Pan Marcin z zakładu karnego napisał:
Kochana Redakcjo! Słyszałem z różnych źródeł, że warto do Was napisać, więc postanowiłem to uczynić. Chciałbym tak w skrócie opowiedzieć, jak doszło do napisania tego listu. Otóż nigdy nie byłem do końca wierzący i na pewno nie byłem przekonany do takich gazet jak Wasza. W wieku 26 lat, gdy zostałem pozbawiony wolności, nie byłem skłonny do wiary. Dziś, gdy mam 36 lat, nagle poczułem, że Bóg jest, że wiara w Boga jest ważna. I myślę, że warto wierzyć w to, iż w końcu i ja doznam tego szczęścia, o które już od dłuższego czasu proszę.
Jak wspomniałem, mam 36 lat. To, że jestem w ZK, nie wykreśla mnie ze społeczeństwa. Każdy ma swoje przejścia w życiu – ja też. Ale wiem, że czas na zmiany, bo życie jest takie krótkie. I chciałbym jeszcze kogoś pokochać... Z wyroku, który odsiaduję (10 lat), zostało mi 6 miesięcy. Jestem z Lubuskiego.