śmietankę z tortu dużej reformy systemowej zajmują się gaszeniem pożarów i przyklejaniem łat – ocenia Piotr Trudnowski, prezes Klubu Jagiellońskiego.

Przy okazji szybkich i punktowych zmian, takich jak program „Rodzina 500+” czy przyznanie 14. emerytur, rząd radził sobie bardzo sprawnie. Tym razem pośpiech i ekspres legislacyjny chyba zaszkodziły, a efekt dynamicznych zmian jest odwrotny do zamierzonego. Zamieszanie można wytłumaczyć w taki sposób, że chciano dobrze, założenia były słuszne, ale potknięto się na prawie podatkowym i zwykłej księgowości. Nie przeprowadzono wystarczająco dużo symulacji, aby mieć pełne przekonanie, że system będzie działać według wytycznych, które trafiły do Ministerstwa Finansów. Zawiodła też komunikacja. – Tym razem jest tak, że rząd wprowadził reformę, Polacy się denerwują, złoszczą, słuchają opozycji, mediów i ekspertów, a ewentualne korzyści zobaczą dopiero za wiele miesięcy. Pozostałe pozytywne elementy Polskiego Ładu, jak np. świadczenia rodzinne, niestety, zniknęły w gąszczu problemów – podkreśla Trudnowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Odejście od Balcerowicza

Rząd przyznaje się, że w Polskim Ładzie doszło do wielu nieścisłości i błędów, które trzeba naprawić. Artur Soboń, wiceminister finansów, informuje, że testowane są różne warianty. Niezależnie jednak od tego efekt ma być jeden: Polacy mają poczuć, że jest im finansowo lepiej już teraz, a nie dopiero przy rozliczaniu rocznego PIT.

Obecnie jest czas na wypracowanie takich poprawek, które trzeba wprowadzić w życie. – Na początku obowiązywania każdego systemu, nawet mniej skomplikowanego niż Polski Ład, jest zamieszanie. Tę „chorobę” trzeba przeżyć. To, że uczymy się w biegu, jest, niestety, pewną prawidłowością – mówi prof. Witold Modzelewski, prezes Instytutu Studiów Podatkowych. Jego zdaniem, Polski Ład to rewolucja w myśleniu o systemie danin. Zmieniany jest paradygmat Balcerowicza, polegający na wysokim opodatkowaniu niskich dochodów i na minimalizowaniu obciążeń dochodów wysokich. Ci, którzy są beneficjentami tamtego systemu, zawsze są przeciwko. – Mam doświadczenia podatkowe od 40 lat, brałem udział we wszystkich istotnych operacjach podatkowych w Polsce i wiem, że każda operacja związana z reformą podatkową spotyka się z wrogim, niepowściągliwym językiem krytyków. Tymczasem musimy od tego oddzielić to, co jest zasadną i wartościową krytyką, w którą należy się wsłuchać i którą należy uwzględnić. Nie dajmy się sterroryzować, lecz poprawiajmy to, co trzeba poprawić – podkreślił w rozmowie z PAP prof. Modzelewski.

Reklama

Sporo niespodzianek

Polski Ład z założenia jest reformą podatkową, która ma mieć walor wyrównywania szans, by tort naszego rozwoju gospodarczego był sprawiedliwiej podzielony. Polska do grudnia 2021 r. była bowiem jednym z nielicznych państw, które w swoim systemie podatkowym miały praktyczny brak progresji. Ustawa Balcerowicza z 1 stycznia 1992 r. była realizowana w zasadzie przez cały okres III RP. Jej istotą było relatywnie wysokie opodatkowanie niskich dochodów, zwłaszcza tych pochodzących z pracy, oraz rent i emerytur, a łagodniejsze opodatkowanie wyższych dochodów, przede wszystkim tych z działalności gospodarczej.

Reforma systemu podatkowego wprowadzona przez PiS miała odwrócić proporcje obciążenia fiskalnego. Odciążeni są najubożsi, wzmocniona ma być klasa średnia kosztem tych, którzy zarabiają najwięcej. Pierwsze tygodnie Polskiego Ładu pokazały jednak, że ta teoria bywa trudna do zrealizowania w praktyce, bo prawo podatkowe jest mało precyzyjne i może być różnie interpretowane przez księgowych. Eksperci twierdzą, że podczas procedowania Polskiego Ładu w praktyce czeka nas jeszcze sporo niespodzianek. – Liczba spraw, które skoncentrowano w tym samym czasie, była, obiektywnie rzecz biorąc, niepotrzebnie tak duża. Wiele z tych rozwiązań w momencie uchwalania można było odsunąć o pół roku czy rok. Zwłaszcza te, które są nowością i trzeba się ich uczyć od samego początku – stwierdza prof. Modzelewski.

Reklama

Rodzina, rolnictwo, budownictwo

Polski Ład to nie tylko podatki od osób fizycznych, to znacznie większa reforma naprawy państwa. Miliony osób już zauważyły poprawę w swoich wynagrodzeniach, rentach i emeryturach. Jest wiele obszarów Polskiego Ładu, które działają dzięki instrumentom dotacji państwowych bez większych zastrzeżeń. Z wdrażaniem systemowych rozwiązań nie ma raczej problemów w polityce rodzinnej i społecznej oraz w rolnictwie. – Ogromne pieniądze idą w kolejnych transzach do samorządów na budowę infrastruktury na obszarach wiejskich. Będą nowe drogi, wodociągi, kanalizacje, oczyszczalnie przydomowe, energia odnawialna dla rolników, czyli dodatkowe źródła dochodu. Jest dużo rzeczy w ramach Polskiego Ładu, które ucieszą rolników – podkreśla wicepremier Henryk Kowalczyk, minister rolnictwa i rozwoju wsi.

Cały komponent budowlany Polskiego Ładu też działa bez zastrzeżeń. – Domy bez zbędnych formalności cieszą się zainteresowaniem wśród ludzi oraz dużym zrozumieniem ze strony samorządów. Liczymy na to, że w tym sezonie budowlanym zobaczymy w wielu miejscach Polski budowę domów w tym systemie – mówi Piotr Uściński, wiceminister rozwoju i technologii, który jest odpowiedzialny za budownictwo.

W maju bez żadnych perturbacji powinien wejść w życie program mieszkaniowy bez wkładu własnego. Rodziny będą mogły liczyć nawet na 100 tys. zł pomocy w zakupie mieszkania; program jest skierowany do tych, których co prawda stać na spłatę kredytu mieszkaniowego, ale nie mają oszczędności na wkład własny. – Ten program może nie być na początku rozchwytywany ze względu na inflację i wysokie stopy procentowe. Ale liczymy, że za jakiś czas ta sytuacja także się unormuje – dodaje Uściński.

Reklama

Naczynia połączone

Diagnoza społeczna i założenia Polskiego Ładu są słuszne. Niestety, słabiej wyglądają niektóre punkty realizacji i wdrażania największej w Polsce od 30 lat reformy gospodarczej. Niektórzy eksperci twierdzą, że zmiany można było wprowadzać stopniowo, a nie wszystko naraz, co spowodowało niepotrzebne zamieszanie wśród urzędników, księgowych i przedsiębiorców.

Polski Ład jest bardzo skomplikowaną konstrukcją, a podatki to system naczyń połączonych. Nie można z niego tak po prostu wyjąć jednego elementu, by nie naruszyć przy tym całej konstrukcji. Urzędnicy i politycy w najbliższych miesiącach będą mieli co robić. Jak na razie wiele dobrze funkcjonujących i ważnych rozwiązań Polskiego Ładu niknie w gąszczu drobnych błędów systemu podatkowego. ?

2022-02-22 11:32

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

64. rocznica obrony krzyża w Nowej Hucie

2024-04-28 09:40

[ TEMATY ]

Ryszard Czarnecki

Archiwum TK Niedziela

Dokładnie teraz mija rocznica wydarzeń które przed laty poruszyły katolicką Polskę . Chodzi o obronę krzyża, którego mieszkańcy nowej, przemysłowej dzielnicy Krakowa postawili na miejscu budowy przyszłego kościoła. Zgoda na jego powstanie została wymuszona na komunistach w wyniku dwóch petycji , podpisanych w sumie przez 19 tysięcy osób.

Gdy rządy „komuny” trochę chwilowo zelżały nowy „gensek” kompartii Gomułka obiecał delegacji z Nowej Huty, że kościół powstanie. Jednak komuniści , jak zwykle nie dotrzymali słowa : cofnięto pozwolenie na budowę, a pieniądze ze składek mieszkańców Nowej Huty (a właściwie Krakowa bo dawali pieniądze również ludzie spoza nowego „industrialnego"osiedla”) zostały skonfiskowane.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Bp Piotrowski: duchowni byli ostoją polskości

2024-04-29 11:42

[ TEMATY ]

bp Jan Piotrowski

duchowni

archiwum Ryszard Wyszyński

Odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy przy ścianie śmierci - z nazwiskami kilkunastu duchownych katolickich, którzy zginęli w obozie Gross- Rosen w Rogoźnicy

Odsłonięcie i poświęcenie pamiątkowej tablicy przy ścianie śmierci - z nazwiskami kilkunastu duchownych katolickich, którzy zginęli w obozie Gross- Rosen w Rogoźnicy

Duchowni byli ostoją polskości, co uniemożliwiało skuteczne wyniszczenie narodu, zgodnie z niemieckim planem - mówił dzisiaj w kieleckiej bazylice bp Jan Piotrowski, sprawując Mszę św. przy ołtarzu Matki Bożej Łaskawej, z okazji Narodowego Dnia Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego.

- To duchowni, według Niemców, byli grupą niezwykle niebezpieczną, ponieważ poprzez swoją pracę duszpasterską wspierali wszystkich Polaków - podkreślał biskup w homilii. - Od początku wojny byli wyłapywani, torturowani, niszczeni i mordowani - dodał. Jak zauważył, „sakramentalne kapłaństwo było dla Niemców, Rosjan, a potem komunistów znakiem sprzeciwu”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję