Reklama

Rekolekcje wielkopostne w AWSD

Środa Popielcowa wprowadziła nas w 40-dniową drogę, w której człowiek ma czas, aby zatrzymać się z refleksją nad swoim życiem. Ten czas Wielkiego Postu został nam dany, byśmy poprzez nawrócenie mogli godnie przyjąć w naszych sercach zmartwychwstałego Pana. Dobrym początkiem są rekolekcje, które mają doprowadzić człowieka do wewnętrznej jedności z żywym Słowem Bożym.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jako alumni Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego odprawiliśmy rekolekcje w pierwszych dniach Wielkiego Postu. Rozpoczęły się one we wtorkowy wieczór, a zakończyły modlitwami w sobotni poranek. Towarzyszył i prowadził nas w tych chwilach bp Edward Dajczak, biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Na rozpoczęcie rekolekcji zaśpiewaliśmy Hymn do Ducha Świętego. „Osoba-Miłość” prowadziła nas w tym świętym czasie. Każdy z nas miał okazję spojrzeć na swoje życie, modlitwę oraz na swoją relację z Bogiem i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Od początku aż do samego zakończenia trwaliśmy w świętej ciszy tzw. „silentium sacrum” dzięki której mogliśmy swobodnie i z wielkim skupieniem odczytywać Słowo Boże w naszych sercach i kontemplować oblicze naszego Pana Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Każdy dzień był wypełniony różnymi praktykami religijnymi, ale centrum dnia stanowiła - jak również w czasie formacji całorocznej - Eucharystia, której przewodniczył Ojciec Rekolekcjonista. Rytm dnia wyznaczały również godziny brewiarzowe i konferencje na wiele tematów, które były niezmiernie ważne w formacji każdego kleryka, a później kapłana. Niezmiernie ważnym czasem w trakcie ćwiczeń duchownych była adoracja Najświętszego Sakramentu. Ksiądz Biskup przypomniał nam, że jest to fundamentalna praktyka, której człowiek nie powinien odprawiać, ale nią żyć.
Istotnymi wydarzeniami podczas rekolekcji były nabożeństwa wieczorne. Na zakończenie pierwszego pełnego dnia ćwiczeń Rekolekcjonista poprowadził nabożeństwo Adoracji Krzyża.
Na zakończenie drugiego dnia przeżyliśmy nabożeństwo Odnowienia Przymierza, podczas którego przypomnieliśmy sobie tajemnicę chrztu św., a także przyrzeczenia wynikające z posług i święceń braci seminaryjnej. To nabożeństwo miało jeszcze bardziej uświadomić nam, że poprzez chrzest św. zostaliśmy włączeni w Kościół Chrystusowy. Jeden z braci z roku III tak go wspomina: „W środku prezbiterium kościoła seminaryjnego stała chrzcielnica, do której ustawiła się długa procesja alumnów ze świecami w dłoniach. Po kilku chwilach podszedłem również ja. Zanurzając rękę w wodzie święconej i czyniąc znak krzyża, pomyślałem (chyba pierwszy raz w życiu), że właśnie pod tym imieniem, które otrzymałem na chrzcie św., zna mnie Bóg Ojciec. To imię nie zostało mi dane bez znaczenia. To imię jest darem i zadaniem, jakie otrzymałem od Boga. Trzymaną w ręku świecę odpaliłem od paschału i wróciłem do ławki. Przez cały ten czas czułem wielki wewnętrzny spokój. Po tym nabożeństwie na pewno z większą świadomością będę obchodził dzień moich imienin”.
Trzeci dzień był dniem pokutnym. W południe, po nabożeństwie pokutnym przystąpiliśmy do sakramentu pokuty i pojednania, a w godzinach popołudniowych uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej poprowadzonej przez Biskupa Edwarda. Rekolekcje, które przeżyliśmy, były dla nas umocnieniem i pokrzepieniem na drodze formacji seminaryjnej, a także ubogaceniem przeżywania obecnego czasu, czasu Wielkiego Postu. Po zakończeniu rekolekcji jeden z braci, dzieląc się owocami, powiedział: „Najbardziej poruszyły moje serce i duszę konferencje Księdza Biskupa. Dzięki nim zrozumiałem, że w dzisiejszym świecie nauczanie o Jezusie, o istocie Boga w formie czystych dogmatów, faktów oraz teologicznych refleksji wielkich teologów nie będą w stanie przyciągnąć wielu zwyczajnych ludzi, lecz będzie świadectwo nie tylko czyjeś, ale szczególnie moje świadectwo przebywania z Bogiem i moja postawa w codziennym życiu. Te rekolekcje były szczególne dla mnie, również z tego powodu że postawa Księdza Biskupa podczas głoszonych konferencji dawała mi poczucie, jakby przemawiał do mnie nie rekolekcjonista, a dobry i zatroskany o losy syna ojciec. Ufam, że było to głębokie doświadczenie spotkania z samym Bogiem”.
Chciałbym w imieniu wszystkich alumnów Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie oraz w swoim własnym podziękować wszystkim, którzy w naszej intencji zanosili swoje modlitwy przed ołtarz Boga Wszechmogącego. Proszę również, abyśmy w naszej codziennej modlitwie pamiętali zarówno o swoich Ojcach Rekolekcjonistach, jak i o swoich wspólnotach parafialnych w tym wielkim czasie powrotu na drogę Bożych przykazań.

Z zapisków kronikarza

04.01.07 - Wspólnota roku III uczestniczyła w spotkaniu kolędowym w Zespole Szkół Szpitalnych przy ul. Arkońskiej. Po spotkaniu z młodzieżą alumni odwiedzili chorych.
31.01 - 04.02.07 - W seminarium odbyły się rekolekcje powołaniowe dla młodzieży męskiej naszej archidiecezji. Na spotkanie przybyło 15 uczestników.
20.02.07 - W kościele seminaryjnym odbył występ słowno-muzyczny pt. „Na ścieżkach życia” z okazji jubileuszu kapłaństwa i rocznicy urodzin abp. Zygmunta Kamińskiego.
25.02.07 - Podczas uroczystej Mszy św. 10 alumnów roku IV przyjęło posługę akolity, a 17 alumnów roku III przyjęło posługę lektora. Posług udzielał bp Marian Błażej Kruszyłowicz.
W najbliższym czasie:
31.03.; 01.04.07 - W kościele seminaryjnym będzie wystawiane Misterium Męki Pańskiej o godz. 20.
05.05.07 - Spotkanie modlitewne dla młodzieży męskiej w kościele seminaryjnym o godz. 19.30.
01-03.06.07 - Rekolekcje powołaniowe dla młodzieży męskiej w seminarium duchownym, zgłoszenia przyjmujemy telefonicznie oraz na naszej stronie internetowej.

Al. Marcin Miczkuła

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Lubartów. Powołani do służby

2024-05-05 12:27

Ks. Krzysztof Podstawka

Alumni: Mateusz Budzyński z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie, Karol Kapica z parafii św. Wita w Mełgwi, Bartłomiej Kozioł z parafii Matki Bożej Bolesnej w Kraśniku, Bartosz Starowicz z parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie oraz Wojciech Zybała z parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Lubartowie - klerycy 5. roku Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie, przyjęli święcenia diakonatu z rąk bp. Artura Mizińskiego 4 maja w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie.

CZYTAJ DALEJ

Abp Jędraszewski: tylko budowanie na Chrystusie pozwoli ocalić siebie i swoją tożsamość

2024-05-05 18:59

[ TEMATY ]

abp Marek Jędraszewski

Karol Porwich/Niedziela

Abp Marek Jędraszewski

Abp Marek Jędraszewski

I dawne, i niezbyt odległe, i współczesne pokolenia, jeśli chcą ocalić siebie i swoją tożsamość, muszą nieustannie zwracać się do Chrystusa, który jest naszą skałą, kamieniem węgielnym, na którym budujemy wszystko - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie wizytacji kanonicznej w parafii św. Sebastiana w Skomielnej Białej.

W czasie pierwszej Mszy św. proboszcz ks. Ryszard Pawluś przedstawił historię parafii w Skomielnej Białej. Sięga ona przełomu XV i XVI w. Pierwsza kaplica pod wezwaniem św. Sebastiana i św. Floriana powstała w 1550 r., a w XVIII w. przebudowano ją na kościół. Drewnianą budowlę wojska niemieckie spaliły w 1939 r. a już dwa lata później poświęcono tymczasowy barokowy kościół, a proboszczem został ks. Władysław Bodzek, który w 1966 r. został oficjalnie potwierdzony, gdy kard. Karol Wojtyła ustanowił w Skomielnej Białej parafię. Nowy kościół oddano do użytku w 1971 r., a konsekrowano w 1985 r. - Postawa wiary łączy się z zatroskaniem o kościół widzialny - mówił ksiądz proboszcz, podsumowując zarówno duchowy, jak i materialny wymiar życia wspólnoty parafialnej w Skomielnej Białej. Witając abp. Marka Jędraszewskiego, przekazał mu ciupagę.

CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: gdy czynisz znak krzyża, głosisz miłość Boga

2024-05-05 16:06

[ TEMATY ]

abp Wojciech Polak

flickr.com/episkopatnews

Abp Wojciech Polak

Abp Wojciech Polak

„Gdy z wiarą patrzysz na krzyż, gdy czynisz znak krzyża na sobie, gdy znakiem krzyża błogosławisz drugich, głosisz miłość Boga potężniejszą niż grzech, potężniejszą niż śmierć. Miłość, która zwycięża obojętność i nienawiść, która niesie przebaczenie i pojednanie, która przygarnia i jednoczy” - mówił w niedzielę w Pakości Prymas Polski abp Wojciech Polak.

Metropolita gnieźnieński przewodniczył uroczystościom odpustowym na Kalwarii Pakoskiej, w Archidiecezjalnym Sanktuarium Męki Pańskiej, z okazji święta znalezienia Krzyża świętego. W homilii przypomniał, że właśnie na Krzyżu, w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, najpełniej objawiła się miłość Boga. „To miłość, która rodzi życie” - podkreślił, przypominając, że znakiem tej miłości każdy chrześcijanin został naznaczony w dniu swojego chrztu świętego. „I choć znaku tego nie widać na naszych czołach, to powinien być w naszym sercu”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję