Reklama

Krótka historia papieskich encyklik społecznych

Rewolucja przemysłowa XIX wieku w sposób radykalny odmieniła ludzkość i silnie zaakcentowała tzw. kwestie społeczne świata pracy. Jako odpowiedź Kościoła papież Leon XIII ogłosił w 1891 roku swoją encyklikę „Rerum novarum”. Od tego czasu papieże interpretowali nauczanie społeczne Kościoła w zależności od warunków ekonomicznych, politycznych i społecznych swoich czasów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W związku z nadchodzącą publikacją „Fratelli tutti”, społecznej encykliki papieża Franciszka, niemiecka agencja katolicka KNA przypomniała najważniejsze dokumenty papieskie na ten temat.

Prekursorem głoszenia nauki społecznej Kościoła był w 1848 roku biskup niemieckiej Moguncji Wilhelm Emmanuel von Ketteler (1811-1877). W swojej encyklice „Rerum novarum” z 1891 papież Leon XIII nazwał go „naszym wielkim poprzednikiem”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

„Rerum novarum” jest pierwszym dokumentem papieskim w kwestii robotniczej, a tym samym podstawowym dokumentem katolickiej nauki społecznej. Była to reakcja Kościoła katolickiego na rosnące wpływy ruchów socjalistycznych i komunistycznych wśród katolickich robotników.
historia-papieskich-encyklik"e=%E2%80%9ERerum+novarum%E2%80%9D+jest+pierwszym+dokumentem+papieskim+w+kwestii+robotniczej%2C+a+tym+samym+podstawowym+dokumentem+katolickiej+nauki+spo%C5%82ecznej.+By%C5%82a+to+reakcja+Ko%C5%9Bcio%C5%82a+katolickiego+na+rosn%C4%85ce+wp%C5%82ywy+ruch%C3%B3w+socjalistycznych+i+komunistycznych+w%C5%9Br%C3%B3d+katolickich+robotnik%C3%B3w.+" class="pr-half" target="fb" data-clicksmap="site:artykul - ShareQuoteFacebook - https://www.facebook.com/dialog/share?app_id=226449612845494&display=popup&href=https://kanonizacja.niedziela.pl/artykul/59082/Krotka-historia-papieskich-encyklik"e=%E2%80%9ERerum+novarum%E2%80%9D+jest+pierwszym+dokumentem+papieskim+w+kwestii+robotniczej%2C+a+tym+samym+podstawowym+dokumentem+katolickiej+nauki+spo%C5%82ecznej.+By%C5%82a+to+reakcja+Ko%C5%9Bcio%C5%82a+katolickiego+na+rosn%C4%85ce+wp%C5%82ywy+ruch%C3%B3w+socjalistycznych+i+komunistycznych+w%C5%9Br%C3%B3d+katolickich+robotnik%C3%B3w.+">
Podziel się cytatem

Reklama

Ogłaszając 15 maja 1891 roku tę encyklikę papież Leon XIII zyskał sobie przydomek „papieża robotników”. Encyklika opowiedziała się za chrześcijańską polityką społeczną, przy jednoczesnym odrzuceniu socjalizmu w wydaniu marksistowskim i ślepego kapitalizmu.

Reklama

Leon XIII ubolewa nad często niewolniczą sytuacją klasy pracującej, ale sprzeciwia się walce klas i opowiada się za współpracą między pracodawcami i pracownikami. Broni też własności prywatnej, przypominając jednocześnie o jej obowiązkach społecznych. Innym centralnym tematem są sprawiedliwe płace, ochrona państwowa dla robotników poprzez zapewnienie im m.in. niedzielnego odpoczynku, minimalnej płacy czy trwałości zatrudnienia.

40 lat później nauczanie Leona XIII uaktualnił Pius XI. W ogłoszonej w 1931 roku encyklice „Quadragesimo anno” wyraził troskę o los ludzi żyjących z pracy własnych rąk. Papież potwierdził, że socjalizmu nie można pogodzić z prawdziwym chrześcijaństwem, czyli wiarą katolicką, jako że socjalizm zakłada niesprawiedliwy podział owoców pracy. Również nadmierny liberalizm nie jest uczciwy, gdyż prowadzi jedynie do gromadzenia kapitału, bez dbałości o ludzi. Kwintesencja jest stwierdzenie, że „niemożliwe, aby dobry katolik był jednocześnie prawdziwym socjalistą”.

Encyklika „Mater et magistra” papieża Jana XXIII z 1961 roku dotyczy współczesnych przemian społecznych w świetle nauki chrześcijańskiej. Jej ideą przewodnią jest uniwersalistyczny humanizm chrześcijański.

Podziel się cytatem

Reklama

Przyznaje robotnikom prawo do aktywnego udziału w ich miejscach pracy. Po raz pierwszy poruszone też zostały problemy krajów mniej rozwiniętych gospodarczo, a tym samym kwestia dobra wspólnego w perspektywie globalnej. Jej ideą przewodnią jest uniwersalistyczny humanizm chrześcijański.

Reklama

W 1967 roku papież Paweł VI swój najważniejszy dokument społeczny „Populorum progressio” poświęcił tematyce pokoju i sprawiedliwości. Encyklikę nazwano traktatem na temat prawa do rozwoju narodów ubogich.
historia-papieskich-encyklik"e=W+1967+roku+papie%C5%BC+Pawe%C5%82+VI+sw%C3%B3j+najwa%C5%BCniejszy+dokument+spo%C5%82eczny+%E2%80%9EPopulorum+progressio%E2%80%9D+po%C5%9Bwi%C4%99ci%C5%82+tematyce+pokoju+i+sprawiedliwo%C5%9Bci.+Encyklik%C4%99+nazwano+traktatem+na+temat+prawa+do+rozwoju+narod%C3%B3w+ubogich." class="pr-half" target="fb" data-clicksmap="site:artykul - ShareQuoteFacebook - https://www.facebook.com/dialog/share?app_id=226449612845494&display=popup&href=https://kanonizacja.niedziela.pl/artykul/59082/Krotka-historia-papieskich-encyklik"e=W+1967+roku+papie%C5%BC+Pawe%C5%82+VI+sw%C3%B3j+najwa%C5%BCniejszy+dokument+spo%C5%82eczny+%E2%80%9EPopulorum+progressio%E2%80%9D+po%C5%9Bwi%C4%99ci%C5%82+tematyce+pokoju+i+sprawiedliwo%C5%9Bci.+Encyklik%C4%99+nazwano+traktatem+na+temat+prawa+do+rozwoju+narod%C3%B3w+ubogich.">
Podziel się cytatem

Reklama

Papież apeluje w niej o zapewnienie sprawiedliwej równowagi między krajami rozwiniętymi i słabo rozwiniętymi. Jako słowo kluczowe dla globalnej sprawiedliwości Paweł VI wprowadza do katolickiej nauki społecznej pojęcie „rozwoju”, co oznacza również większy udział w edukacji, życiu społecznym i politycznym. Papież odrzuca rewolucję jako środek do tego celu. Niemniej jednak przyznaje, że „w przypadku jasnej i długotrwałej tyranii” istnieje również możliwość prawomocnego jej obalenia.

Reklama

„Laborem exercens” z 1981 roku jest pierwszą w kilku encyklik społecznych papieża Jana Pawła II. Odnosi się do wartości pracy ludzkiej i poszukuje „trzeciej drogi” między kapitalizmem i komunizmem.

Podziel się cytatem

Reklama

Papież analizuje w niej nieprawidłowości społeczne zarówno w łamiącym się już systemie komunistycznym, jak i w odnoszącym sukcesy gospodarcze kapitalizmie. W aspekcie coraz większego bezrobocia na Zachodzie Jan Paweł II podkreśla m.in. pierwszeństwo pracy przed kapitałem. Nawiązując do walk niezależnego związku „Solidarność” papieska encyklika stwierdza, że prawo do formowania związków zawodowych należy do nienaruszalnych praw podstawowych.

Reklama

W 20. rocznicę „Populorum progressio”, 15 grudnia 1987 roku Jan Paweł II ogłasza encyklikę „Sollicitudo rei socialis”.

Podziel się cytatem

Reklama

Głównym jej przesłaniem jest apel papieża w sprawie solidarności międzyludzkiej. Ukazane jest dążenie do wolności, ale też ryzyko ograniczenia wolności przez systemy, które odbijają się na kondycji społeczeństwa lat osiemdziesiątych. Encyklika skierowana jest do każdego człowieka żyjącego w tamtych czasach, szczególnie zaś do ludzi rządzących państwami i kreujących tamtejszy obraz rzeczywistości. Po sprzecznościach między Wschodem i Zachodem, Jan Paweł II odnosi się teraz do konfliktu Północ-Południe. Upomina bogatą Północ o skuteczną pomoc, a jednocześnie wzywa do fundamentalnych reform w krajach rozwijających się.

W „Centesimus annus”, w 100. rocznicę „Rerum novarum” i w dwa lata po upadku komunizmu w Europie Wschodniej i Środkowej, Jan Paweł II rozlicza się w 1991 roku nie tylko z upadkiem systemu, ale także z wypaczeniami nieokiełznanego kapitalizmu. Po raz pierwszy papież z Polski w tak wyraźny sposób ukazuje pozytywną rolę przedsiębiorczości dla dobrego funkcjonowania gospodarki.

Podziel się cytatem

Reklama

Zwolennicy klasycznej koncepcji społecznej gospodarki rynkowej odczytują ten dokument jako papieskie zobowiązanie do tej idei.

Reklama

Encyklika społeczna Benedykta XVI nosi tytuł „Caritas in veritate”. Zajmuje się konsekwencjami globalizacji oraz kryzysu gospodarczego i finansowego dla współżycia między ludźmi. Stwierdza, że miłość w prawdzie jest zasadniczą siłą napędową prawdziwego rozwoju człowieka i całej ludzkości, bez której nie są możliwe ani zapanowanie sprawiedliwości (która jest postawą miłości), ani też osiągnięcie wspólnego dobra. Okazją do ogłoszenia tego dokumentu miała być 40. rocznica „Populorum progressio”. Encyklika miała się ukazać w 2008, ostatecznie ukazała się 29 czerwca 2009 roku po wybuchu światowego kryzysu gospodarczego i finansowego.

Reklama

„Laudato si’” papieża Franciszka z 2015 roku określana jest wprawdzie jako pierwsza papieska „encyklika ekologiczna”, ale jest to także „zielona encyklika społeczna”, ponieważ papież przedstawia w niej „ekologię integralną” z punktu widzenia najuboższych.
historia-papieskich-encyklik"e=%E2%80%9ELaudato+si%E2%80%99%E2%80%9D+papie%C5%BCa+Franciszka+z+2015+roku+okre%C5%9Blana+jest+wprawdzie+jako+pierwsza+papieska+%E2%80%9Eencyklika+ekologiczna%E2%80%9D%2C+ale+jest+to+tak%C5%BCe+%E2%80%9Ezielona+encyklika+spo%C5%82eczna%E2%80%9D%2C+poniewa%C5%BC+papie%C5%BC+przedstawia+w+niej+%E2%80%9Eekologi%C4%99+integraln%C4%85%E2%80%9D+z+punktu+widzenia+najubo%C5%BCszych." class="pr-half" target="fb" data-clicksmap="site:artykul - ShareQuoteFacebook - https://www.facebook.com/dialog/share?app_id=226449612845494&display=popup&href=https://kanonizacja.niedziela.pl/artykul/59082/Krotka-historia-papieskich-encyklik"e=%E2%80%9ELaudato+si%E2%80%99%E2%80%9D+papie%C5%BCa+Franciszka+z+2015+roku+okre%C5%9Blana+jest+wprawdzie+jako+pierwsza+papieska+%E2%80%9Eencyklika+ekologiczna%E2%80%9D%2C+ale+jest+to+tak%C5%BCe+%E2%80%9Ezielona+encyklika+spo%C5%82eczna%E2%80%9D%2C+poniewa%C5%BC+papie%C5%BC+przedstawia+w+niej+%E2%80%9Eekologi%C4%99+integraln%C4%85%E2%80%9D+z+punktu+widzenia+najubo%C5%BCszych.">
Podziel się cytatem

Reklama

Według Franciszka nie można mówić o ochronie środowiska naturalnego bez uwzględnienia sprawiedliwości społecznej, globalnego systemu gospodarczego, problemu uchodźców i praw człowieka.

W sobotę 3 października 2020 Franciszek podpisze w Asyżu swoją nową encyklikę społeczną „Fratelli tutti”. Obserwatorzy oczekują, że będzie to zasadniczy dokument na rzecz globalnej reorientacji po pandemii koronawirusa. Mówi się też, że ten dokument będzie dotoczyć zmiany sposobu myślenia społecznego i gospodarczego po kryzysie związanym z COVID-19. Papieski dokument promować też będzie międzynarodową solidarność z osobami znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji oraz nawrócenie ekologiczne.

2020-10-03 09:09

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież: chciałbym wam opowiedzieć o mojej podróży do Brazylii

[ TEMATY ]

papież

kazanie

homilia

Franciszek

Grzegorz Gałązka

Do swej pierwszej pielgrzymki zagranicznej, która miała miejsce w dniach 22-29 lipca, a związanej z odbywającym się w Rio de Janeiro Światowym Dniem Młodzieży powrócił papież w katechezie podczas dzisiejszej audiencji ogólnej. Wskazał na trzy istotne wymiary tego wydarzenia: gościnność, święto i misję. Jednocześnie wskazał, że powinny być one istotą naszego życia i życia naszych wspólnot. Na placu św. Piotra według danych Prefektury Domu Papieskiego zgromadziło się około 50 tys. wiernych.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: ogłoszono program papieskiej wizyty w Weronie

2024-04-29 11:54

[ TEMATY ]

papież

papież Franciszek

Werona

PAP/EPA/ANDREA MEROLA

Nazajutrz po wizycie duszpasterskiej w Wenecji, Stolica Apostolska ogłosiła oficjalny program wizyty papieża w Weronie w dniu 18 maja.

Franciszek wyruszy helikopterem z Watykanu o godz. 6.30, by wylądować w Weronie o godz. 8.00.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję