Chcemy słuchać słowa prawdy

13 stycznia w Szkole Podstawowej nr 14 im. Henryka III Głogowskiego w Głogowie zgromadziło się na spotkaniu opłatkowym ok. 350 nauczycieli z Głogowa i rejonu. Już od godz. 17.00 przybyłych na spotkanie nauczycieli, księży, katechetów witał serdecznie duszpasterz nauczycieli - ks. Tadeusz Wołoszyn.

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 6/2005

Leokadia Karwat

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W spotkaniu uczestniczyli: prezydent Głogowa Zbigniew Rybka oraz jego zastępcy Sławomir Bączewski i Józef Wąsik. Starostwo reprezentowała starosta Elżbieta Urbanowicz-Przysiężna i członek Zarządu Marek Rychlik oraz naczelnik Wydziału Edukacji Agnieszka Kłos. Z Gminy Miejskiej na spotkanie przybyli: naczelnik Wydziału Edukacji Tomasz Kuziak oraz kierownik Hanna Żmuda, naczelnik Wydziału Organizacyjnego Piotr Poznański i inni pracownicy oświatowi. Swoją obecność na spotkaniu zaznaczyli również wójtowie ościennych gmin: Żukowice, Jerzmanowa, Grębocice, Kotla. Kuratorium Oświaty reprezentowała Regina Grzywacz.
W spotkaniu z nauczycielami udział wzięli także kapłani: ks. prał. Ryszard Dobrołowicz, ks. kan. Janusz Idzik, wicedziekan - ks. Zbigniew Walaszek, ks. Jerzy Ślusarczyk - proboszcz z Rzeczycy.
Bp. Pawła Sochę serdecznie powitali gospodarz miasta Zbigniew Rybka i gospodarz szkoły Halina Dziadkowiec. Wysłuchaliśmy montażu słowno-muzycznego Narodziny Zbawiciela w wykonaniu uczniów Szkoły Podstawowej nr 14. Oddaniem czci Bogu poprzez hejnał w wykonaniu Zespołu Sygnalistów Myśliwskich (Technikum Leśne, Głogów) rozpoczęła się najważniejsza część uroczystości, podczas której Ewangelię o narodzinach Chrystusa odczytał ks. Jerzy Ślusarczyk. Po refleksji i życzeniach Księdza Biskupa przy akompaniamencie muzycznym zespołu „Agnus Dei” i scholi parafii pw. Miłosierdzia Bożego łamaliśmy się opłatkiem, dzieliliśmy się dobrym słowem, składaliśmy sobie życzenia na dalszą działalność wychowawczą w prawidłowym kształtowaniu osobowości uczniów. W przesłaniu ciepłych, serdecznych życzeń, które skierował do nas bp Paweł Socha, zabrzmiały wyraziście wypowiedziane słowa, które mogłyby stanowić hasło przewodnie: „Kto krzywdzi ludzi, modli się do diabła”. Zatem każdy uczestnik spotkania opłatkowego mógł sobie przywołać w pamięci, czy aby on tego nie czyni w stosunku do drugiego człowieka, piastując różne stanowiska. Serdeczne życzenia złożyli również Duszpasterstwu Nauczycieli starosta głogowski Elżbieta Urbanowicz-Przysiężna oraz Regina Grzywacz z Kuratorium Oświaty.
„Wzrastać do człowieczeństwa…” - tymi słowami wypowiedzianymi na jednym ze spotkań formacyjnych do nauczycieli przez bp. Edwarda Dajaczka rozpoczęła sprawozdanie z działalności Duszpasterstwa Nauczycieli lider DN Leokadia Karwat. W podsumowaniu akcentowała zadania prawidłowego kształtowania sumienia ucznia na bazie głębokich wartości chrześcijańskich, które są nieprzemijające. Podziękowania skierowane były do przedstawicieli władz lokalnych za otwartość na działalność Duszpasterstwa Nauczycieli, także do ks. Tadeusza Wołoszyna, który z wielką pasją i ogromnym zaangażowaniem integruje nauczycieli w obliczu Boga, akcentując ich zadania w kształtowaniu osobowości uczniów.
W sali wypełnionej nauczycielami ponownie zabrzmiał śpiew znanych kolęd i pastorałek. Ks. Tadeusz Wołoszyn, dziękując za udział zgromadzonym na spotkaniu, powiedział: „Największym bogactwem duszpasterstwa jesteście Wy, nauczyciele”.
Uwieńczeniem spotkania opłatkowego nauczycieli Głogowa i rejonu było błogosławieństwo bp. Pawła Sochy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Boże Ciało w Częstochowie

Niedziela częstochowska 22/2007

Wydział Kultu Bożego Kurii Metropolitalnej w Częstochowie

Procesja Eucharystyczna z Archikatedry na Jasną Górę

CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

Benedykt XVI - papież

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.

Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Kwietne dywany na Kozanowie

2024-05-30 15:16

Marzena Cyfert

Kwietny dywan przygotowany na procesję Bożego Ciała w parafii św. Jadwigi na Kozanowie

Już po raz piąty w parafii św. Jadwigi wierni wraz ze swoimi duszpasterzami przygotowali kwietne dywany na uroczystość Bożego Ciała.

Powstało pięć wielobarwnych dywanów z różnymi motywami; znalazło się na nich również logo Synodu Archidiecezji Wrocławskiej. Wykorzystano do tego płatki kwiatów, zielone gałązki, ale również korę. W pracę zaangażowało się ok. 50 osób.

CZYTAJ DALEJ

Reklama