Reklama

Katechezy o Psalmach i Hymnach

Pieśń radości i zwycięstwa

Niedziela Ogólnopolska 8/2003

Grzegorz Gałązka

Na audiencji generalnej 12. lutego br. wystąpił przed Ojcem Świętym Zespół Pieśni i Tańca "Lublin" im. Wandy Kaniorowej

Na audiencji generalnej 12. lutego br. wystąpił przed Ojcem Świętym Zespół Pieśni i Tańca

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ps 118 [117] - z Jutrzni na niedzielę IV tygodnia
Audiencja generalna, 12 lutego 2003 r.

1. We wszystkie najważniejsze święta starożytny judaizm - szczególnie podczas obchodów Paschy - śpiewał Psalmy od 113 [112] do 118 [117]. Ta seria hymnów pochwalnych i dziękczynnych nazywana była Hallellem egipskim, ponieważ w Psalmie 114 [113 A] przywołane zostało, w formie poetyckiej, wyjście Izraela z ziemi ucisku, z Egiptu faraonów, oraz cudowny dar Bożego przymierza. Ostatnim Psalmem, który zamyka ten Hallel egipski, jest właśnie Psalm 118 [117], którego przed chwilą wysłuchaliśmy i teraz podejmiemy w medytacji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2. Pieśń ta wskazuje na wykorzystywanie języka liturgicznego w świątyni jerozolimskiej. W jej treści zauważamy jakby przesuwała się procesja liturgiczna, rozpoczynająca się wśród "namiotów ludzi sprawiedliwych" (w. 15), to znaczy w domach ludzi wierzących. Wychwalają oni Bożą opiekę, zdolną strzec wszystkiego, co jest sprawiedliwe i pełne zaufania, również gdy doświadcza się ataku złośliwych wrogów. Obraz, jakiego używa Psalmista, jest bardzo znaczący: "Otoczyły mnie w krąg jak pszczoły, paliły jak ogień ciernie, lecz starłem je na proch w imię Pańskie" (por. Ps 118 [117], 12).
Wobec tego niebezpieczeństwa, którego lud Boga uniknął, zanosi on "okrzyki radości i wybawienia" (por. w. 15) na cześć "prawicy Pańskiej wysoko wzniesionej, która moc okazuje" (por. w. 16). Mamy zatem świadomość, że nigdy nie jesteśmy sami, zdani na łaskę burzy, którą powodują ludzie źli. Ostatnie słowo zawsze należy do Boga, który dopuszcza doświadczenie swego wiernego, ale nigdy nie skazuje go na śmierć (por. w. 18).

3. Wydaje nam się, że w tej chwili procesja osiąga cel, o którym mówi Psalmista, przywołując obraz "bramy sprawiedliwości" (por. w. 19), to znaczy świętej bramy świątyni Syjonu. Procesji towarzyszy bohater, któremu Bóg dał zwycięstwo. Prosi on, aby otworzono mu bramy, gdyż chce "złożyć dzięki Panu" (por. w. 19). Razem z nim "wchodzą sprawiedliwi" (por. w. 20). Aby wyrazić trudne doświadczenie, które przeżył, oraz uwielbienie, którego był świadkiem, porównuje siebie do "kamienia odrzuconego przez budujących", który później "stał się kamieniem węgielnym" (por. w. 22).
Chrystus przytacza ten obraz oraz te słowa, gdy na końcu opowieści o zabójcach w winnicy ogłosi swoją mękę i swoją chwałę (por. Mt 21, 42).

Reklama

4. Odnosząc ten Psalm do samego siebie, Chrystus otwiera nam drogę chrześcijańskiej interpretacji tego Psalmu ufności i wdzięczności wobec Pana za Jego hesed, to znaczy za Jego pełną miłości wierność, której echo słyszymy w całym Psalmie (por. Ps 118 [117], 1-4. 29).
Ojcowie Kościoła przyjęli tu dwa symbole. Jest to przede wszystkim "brama sprawiedliwości", którą św. Klemens Rzymski w swoim Liście do Koryntian tak komentuje: "Liczne są otwarte bramy, lecz brama sprawiedliwości jest w Chrystusie. Błogosławieni są ci, którzy przez nią wchodzą i kierują swoje kroki ku świętości i sprawiedliwości, wszystko czyniąc w pokoju" (48, 4: I Padri Apostolici, Rzym 1976, s. 81).

5. Inny symbol, ściśle złączony z poprzednim, to skała. Zakończmy więc te rozważania słowami św. Ambrożego z jego Interpretacji Ewangelii według św. Łukasza. Komentując wyznanie wiary Piotra w Cezarei Filipowej, przypomina on, że "Chrystus jest skałą" oraz że "także swojemu uczniowi Chrystus nie odmówi tego imienia, aby również on był Piotrem (skałą) i miał jak skała moc wytrwania i niezachwianą wiarę".
Św. Ambroży wprowadza więc wezwanie: "Podejmij wysiłek, abyś ty również był skałą. Nie szukaj jednak tego poza sobą, szukaj w sobie. Twoją skałą są twoje uczynki, twoją skałą jest twoje myślenie. Na tej skale zbudowany jest twój dom, aby nie zniszczyła go żadna plaga złych duchów. Jeżeli będziesz skałą, będziesz w Kościele, ponieważ Kościół zbudowany jest na skale. Jeżeli będziesz w Kościele, bramy piekieł nigdy cię nie zwyciężą" (VI, 97-99: Opere esegetiche, IX/II, Mediolan - - Rzym 1978, Saemo 12, s. 85).

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do Miłosierdzia Bożego

W Wielki Piątek rozpoczyna się Nowenna do Miłosierdzia Bożego. Pan Jezus polecił Siostrze Faustynie, aby przez 9 dni odmawiała szczególne modlitwy i tym samym sprowadzała rzesze grzeszników do zdroju Jego miłosierdzia.

Nowenna do Miłosierdzia Bożego w 2023 roku rozpoczyna się 7 kwietnia i zakończy się w sobotę przed Świętem Miłosierdzia Bożego, 15 kwietnia.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

O niemieckiej zbrodni

2024-03-29 15:23

Instytut Pamięci Narodowej Delegatura w Kielcach zaprasza do udziału w panelu dyskusyjnym pt. „Wokół niemieckiej zbrodni na rodzinie Ulmów z Markowej oraz pomocy Żydom przez Polaków. Spojrzenie różnych perspektyw”. Spotkanie odbędzie się w 25 marca o godz. 17 w Centrum Edukacyjnym Instytutu Pamięci Narodowej „Przystanek Historia” ul. Warszawska 5 w Kielcach. 24 marca 1944 roku niemieckie formacje policyjne złożone z żandarmów i policji granatowej z Łańcuta przybyły do zabudowań rodziny Józefa i Wiktorii Ulmów zamieszkujących Markową w dystrykcie krakowskim. Rodzina ta ukrywała ośmioro Żydów: Saula Goldmana z Łańcuta wraz z czterema synami: Baruch, Joachim, Mechel i Mojżesz oraz dwóch ich krewnych z domu Goldman – Gołdy Grünfeld i jej siostry Lei Didner z córką Reszlą. W myśl niemieckiego prawa okupacyjnego małżeństwo

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję