Reklama

Wiadomości

5 pytań do... Tomasza Stępnia

Czy Baltic Pipe jest kluczem do naszego bezpieczeństwa? Na ile realnym jest termin jego ukończenia? Jak będzie chroniona ta strategiczna infrastruktura? - o tym w kolejnym wydaniu z cyklu „5 pytań do…” – Tomasza Stępnia, Prezesa Zarządu Gaz System.

[ TEMATY ]

5 pytań do...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Piotr Grzybowski: Najgorętszy obecnie temat, jeśli chodzi o bezpieczeństwo energetyczne – Baltic Pipe. Czy zdążymy z budową i zostanie dotrzymany termin inwestycji?

Tomasz Stępień: Realizacja Baltic Pipe przebiega zgodnie z przyjętym w 2016 roku harmonogramem, co oznacza, że od 1 października 2022 roku będziemy mogli sprowadzać tym gazociągiem do Polski gaz z szelfu norweskiego. W tej chwili prowadzimy bardzo intensywne prace zarówno w lądowej, jak i morskiej części projektu. 27 czerwca specjalistyczny statek Castorone rozpoczął układanie Baltic Pipe na Morzu Bałtyckim od Bornholmu w stronę Danii. 11 lipca dołączył do niego statek Castoro Sei, przystosowany do prac na wodach płytszych, który rozpoczął układanie od Bornholmu w stronę Polski. Z całej długości 275 km mamy już ułożone ponad 120 km gazociągu podmorskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

PG: Chciałbym dopytać o zasoby na szelfie norweskim, jak długo Baltic Pipe będzie pracował od chwili uruchomienia aż do uzyskania pełnej przepustowości?

TS: Gazociąg Baltic Pipe został zaprojektowany do eksploatacji przez minimum 20 lat, ponieważ na taki okres został zaplanowany ekonomiczny zwrot z tej inwestycji. Ta infrastruktura funkcjonalnie może być jednak wykorzystywana nawet i 70 lat, gdyż obecna technologia to umożliwia. Jeśli chodzi o złoża w Norwegii, to warto zauważyć, że Norwegia nieustannie pozostaje czołowym eksporterem gazu do Europy i inwestuje duże środki w wydobycie.

PG: Przez chwilkę mieliśmy dość napiętą sytuację związaną z protestem ekologów, który wstrzymał realizację i wymusił modyfikację pozwoleń środowiskowych. Czy to nie opóźni inwestycji?

TS: Przede wszystkim należy podkreślić, że wstrzymanie prac w części lądowej Baltic Pipe w Danii nie wynikało z protestu ekologów, tylko z wyroku sądu, który uwzględnił odwołanie od decyzji środowiskowej z 2019 r. Na początku czerwca br. duńska Komisja Odwoławcza ds. Środowiska i Żywności wydała wyrok, który uchylił decyzję środowiskową DEPA (Duńskiej Agencji Ochrony Środowiska), w wyniku czego nasz partner projektu duńska spółka Energinet musiała wstrzymać prace na całym odcinku lądowym inwestycji. W drugiej połowie czerwca Energinet porozumiał się z DEPA i uzyskał zgodę na wznowienie prac budowlanych na większości 210-kilometrowej trasy gazociągu Baltic Pipe na lądzie w Danii. Ta część trasy, na której zostaną obecnie wznowione prace budowlane, w połączeniu z istniejącą już siecią przesyłową gazu w Danii, umożliwi uruchomienie przesyłu gazu do Polski zgodnie z przyjętymi założeniami projektu Baltic Pipe tj. od dnia 1 października 2022 roku. Pełna przepustowość gazociągu zostanie uzyskana do 31 grudnia 2022 roku.

Reklama

PG: To jest bardzo istotna i dobra informacja, ponieważ w ten sposób uzyskujemy nadwyżkę nad potrzebami. Jak zsumujemy LNG, Baltic Pipe, wydobycie krajowe, pewnie jeszcze gazociąg jamalski to uzyskujemy ponad 30 miliardów. Kto będzie odbiorcą tego gazu?

TS: Techniczna nadwyżka surowca jest konieczna, żeby zapewnić bezpieczeństwo działania systemu gazowego w kraju. Od kilku lat obserwujemy znaczące różnice zużycia gazu w zależności od pory roku, jak i nawet pory dnia. Różnica poborów między latem a zimą jest nawet trzy-czterokrotna. Tak więc te nadwyżki są naturalne i powinny być uwzględnione w rocznym bilansie w postaci niezbędnej rezerwy.

Drugi powód, dla którego powinniśmy posiadać nadwyżki surowca wynika z zasad funkcjonowania operatora systemu przesyłowego, które narzucone są przez regulacje. Mamy obowiązek tak zarządzać i rozbudowywać system, żeby gaz bez zakłóceń mógł być dostarczany do odbiorców w sposób nieprzerwany, nawet w sytuacji wstrzymania przesyłu na jednym z wejść do systemu, szczególnie w okresie szczytowego zapotrzebowania. To jest doktryna bezpieczeństwa przesyłu, która obowiązuje wszystkich operatorów w Unii Europejskiej. Dodatkowo należy zauważyć, że rynek gazu w Polsce od kilku lat mocno rośnie, w związku z czym ilości gazu, dziś wydające się być nadwyżką, w kolejnym roku mogą być standardowym poziomem zapotrzebowaniem na przesył, który jako operator musimy obsłużyć.

Reklama

PG: Zapytam na zakończenie o bezpieczeństwo instalacji: czy nasza struktura będzie w jakiś sposób chroniona?

TS. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo samej budowy, a potem eksploatacji to stosujemy najwyższe przyjęte standardy, w tym spełniamy wymagania w zakresie ochrony obiektów infrastruktury krytycznej. Inwestycja Baltic Pipe składa się z części morskiej i lądowej. W przypadku części lądowej mamy w Polsce ściśle określone i sprawdzone od lat procedury bezpieczeństwa i jakości, które obowiązują dla wszystkich inwestycji. Natomiast jeśli chodzi o część morską, to stosujemy z kolei najlepsze standardy, przyjęte na całym świecie przy budowie takich instalacji. Na etapie wytwarzania rur mamy system certyfikacji, który potwierdza, że jakość materiałów i wykonawstwa gwarantuje bezpieczeństwo. Na etapie produkcji, a później budowy i eksploatacji, mamy certyfikowane systemy technologii spawania i procedury sprawdzające poprawność wykonywanych prac. Zanim gazociąg zostanie oddany do użytkowania musi przejść wiele testów, prób i badań technicznych. W trakcie eksploatacji infrastruktura będzie stale monitorowana przez specjalnie dedykowany do tego system monitoringu. Rejestruje on wszystkie jednostki wpływające w strefę ochronna gazociągu oraz posiada system sygnalizacji ochronnej. Te wszystkie elementy będą ściśle ze sobą współpracować, tworząc spójną i pełną ochronę infrastruktury krytycznej.

2021-07-23 07:45

Ocena: +2 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

5 pytań do… Jerzego Siodłaka

[ TEMATY ]

5 pytań do...

Facebook Jerzego Siodłaka

5 pytań do… Jerzego Siodłaka, Naczelnika Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.

Piotr Grzybowski: Zacznijmy od korzeni: jak to się wszystko zaczęło?

Podziel się cytatem

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Znamy datę prawnego objęcia urzędu biskupa sosnowieckiego przez bp. Artura Ważnego

2024-04-25 15:40

[ TEMATY ]

diecezja sosnowiecka

bp Artur Ważny

diecezja.sosnowiec.pl/ks. Przemysław Lech, ks. Paweł Sproncel

- Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie – słowami z 1 Listu św. Piotra Apostoła bp Artur Ważny pozdrowił wszystkich zebranych na auli w Kurii Diecezjalnej w Sosnowcu. W spotkaniu, które odbyło się przed południem 25 kwietnia br. wziął udział abp Adrian Galbas SAC, administrator apostolski diecezji sosnowieckiej oraz pracownicy instytucji diecezjalnych, m.in.: kurii, sądu biskupiego, archiwum, Caritasu i mediów diecezjalnych.

To pierwsza oficjalna wizyta biskupa nominata na terenie diecezji sosnowieckiej. Bp Ważny miał więc okazję do wstępnego zapoznania się z pracownikami lokalnych instytucji kościelnych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję