Reklama

Wernisaż

Wyrazić siebie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ciepło, radość i intensywność barw panująca w Galerii Młodych na Piętrze WiM Biblioteki Publicznej w Zielonej Górze kontrastowała z przenikliwym zimnem i szarością wieczoru 18 grudnia. Stało się tak za sprawą wystawy prac uczestników Warsztatów Terapii Zajęciowej " Tęcza" oraz klubu "Kolory życia", działających pod patronatem Katolickiego Stowarzyszenia na rzecz Osób Niepełnosprawnych "Tęcza" w Zielonej Górze. Na wystawie "Jestem taki jak Ty" swoje prace pokazało 18 uczestników Warsztatów i dwóch członków klubu.

Robert Piaseczny specjalizuje się w malowaniu na szkle, choć próbował także malować i wyszywać na płótnie. Sylwia Kukulska jest autorką barwnego gobelinu przedstawiającego papugę. Chętnie pozuje ze swoją pracą do zdjęć. Gobelinami zajmują się też Barbara Skiba i Adam Rożko. Mieczysław Mariuszyc i Karol Bernacki są autorami wyklejanek z papieru. To zapewne czasochłonna praca i wymagająca nie lada precyzji. Jedna praca czasami powstaje aż trzy miesiące. Trzeba bowiem poznać umiejętności każdego z uczestników i dostosować technikę do jego możliwości. Nie każdy umie np. utrzymać igłę. Dbają o to instruktorzy poszczególnych grup. Przed świętami chętnie robiono szopki i stroiki świąteczne. Zadziwia zwłaszcza misterność ich wykończenia.

Wystawa w Galerii na Piętrze jest ukoronowaniem rocznej działalności zielonogórskich Warsztatów, w których uczestniczy 20 osób mających orzeczenia lekarskie z zakwalifikowaniem do terapii zajęciowej. Większość z nich ma stwierdzone umiarkowane upośledzenie intelektualne. W "Tęczy" prowadzona jest terapia, która ma na celu wszechstronną rehabilitację podopiecznych poprzez psychoterapię, rewalidację pedagogiczną, rehabilitację ruchową, muzykoterapię, artterapię, a przede wszystkim poprzez zajęcia odbywające się w pięcioosobowych grupach w ramach czterech pracowni. W pracowni gospodarstwa domowego poznaje się obsługę podstawowych urządzeń domowych, prowadzona jest nauka gotowania prostych potraw, nakrywania do stołu i zachowania się przy nim, dekorowania półmisków. W pracowni plastycznej terapia ukierunkowana jest na poznanie i naukę wykonywania prac różnymi rodzajami narzędzi przy zastosowaniu szerokiej gamy technik plastycznych. Na zajęciach w pracowni hafciarsko-krawieckiej uczestnicy poznają techniki szycia i ściegów hafciarskich. Oprócz prac takich jak obrusy, serwety, powstaje tu wiele obrazków, obrazów, elementów szydełkowych czy nawet kart świątecznych. Natomiast w pracowni komputerowo-technicznej praca odbywa się dwutorowo, gdyż obejmuje zajęcia przy komputerze oraz stricte techniczne, jak: bukieciarstwo, papieroplastyka, stolarka. Owocem prac tej pracowni był także pierwszy numer gazetki pt. Tęczowy świat rozdawanej podczas wernisażu prac w Galerii Młodych na Piętrze.

Cieszy obecność na tęczowym wernisażu nie tylko samych artystów i ich instruktorów, ale także rodziców oraz przyjaciół. Tylko współpraca wszystkich tych ludzi może pomóc w odnalezieniu się osoby niepełnosprawnej w świecie i nie pozwoli jej na czucie się kimś gorszym czy niewartościowym.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Bp Miziński: bądźmy wierni dziedzictwu św. Wojciecha

– Dzisiaj musimy się zapytać, co uczyniliśmy z tym dziedzictwem, które przyniósł nam św. Wojciech – mówił w homilii bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski, który 23 kwietnia w uroczystość św. Wojciecha, patrona Polski przewodniczył Mszy św. w kościele św. Wojciecha w Częstochowie.

– Zapewnienie Chrystusa zmartwychwstałego w słowach: „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” zrealizowało się nie tylko w życiu apostołów, ale także w życiu i posłudze ich następców. Św. Wojciech jest tego jasnym przykładem – podkreślił bp Miziński.

CZYTAJ DALEJ

Abp Gądecki: chrześcijaństwo zawsze wysoko ceniło męstwo

2024-04-24 20:12

[ TEMATY ]

abp Stanisław Gądecki

Karol Porwich / Niedziela

„Chrześcijaństwo zawsze wysoko ceniło męstwo i ze szczególnym szacunkiem odnosiło się do najwyższych jego postaci, czyli do bohaterstwa, heroizmu i męczeństwa za wiarę” - mówił abp Stanisław Gądecki podczas Mszy św. w kościele pw. św. Jerzego z okazji 25. rocznicy konsekracji poznańskiej świątyni.

W Eucharystii uczestniczyli m.in. gen. w stanie spoczynku Piotr Mąka, dowódca Oddziału Prewencji Policji insp. Jarosław Echaust, naczelnik Wydziału Komunikacji Społecznej Kinga Fechner-Wojciechowska i wicenaczelnik Paweł Mikołajczak oraz kompania honorowa Policji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję