Reklama

Niedziela Rzeszowska

Bóg wybrał to miejsce

5 marca 2023 r. zapisze się złotymi zgłoskami w historii parafii św. Kazimierza Królewicza w Przybówce. W tym dniu bp Jan Wątroba dokonał aktu konsekracji świątyni w 30. rocznicę jej poświęcenia i 20. rocznicę utworzenia parafii.

Niedziela rzeszowska 13/2023, str. IV

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Barbara Zajchowska

Konsekracja ołtarza

Konsekracja ołtarza

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystość poprzedziły pierwsze w historii parafii misje święte przeżywane pod hasłem: „Czuwajcie i trwajcie mocno w wierze, bądźcie mężni i umacniajcie się”, które poprowadził ks. Marcin Gierada – michalita z Krosna. Konsekracja świątyni połączona była z przyjęciem sakramentu bierzmowania przez 14 uczniów klasy VIII z naszej miejscowości.

Parafianie z inicjatywą

Każda część obrzędu konsekracji poprzedzona była komentarzem odczytywanym przez Mariana Jerzyka. Biskup Jan Wątroba otrzymał klucze do kościoła i wprowadził wiernych do świątyni. Pasterza powitali przedstawiciele Rady Sołeckiej i mieszkańców Maria i Bogusław Pawlikowie oraz proboszcz ks. Grzegorz Wojnar.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Krystyna Chmura przedstawiła krótką historię budowy kościoła, podkreślając rolę dwóch księży: śp. ks. Kazimierza Brzyskiego i śp. ks. Krzysztofa Mielca oraz przewodniczącego Komitetu Budowy Kościoła i sołtysa Tadeusza Stefanika, który wspólnie z mieszkańcami wsi był głównym organizatorem prac budowlanych. Tempo robót budowlanych było imponujące. W przeciągu 17 miesięcy z własnych środków powstał kościół. W ciągu dwóch lat Przybówka z rektoratu stała się samodzielną parafią. Poświęcenia nowego kościoła dokonał bp Kazimierz Górny 25 października 1992 r. Drugi w historii parafii proboszcz – ks. Grzegorz Wojnar przygotował wspólnie z parafianami świątynię do konsekracji.

Na własność Bogu

Po przywitaniu bp Jan Wątroba pokropił wodą święconą ołtarz, ściany kościoła i wiernych. W swoim słowie wyjaśnił, że termin „konsekracja” oznacza przekazanie kościoła na własność Bogu. Podkreślił ogromne zaangażowanie parafian w dążeniu do posiadania Domu Bożego. Zwrócił się także do przystępującej do sakramentu bierzmowania młodzieży, przypominając jej, że wiara kolejnych pokoleń ma swoje podwaliny w wierze przodków.

Po Liturgii Słowa nastąpiły obrzędy konsekracji poprzedzone odśpiewaniem przez Joannę Karaś Litanii do Wszystkich Świętych i złożeniem na ołtarzu relikwii św. Joanny Beretty Molli. Relikwiarz ufundowali rodzice dzieci pierwszokomunijnych. Biskup namaścił krzyżmem św. ołtarz i ściany kościoła. Znak oleju to znak konsekracji, czyli oddania Bogu na wyłączną własność. Następnie nastąpił obrzęd okadzenia – znak, że świątynia stała się domem modlitwy, a całe zgromadzenia żywą świątynią, w której każdy z nas jest duchowym ołtarzem.

Reklama

Po okadzeniu i zdjęciu z ołtarza kaganków, które wcześniej przynieśli miejscowi strażacy, panie z Koła Gospodyń Wiejskich w strojach ludowych nałożyły lniane płótno na mensę ołtarza, a następnie obrus. Wszystkie czynności odbywały się pod czujnym okiem ceremoniarza biskupiego ks. Sławomira Jeziorskiego. Ksiądz proboszcz zapalił świece na ołtarzu, paschał oraz cztery zacheuszki. Wówczas cały kościół rozświetlił się blaskiem światła, przypominając, że to Chrystus jest światłością. Kolejnym punktem było udzielenie sakramentu bierzmowania 14 kandydatom. W procesji z darami do ołtarza przyniesione zostały chleb, wino, owoce, nowa kustodia, dar kandydatów do bierzmowania, księga próśb i podziękowań – jako owoc peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej w naszych domach. Po Komunii świętej rozbrzmiało uroczyste Te Deum.

Wyrazy wdzięczności

Na zakończenie sołtys wsi Tadeusz Stefanik wraz z Zofią Potyrałą podziękowali za konsekrację i bierzmowanie, wręczając księdzu biskupowi obraz patrona parafii – świętego Kazimierza. Z kolei bp Jan Wątroba podziękował wszystkim zaangażowanym w przygotowanie do konsekracji ze szczególnym uwzględnieniem księdza proboszcza, którego odznaczył godnością kanonika za zasługi dla Kościoła lokalnego.

Ostatnim punktem uroczystości było odsłonięcie tablicy pamiątkowej o treści: „Tu jest Dom Boga i Brama Niebios. Na większą chwałę Boga i pożytek ludzi, kościół św. Kazimierza w Przybówce wybudowano staraniem wiernych parafian. Uroczystej Konsekracji świątyni dokonał JE Ks. Biskup Jan Wątroba dnia 5 marca 2023 r.”

Reklama

Przy wyjściu z kościoła były rozprowadzane tzw. kaziuki przez PZC, a następnie w sali Domu Strażaka odbył się świąteczny obiad przygotowany przez panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Przybówce. Wśród gości byli duchowni, poseł Maria Kurowska, przedstawiciele władz samorządowych z wójtem gminy Wojaszówka Sławomirem Stefańskim oraz mieszkańcy. Czas spotkania ubogacił występ zespołu MGK braci Wójcikiewiczów z Odrzykonia z repertuarem utworów religijnych.

Wdzięczni za akt konsekracji świątyni parafianie złożyli podziękowania bp. Janowi Wątrobie, księdzu kanonikowi Grzegorzowi Wojnarowi, proboszczowi, i księdzu misjonarzowi Marcinowi Gieradzie. To było wielkie przeżycie duchowe dla mieszkańców Przybówki, jedyne w swoim rodzaju, bo konsekracja to Boża pieczęć, która potwierdza na zawsze, wobec wszystkich, że nasz kościół to miejsce, które Pan Bóg szczególnie wybrał jako miejsce spotkania i przebaczenia, jako miejsce, w którym niebo styka się z ziemią.

2023-03-21 06:52

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ponad siedmiowiekowa historia

Niedziela sandomierska 34/2021, str. VIII

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Archiwum parafii

Widok z lotu ptaka na kościół parafialny

Widok z lotu ptaka na kościół parafialny

W widłach Wisły i Sanu położona jest parafia Wrzawy, która w tym roku świętuje jubileusz 750-lecia istnienia.

Dokładna data erygowania parafii we Wrzawach nie była znana do lat 50. XX wieku. Dopiero mjr. Józef Rawski, tarnobrzeski regionalista natknął się na nią w aktach wizytacji dekanatu miechocińskiego z 1793 r. Wcześniejsze przekazy podawały informacje, że została ona utworzona przed rokiem 1325. Znalazła się wtedy w wykazie parafii diecezji krakowskiej odprowadzających świętopietrze. Wizytator zapisując najważniejsze informacje o parafiach z dekanatu zanotował, że parafia we Wrzawach została erygowana w 1271 r. Hipotezę taką potwierdzają także wezwania świątyni św. Wawrzyńca, św. Stanisława Biskupa i Męczennika, św. Katarzyny Aleksandryjskiej, które mają charakter typowy dla wspomnianego wieku. Poza tym miejscowość została wymieniona w dokumencie starosty krakowskiego i sandomierskiego Thassa z Vissinburga z 1294 r. Nazywano ją wówczas „Wreuici”. Od 1468 r. funkcjonuje obecna nazwa Wrzawy, co oznacza miejsce, gdzie woda wrze, kotłuje się, tworząc wiry i odmęty. Parafia została wydzielona z terenu parafii Gorzyce jako fundacja rodu Dębno. Opiekę nad nią sprawowały rody szlacheckie: Górajskich, Sienieńskich, Koniecpolskich, Słupeckich, Hadziewiczów i Horochów. Utrzymanie kościoła nastręczało wiele problemów na przestrzeni wieków. Biskup Krakowski Jakub Zadzik wizytując parafię w 1637 r., napisał w dokumentach powizytacyjnych, że w świątyni widać ślady zatopień wodnych, które sięgały nawet do ołtarza głównego. Renowacje kościoła przeprowadzono w połowie XVII wieku. Nową świątynię postawiono wtedy na fundamentach starej. Miała ona prawdopodobnie kształt krzyża, była zbudowana z drewna i nakryta gontem. Według historyków przed kolejnymi powodziami zabezpieczono ją od dołu kłodami. Niestety położenie miejscowości w widłach Wisły i Sanu powodowały dalsze powodzie, które nie omijały wrzawskiego kościoła. Już w XVIII wieku pisano, że podgniłe belki i spojenia zagrażają bezpieczeństwu wiernych. Kolejne powodzie, które nawiedzały Wrzawy latem w latach 1867, 1884 r. oraz zimą 1888 r. powodowały dalsze niszczenie świątyni. Powódź w latach 20. XIX wieku niemalże doprowadziła do całkowitego zniszczenia budowli. Dobroczyńcy wraz z parafianami postanowili wówczas podnieść teren placu kościelnego, co uchroniłoby kolejną świątynię przed dalszymi podtopieniami. Po zakończeniu tych prac, w latach 1826-27 wybudowano nowy kościół. Był to obiekt jednonawowy, wykonany z drzewa modrzewiowego i pokryty gontem. Swoim wyglądem przypominał istniejącą do dnia dzisiejszego drewnianą świątynię w Radomyślu nad Sanem. W latach 20. XIX wieku kościół parafialny został po raz kolejny zalany, co doprowadziło go niemalże do ruiny. Ostatnia drewniana świątynia zbudowana w latach 1826-27 została spalona 4 sierpnia 1944 r. przez wycofujące się wojska niemieckie. Nową murowaną świątynię Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wzniesiono w latach 1958-61 z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Alojzego Sierżęgi. Projekt kościoła opracował inż. Andrzej Galar z Rzeszowa. Miała to być budowla prosta, ale o stylowej architekturze modernistycznej, posiadająca stromy dach ze strzelistą sygnaturką, wraz ze swoistymi „przyporami” ścian, co miało być nawiązaniem do gotyku. Uroczyste poświęcenie kościoła odbyło się 26 sierpnia 1961 r.

CZYTAJ DALEJ

Siedlce: Pogrzeb dzieci utraconych

2024-04-26 18:01

[ TEMATY ]

pogrzeb

dzieci utracone

Siedlce

Magdalena Pijewska

- Jeśli rodzicami byliście przez pięć czy dziesięć minut, to rodzicami zostaliście na wieczność - wskazał ks. kanonik Jacek Sereda podczas Mszy św. w katedrze siedleckiej. Dziś odbył się pogrzeb 20 dzieci. Podczas liturgii modlono się dar pokoju i nadziei dla rodziców przeżywających ból po stracie dziecka.

Ks. Jacek Sereda, w nawiązaniu do odczytanej Ewangelii, wskazał, że bardzo ważne jest przeżycie okres żałoby, smutku. - To jest czas na nasz żal i łzy; ale Pan Jezus mówi do nas „nie trwóż się”. To mówi Ten, który Zmartwychwstał, jest zwycięzcą nad śmiercią - wskazał ks. Sereda.

CZYTAJ DALEJ

Rodzina świątynią miłości

2024-04-27 16:03

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Zakończyła się peregrynacja relikwii bł. Rodziny Ulmów w Diecezji Sandomierskiej.

Ostatnią świątynią, w której modlono się przy błogosławionych z Markowej było Diecezjalne Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję