W protokóle wizytacji przeprowadzonej 2 i 3 listopada 1825 r. czytamy: „Stan kościoła parafialnego. Świątynia stara, drewniana, wymagająca naprawy, zwłaszcza podmurowania, nowych przyciesi, wyprostowania ścian i nowego dachu. Fundowana ok. 1600 r. przez Aleksandra Koniecpolskiego, a następnie przez jego syna Jana Koniecpolskiego, uposażona przez odłączenie dóbr Rusiec z przyległościami od Restarzewa. Parafia erygowana dnia 18 listopada 1643 r. przez abp. Macieja Łubieńskiego, dekretem wystawionym w Skierniewicach. Kto dokonał konsekracji i kiedy, nie wiadomo. Kolatorami byli właściciele dóbr Rusiec. Przy kościele tym nie było na stałe zamieszkałego księdza, ale był zarządca, który kościół utrzymywał w czystości. Był osobny cmentarz grzebalny. Był dom szpitalny, w którego połowie mieszkał organista, a w drugiej połowie jeden ubogi. Funduszu specjalnego dla ubogich nie było. Parafia liczyła ok. 900 osób komunikujących na Wielkanoc. Należały do niej 3 dwory i 4 wioski, wszystkie szlacheckie. Szkoły formalnej nie było, ale uczył organista, dla którego zbierano składkę”.
Natomiast w Słowniku Geograficznym z 1889 r. czytamy: „W XVI w. Rusyecz i Ruszcza, wieś i folwark nad rzeką Niecieczą, powiat łaski, gmina Dąbrowa Rusiecka, parafia Rusiec, odległe 14 wiorst od Szczercowa i 10 od Widawy, posiada kościół parafialny, drewniany. (....) W XVI w. należał Rusiec do parafii Restarzew. Kiedy wzniesiono tu kościół, nie wiadomo. (...)W wielkim ołtarzu jest obraz Najświętszej Panny Maryi uważany za cudowny. W XVI wieku dziesięciny z Ruśćca pobierał pleban w Restarzewie. Wydawca Liber Beneficiorum Łaskiego podaje, iż Rusiec był kiedyś miasteczkiem pod nazwą Toporowa. Być może, iż Rusiec zostawał jakiś czas w ręku Korycińskich, którzy uzyskawszy przywilej na założenie miasta, nadali mu nazwę od herbu. Jak w wielu podobnych wypadkach, utworzenie osady miejskiej okazało się niemożebnem i Rusiec po dawnemu pozostał wsią”. Według innych opracowań, pierwszy w tej miejscowości drewniany kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny został rozebrany w 1642 r. Kiedy powstał i kto go ufundował - tego już nie wiadomo. Przez pewny czas pełnił funkcję filii parafii w Restarzewie. Drugi - pod tym samym wezwaniem - także drewniany z murowanym frontonem, wystawiono w 1642 r. dzięki fundacji kasztelana sieradzkiego i właściciela miejscowości Jana Koniecpolskiego. W 1895 r. został rozebrany. Obecny, murowany kościół Najświętszej Maryi Panny wybudowano w latach 1895 - 1911 według projektu Tadeusza Mankiewicza i konsekrowano 28 kwietnia 1913 r.
Jest to kościół jednonawowy, wybudowany w stylu neogotyckim. Do zabytków sztuki stanowiących własność parafii należą ołtarze barokowe przeniesione z poprzedniego, rozebranego kościoła.
W ołtarzu głównym znajduje się otaczany czcią obraz Matki Bożej Rusieckiej. Zabytkiem jest także wczesnobarokowa chrzcielnica z herbem Ogończyk, portret Jana Koniecpolskiego klęczącego przed krucyfiksem. Przy tutejszej parafii odnotowano istnienie bractw: Matki Bożej Różańcowej (1644 r.) i Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny obecnie funkcjonują: Bractwo Światła św. Elżbiety i Żywy Różaniec. Proboszczem tutejszej parafii jest od 1989 r. ks. kan. Jan Ledziński.