1 grudnia 2021 roku wyruszył transport wyprawek szkolnych zgromadzonych w parafiach archidiecezji łódzkiej w ramach charytatywnej akcji „Tornister pełen uśmiechu”.
Księża z Caritas Diecezji Pińskiej odebrali artykuły szkolne dla 500 dzieci. Dzięki ofiarności mieszkańców regionu, Caritas Archidiecezji Łódzkiej przekazała białoruskim uczniom ponad 7 tysięcy różnych przyborów szkolnych o łącznej masie 733 kilogramów i wartości 55 tysięcy złotych. Z zebranych darów udało się przygotować 500 wyprawek szkolnych, w skład których weszły m.in.: tornister/plecak, zeszyty, blok rysunkowy, linijka, farby plakatowe, plastelina, nożyczki, kredki czy flamastry.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jeśli transport przejedzie bezpiecznie przez granicę, wyprawki będą musiały poczekać około 3 miesięcy na procedury celne i podatkowe. Mamy nadzieję, że uczniowie otrzymają tornistry z artykułami szkolnymi na rozpoczęcie II semestru roku szkolnego, najpóźniej w lutym 2022 roku.
Reklama
Diecezja pińska, do której trafi pomoc w tym roku jest najmniejszą na Białorusi pod względem liczby wiernych, jest jednak rozległa terytorialnie, gdyż obejmuje obwody brzeski i homelski. Odległość pomiędzy skrajnymi zakątkami diecezji sięga ponad 900 km.
Na terenie diecezji pińskiej mieszka jedna trzecia ludności Białorusi - 3,15 mln osób i leży drugie co do wielkości miasto kraju - Homel. Część terenu diecezji została poszkodowana w wyniku promieniowania po wybuchu elektrowni jądrowej w Czernobylu w 1986 roku. Mieszkańcy diecezji żyją w ubóstwie. Często brakuje im pieniędzy na podstawowe utrzymanie, a zakupy odzieży, czy wyprawki szkolnej dla dzieci, są prawdziwym wyzwaniem.
Wyprawki szkolne zebrane w ramach akcji trafią do dzieci i młodzieży w wieku 6 - 18 lat. Są to dzieci białoruskie, w większości z polskimi korzeniami. Na terenie diecezji mieszka bardzo dużo dzieci w wieku szkolnym. Tylko w samym Pińsku na katechezę przychodzi ponad 150 dzieci, w większości z ubogich rodzin. W pierwszym rzędzie pomoc jednak przekazana zostanie dla dzieci, które mieszkają na białoruskich wsiach i w mniejszych miejscowościach, gdzie bieda jest jeszcze większa.
