Reklama

Pierzchnica wczoraj i dziś

Dzieje parafii sięgają 1336 r. Wieś parafialna, zwana Pierśnicą, opłaciła 3 skojce świętopietrza. Parafia była zapewne powołana już wcześniej, choć metryka samej wsi pozostaje nieznana. Pierwsze ślady osadnictwa XI-wiecznego znajdują się w nieodległych Górkach i poświadczają stary rodowód okolicy.

Niedziela kielecka 42/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W mrokach dziejów

W 1512 r. król Zygmunt Stary nadał osadzie prawo magdeburskie, a kolejni królowie poświadczali te postanowienia. Miasteczko na przełomie wieków miało charakter głównie rolniczy. Zabudowa Pierzchnicy w latach 1510-33 nie przekraczała 50 domów. Nagły spadek tej liczby zabudowań był wynikiem zniszczeń wojennych z okresu potopu szwedzkiego. Korzystne zmiany nastąpiły dopiero pod koniec XVIII w., choć trzeba stwierdzić, że miasto nie leżało na ważnym szlaku handlowym, więc nie było chętnie odwiedzane przez kupców.

Parafialna świątynia

Pierwotny kościół w Pierzchnicy istniał już w 1333 r., a ok. 1470 r. na jego miejscu powstał nowy, drewniany. W aktach parafialnych istnieje szczegółowy opis tego kościoła (z 1776 r.), ilustrujący jego zły stan. Budowa nowej świątyni - z fundacji Macieja Sołtyka i jego żony Małgorzaty, właścicieli Kurozwęk - została zakończona w 1800 r. Jej konsekracji dokonał w 1808 r., w „niedzielę po św. Jadwidze”, Jan Kanty Lenczewski - biskup abderytański, sufragan lubelski.
Kościół jest klasycystyczny, o prostokątnej, trójprzęsłowej nawie, z wyższym jednoprzęsłowym prezbiterium, zamkniętym półkolistą absydą. Wystrój wnętrza i uposażenia, choć ulegał pewnym przemianom, zachował elementy z czasów dawnego i początków nowego kościoła.
W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz św. Małgorzaty z pierwszych lat XIX w.; dwa ołtarze boczne są barokowe. Ołtarz główny został wykonany w 1892 r. przez Pawła Turbasa. Za zasuwą znajduje się figura Serca Jezusowego z 1915 r., a w górnej kondygnacji ołtarza - obraz św. Barbary. W ołtarzu bocznym widnieje piękny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z początku XX w., u góry - św. Jadwigi Śląskiej, drugiej patronki kościoła. Do ciekawych zabytków sztuki sakralnej należą: ołtarz Pana Jezusa Ukrzyżowanego, przeniesiony ze starego kościoła (I poł. XVII w.), obraz Madonny z Dzieciątkiem (XVIII w.) i Zwiastowania (II poł. XVII w.). Niemym świadkiem historii kościoła są m.in. okucia drzwi - z 1600 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Codzienność

Pierzchniczanie chętnie podkreślają dawną miejskość dzisiejszej osady, która zachowała nieco z charakteru małomiasteczkowej zabudowy, z centralnie położonym rynkiem, do którego prowadzą efektownie oświetlone ulice. Władze lokalne, z wójtem Markiem Zatorskim na czele, dbają o rozwój infrastruktury (wszystkie wsie są skanalizowane), o promocję gminy i związek z kościołem parafialnym. Do prac interwencyjnych i porządkowych w gminie angażowani są bezrobotni.
Wójt popularyzuje w Pierzchnicy osobę Prymasa Wyszyńskiego, a ks. prob. Jan Rydz poddał pomysł nadania imienia Kardynała miejscowej szkole. Dzięki temu każde dziecko w gminie wie, czyj pomnik i dlaczego stanął na zbiegu ulic prowadzących do szkoły. Samorząd lokalny wspiera także liczne wydawnictwa o charakterze regionalnym (ostatnio Parafie Pierzchnica. Zarys dziejów pod red. ks. D. Olszewskiego, Kielce 2003).

Nie należy sądzić, że opisywany przez nas obszar wspólnoty parafialnej jest pozbawiony problemów. Bezrobocie pozostaje nadal wysokie, a o pracę trudno. Jednak wydaje się, że nie brakuje tutaj ludzi z inicjatywą. Spora grupa parafian trudni się bowiem sadownictwem, pewna część hodowlą i handlem; tutejsza społeczność pracuje w piekarni, mleczarni, oświacie, a także przy produkcji węgla drzewnego. Coraz częściej w malowniczych obszarach parafii pojawiają się domki letniskowe mieszkańców Śląska, Krakowa, czy Kielc. Szlaki przeciera też idea gospodarstw agroturystycznych. Wiele inicjatyw społeczno-kulturalnych animuje prężne Towarzystwo Przyjaciół Pierzchnicy. Ok. 20 lipca, czyli w czasie odpustu, organizowane są Dni Pierzchnicy, rokrocznie z udziałem ciekawych gości. W szkole odbywa się wybór „Człowieka Roku”. Sama szkoła także tętni życiem. Dawne nieużytki wokół szkolnych zabudowań zostały właśnie zamienione na boiska. - Tu jest sporo zdolnej młodzieży, kontynuującej naukę w najlepszych kieleckich liceach i na studiach - zapewnia ks. J. Rydz. Dowodem na to jest choćby 6 przyznanych przez Kościół stypendiów w ramach Fundacji Dzieła III Tysiąclecia.

W rytm życia parafialnego

80 ministrantów i 12 kółek różańcowych to niemało, jak na liczącą zaledwie 2364 osób parafię. Ok. 1000 z nich to mieszkańcy rdzennej Pierzchnicy. Ponadto do parafii należą miejscowości: Gumienice, Strojnów, Podlesie, Holendry, Ujny, Osiny i częściowo Kalina Górecka.
W codziennej pracy Księdzu Proboszczowi pomaga wikary ks. Jan Ślusarczyk. Szkolny katecheta prowadzi scholkę, a parafia we współpracy z gminną opieką społeczną, troszczy się o chorych i najuboższych. W październiku, gdy w rytm życia parafialnego włączają się nabożeństwa różańcowe (na których jest ok. 100 osób) wyraźnie widać, że tradycyjne nabożeństwa sprawdzają się w tego typu parafiach. - Gdy przed trzema laty przyszedłem do Pierzchnicy, zaskoczyła mnie duża liczba osób przystępujących do spowiedzi i Komunii św. - wspomina ks. J. Rydz. - Ponad 50 proc. wiernych regularnie uczęszcza do kościoła.
Codzienność każdej parafii to także prace remontowe. Przed trzema laty gmina pomogła otoczyć kościół parkingami i chodnikami z kostki brukowej. Kolejne lata owocowały w nowe inicjatywy: wycinanie drzew zagrażających kościołowi, prace przy nowej plebanii, malowanie dachu, ocieplanie strychu kościelnego, malowanie dzwonnicy, wreszcie - czyszczenie i gruntowne malowanie wnętrza, z instalowaniem nowych elementów. Ostatnio miała miejsce renowacja organów, które odzyskały piękne brzmienie. - Ludzie są ofiarni, troszczą się o kościół. - Ksiądz Proboszcz twierdzi i pokazuje piękną lampę wieczystą ufundowaną przez rodziców dzieci pierwszokomunijnych.
Z upływem października prace powoli przenoszą się na cmentarze, których w parafii jest aż 3, a nawet - licząc dawno nie używane miejsce pochówku - 4. Tak więc przed 1 listopada jest sporo pracy.

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ks. Piotr Pawlukiewicz: Bóg nie może się na Ciebie doczekać!

2024-03-27 07:20

[ TEMATY ]

ks. Piotr Pawlukiewicz

B.M. Sztajner/Niedziela

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

ks. Piotr Pawlukiewicz (1960 – 2020) wygłosił tysiące kazań

Pomyślałem sobie: „Boże, ta babcia nawet jeszcze Komunii Świętej nie przyjęła, a już się w niej wyzwalają czyny miłości. Jaka ta miłość jest niecierpliwa! Jak się nie może doczekać!”. Tak samo nie może się doczekać Bóg. Na ciebie.

Jeszcze jeden fragment Ewangelii. Pozornie też wam znany, ale czy na pewno? „Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: «Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada». Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: «Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem». Lecz ojciec rzekł do swoich sług: «Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się». I zaczęli się bawić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: «Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego ». Na to rozgniewał się i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: «Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę». Lecz on mu odpowiedział: «Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy. A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się»”*.

CZYTAJ DALEJ

Dziś Wielki Czwartek – początek Triduum Paschalnego

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Pio Si/pl.fotolia.com

Od Wielkiego Czwartku Kościół rozpoczyna uroczyste obchody Triduum Paschalnego, w czasie którego będzie wspominać mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. W Wielki Czwartek liturgia uobecnia Ostatnią Wieczerzę, ustanowienie przez Jezusa Eucharystii oraz kapłaństwa służebnego.

Wielki Czwartek jest szczególnym świętem kapłanów. Rankiem, jeszcze przed wieczornym rozpoczęciem Triduum Paschalnego, ma miejsce szczególna Msza św. Co roku we wszystkich kościołach katedralnych biskup diecezjalny wraz z kapłanami (nierzadko z całej diecezji) odprawia Mszę św. Krzyżma. Poświęca się wówczas krzyżmo oraz oleje chorych i katechumenów. Przez cały rok służą one przy udzielaniu sakramentów chrztu, święceń kapłańskich, namaszczenia chorych, oraz konsekracji kościołów i ołtarzy. Namaszczenie krzyżem świętym oznacza przyjęcie daru Ducha Świętego.. Krzyżmo (inaczej chryzma, od gr. chrio, czyli namaszczać, chrisis, czyli namaszczenie) to jasny olej z oliwek, który jest zmieszany z ciemnym balsamem.

CZYTAJ DALEJ

Projekt zmian kodeksu karnego: zakazana dyskryminacja m.in. ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną

2024-03-27 20:19

[ TEMATY ]

prawo

Adobe Stock

Na stronach RCL opublikowano projekt ministerstwa sprawiedliwości nowelizacji Kodeksu karnego, który zakłada rozszerzenia katalogu przesłanek zakazanej dyskryminacji o kwestie płci, tożsamości płciowej, wieku, niepełnosprawności oraz orientacji seksualnej.

Na stronach rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, który - jak zapowiada ministerstwo sprawiedliwości - ma wzmocnić ochronę przed przestępczymi zachowaniami motywowanymi przesłankami dyskryminacyjnymi ze względu na niepełnosprawność, wiek, płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję