Koniec 1965 i początek 1966 roku, wbrew intencjom kard. Stefana
Wyszyńskiego, zdominowała sprawa Orędzia. Prymas Tysiąclecia prowadził
jednak normalną posługę wobec Kościoła w Polsce. Dla niego osobiście
najważniejsze było głębokie przeżycie przez wiernych jubileuszu Tysiąclecia
Chrztu Polski. Dał temu wyraz w słowie pasterskim O przygotowaniu
do odnowienia przyrzeczeń Chrztu w Wielką Sobotę. Pisał w nim m.in.:
W Wielką Sobotę, w wigilię najważniejszego w roku kościelnym święta
- Zmartwychwstania Pańskiego, cały Lud Boży zjednoczony w Kościele
Chrystusowym odnawia przyrzeczenia, które każdy z nas już złożył
w chwili przyjęcia sakramentu chrztu świętego. W tym roku będzie
to dla nas moment szczególnie uroczysty. Przed tysiącem lat bowiem
pogański książę Polan Mieszko, a wraz z nim jego dwór, odrzekł się
uroczyście ducha złego i przyrzekł służyć prawdziwemu Bogu w świętym
Kościele katolickim. (...)
Do tej uroczystości przygotowywaliśmy się od dawna. Poprzedziła
ją Wielka Nowenna Narodu, podczas której przez kolejne dziewięć lat
oddawaliśmy Chrystusowi przez ręce Maryi wszystkie przejawy i dziedziny
naszego życia osobistego i społecznego. Przygotowaniem bliższym będą
rekolekcje i misje wielkopostne, które dopomogą nam lepiej i głębiej
przeżyć tajemnicę krzyża i tajemnicę chrztu świętego, aby owocowały
w nas coraz bardziej. Przystąpimy wreszcie do sakramentów spowiedzi
i Komunii wielkanocnej, aby odzyskać i oczyścić białą szatę łaski
otrzymanej na chrzcie i z czystm sercem - jak nowo narodzone dzieci
Boże - zmartwychwstać wraz z Chrystusem.
W marcu Wydział Administracji Komitetu Centralnego Polskiej
Zjednoczonej Partii Robotniczej opublikował raport z rozmów z księżmi
na temat Orędzia. "Najciekawszą" jego częścią były wnioski: W celu
pogłębienia procesu rozwarstwienia kleru i podporządkowania go obowiązującym
przepisom proponuje się następujące działania w odniesieniu do reakcyjnego
kleru, broniącego podczas rozmów "Orędzia" i popierającego politykę
Episkopatu:
- stosować represje karno-administracyjne za wszelkie
naruszenia obowiązujących przepisów, zwłaszcza o punktach katechetycznych
i księgach inwentarzowych;
- bardziej stanowczo niż dotychczas egzekwować nałożone
grzywny, stosując w ograniczonym zakresie wobec najbardziej wrogich
księży areszt zastępczy (o ile nie płacą grzywny);
- wzmóc egzekucję zaległości podatkowych;
- prowadzić rozmowy ostrzegawcze w przypadku wrogich
wystąpień lub rozwijania działalności sprzecznej z prawem;
- w oparciu o postanowienia dekretu o organizowaniu i
obsadzaniu stanowisk kościelnych, zwracać się do kurii o wydanie
stosownych zarządzeń księżom prowadzącym wrogą działalność oraz występować
z żądaniem odwołania najbardziej wrogich proboszczów i administratorów
parafii z zajmowanych stanowisk;
- nie załatwiać w zasadzie żadnych spraw wnoszonych do
władz państwowych przez wrogich księży.
W odniesieniu do księży lojalnych, którzy podczas rozmów
ustosunkowali się krytycznie do "Orędzia":
- załatwiać pozytywnie wnioski osobiste księży składane
do władz państwowych (np. o ulgi podatkowe, zgromadzenia itp.);
- w zasadzie unikać represjonowania księży lojalnych;
- rozwijać różne formy pracy (spotkania z przewodniczącymi
PPRN, rozmowy indywidualne itp.), mając na celu pogłębienie lojalnej
postawy wobec władz państwowych;
- stosować w uzasadnionych przypadkach ulgi podatkowe.
Pomóż w rozwoju naszego portalu