Reklama

Niedziela w Warszawie

Władza, która realizuje się w służbie

W sanktuarium św. Andrzeja Boboli bp Rafał Markowski udzielił święceń kapłańskich diakonowi Mikhailowi Tkalichowi, jezuicie przynależącemu do Regionu Rosyjskiego Jezuitów.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W homilii warszawski biskup pomocniczy nawiązał do wieczernika i momentu ustanowienia w nim Eucharystii. Podkreślił, że to był czas, kiedy misja Chrystusa dobiegła końca, praca została ukończona, nastąpił koniec kazań i kres cudów, zostały zakończone pouczenia i definitywnie spełniły się wszelkie proroctwa.

- Pozostał wtedy tylko czas oczekiwania na to, co miało być istotą tej misji Jezusa Chrystusa – ostatnie godziny, które zmierzały ku męce i krzyżowi, do którego szedł w sposób absolutnie świadomy i dobrowolny wiedząc, że na tym krzyżu dokona rzeczywiście największego swojego cudu – odkupienia każdego z nas – powiedział bp Markowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Hierarcha zaznaczył, że ostatnie godziny, które spędzał wśród nas Jezus chciał spędzić w atmosferze przyjaźni, pewnej poufałości i nawet intymności. Chciał ten czas spędzić z tym, którzy byli Mu wtedy absolutnie najbliżsi - z Apostołami.

- W wieczerniku, który staje się pierwszą świątynią, ma miejsce to najbardziej intymne i poufne spotkanie Jezusa ze swoimi uczniami, z którymi się żegna, przekazuje swój testament, przypomina im, co jest naprawdę fundamentem głoszonej Ewangelii, czyli pierwsze, najważniejsze przykazanie. Ale jednocześnie w wieczerniku oczyszcza szeregi. Zapowiada zdradę Judasza. Zaparcie się Piotra. Wreszcie tam nazywa ich po raz pierwszy przyjaciółmi i dokonuje najgłębszego zjednoczenia z nimi jakie dokonuje się w pierwszej sprawowanej Eucharystii – przypomniał kaznodzieja.

Bp Markowski zwrócił także uwagę na fakt, iż w wieczerniku powstał spór miedzy Apostołami o to, który z nich jest największy. Nie był to pierwszy spór o pierwszeństwo. - O ile kiedyś Jezus próbował im tłumaczyć, pokazać, wskazał na dziecko, powiedział, że kto jest najmniejszy, ten naprawdę jest wielki, to w wieczerniku już przestał tłumaczyć. Tylko wstał, zdjął szatę, przepasał się prześcieradłem, wziął misę z wodą i zaczął obmywać im nogi. Powiedział: Jeżeli Ja, wasz Pan i Nauczyciel, klękam przed wami, obmywam wam nogi, w ten sposób daję wam przykład – wskazał hierarcha.

Reklama

Kaznodzieja podkreślił, że czynność obmywania rąk, czy nóg nie była na tamte czasy osobliwością. W miejscu, gdzie ucztowano stała misa z wodą, obmywano ręce, a gdy przybywali podróżni – obmywano im nogi, ale czynili to ludzie, którzy stanowili służbę i to służbę niższej rangi.

- Jakim więc przeżyciem dla Apostołów musiało być to, że oto ich Pan i Nauczyciel, który był ich Mistrzem, prowadził ich przez lata życia, nagle klęka przed nimi i obmywa im nogi. To musiało zrobić na nich wrażenie, ale jest nadzieja też, że dopiero wtedy zrozumieli, o czym Jezus tak naprawdę im mówi – On, Król i Pan, ten, któremu została dana wszelka władza na niebie i na ziemi jak Sługa klęka i obmywa nogi – rozważał biskup i wskazał na przenośny sens gestu Jezusa.

- Chrystus mówił: Udzielam wam ogromnej władzy. To jest władza nad najbardziej delikatnym wymiarem człowieka. Daję wam władzę nad duszami ludzkimi. Zadanie prowadzenia ludzi ostatecznie do najważniejszego celu ich życia, bo przecież w życiu można wiele zdobywać, ale największym i najważniejszym zadaniem jest dla nas zbawienie duszy, uczestniczenie w wiecznym życiu Boga.

Bp Markowski wyjaśnił, że w ten sposób Jezus pokazuje im i daje w kapłaństwie ogromną władzę, ale można ją spełniać tylko i wyłącznie w sensie posługi i służenia.

- Ktoś powie: czy to możliwe do pogodzenia? Z jednej strony wielka władza, a z drugiej strony służyć. Jezus uczy Apostołów, że te dwa wymiary, funkcje i idee, które wydają się pozornie nie do pogodzenia, w kapłaństwie muszą się połączyć ze sobą. Wielka władza, wykonywana w postawie służby. To jest ogromne zadanie dla każdego kapłana. Z jednej strony umiejętnie korzystać z tej władzy, która jest mu dana, służyć tymi drogocennymi perłami, jakimi są sakramenty święte, ale czynić to absolutnie tylko w postawie pokory, miłości, oddania i służby, bo wtedy dopiero to ma sens – zachęcał hierarcha i zaznaczył, że tym, co łączy władzę i służbę jest odpowiedzialność za tych, których Chrystus powierza opiece duszpasterskiej kapłanów.

Reklama

Hierarcha podkreślił także, że w Wieczerniku dochodzi do momentu, kiedy Jezus przestaje mówić do Apostołów i zwraca się do swojego Ojca. Następuje chwila modlitwy arcykapłańskiej.

- W tej modlitwie Jezus najpierw zdaje sprawozdanie Ojcu z tego, co uczynił. Modli się za siebie – tak, jak powinien to czynić każdy kapłan. Później modli się za Apostołów, którzy mają głosić słowo Boże i kontynuować dzieło zbawienia. Wreszcie poleca Ojcu wszystkich wiernych wszystkich pokoleń i wieków – przypomniał bp Markowski, wyjaśniając wypływającą z modlitwy arcykapłańskiej teologię kapłaństwa.

- Uświadamia nam, kapłanom, że nasza rola nie polega tylko na tym, aby naśladować słowa i gesty, które czynimy przy sprawowaniu Ofiary, ale naszym zadaniem jest wchodzić z dnia na dzień w coraz głębszą relację z Tym, który nas wybrał. Modlitwa arcykapłańska jednocześnie uświadamia nam, że kapłaństwo jest darem łaski, który dziedziczy się nie przez dziedziczenie, ale przede wszystkim otrzymuje się poprzez sukcesję i nałożenie rąk.

Biskup zwrócił uwagę na element liturgii święceń, kiedy kapłani nakładają w ciszy ręce na głowę kandydata.

- To wyjątkowy moment, trwa tylko parę sekund, ale w tym nałożeniu rąk jest ogromna modlitwa całej wspólnoty kapłańskiej, aby Bóg na tego kandydata przelał swego Ducha, aby go uświęcił, konsekrował, przemieniał i pozwolił być mu uczestnikiem Chrystusowego kapłaństwa. W tym geście Bóg napełnia kandydata samym Sobą i czyni go „alter Christus” – drugim Chrystusem – zaznaczył kaznodzieja.

Reklama

Bp Markowski dodał, że sakramentalnym geście nałożenia rąk w jakimś sensie streszcza się całe życie kapłanów, które prowadziło ich do kapłaństwa i czyni ich kapłanami.

- Rzeczą najistotniejszą jest to, aby rzeczywiście Chrystusowi podać swoją rękę, i pozwolić Mu, aby nas przez życie prowadził – podkreślił hierarcha.

Zwracając się do wyświęcanego na kapłana diakona, bp Markowski zachęcał go, aby w swoim życiu kapłańskim wracał nieustannie myślą i modlitwą do dwóch miejsc: wieczernika, gdzie kapłaństwo się rodziło, i wspólnoty seminaryjnej.

- Ten powrót do wieczernika da ci jedno - taką pewność, że to On ciebie wybrał, uświęcił i towarzyszy ci na drogach życia, że nie jesteś w tym sam. A twoja wspólnota seminaryjna również uświadamia ci, że nie jesteś w kapłaństwie po ludzku sam, bo są ludzie, którzy nie tylko przygotowywali cię do święceń kapłańskich, ale którzy towarzyszyć ci będą na drogach twojego kapłaństwa i którym na sercu będzie zawsze bardzo leżało dobro twojego kapłaństwa.

Nowo wyświęcony o. Mikhail jest Rosjaninem, urodził się w Rostowie nad Donem 27 lutego 1985 r. jako jeden z pięciorga rodzeństwa. Po ukończonych studiach informatycznych pracował zawodowo jako informatyk w Rosji. Po kilku latach od nawrócenia i po złożeniu wyznania wiary w Kościele katolickim wstąpił w 2009 r. do Towarzystwa Jezusowego. Ukończył nowicjat w Gdyni i studia filozoficzne w Krakowie. W czasie praktyki duszpasterskiej, tzw. magisterki, pracował 2 lata na Syberii, gdzie posługiwał w parafii i uczył w szkole jezuickiej. Następnie studiował teologię najpierw w Santiago w Chile, później w Warszawie w Collegium Bobolanum. Przez ostanie 2 lata studiował duchowość na Jezuickim Uniwersytecie Comillas w Madrycie.

Po święceniach prezbiteratu będzie kontynuował studia z duchowości w Collegium Bobolanum w Warszawie i będzie także angażował się w dawanie ćwiczeń duchowych w Europejskim Centrum Komunikacji i Kultury w Warszawie-Falenicy.

2022-07-30 19:10

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowi diakoni u jezuitów

[ TEMATY ]

jezuici

święcenia diakonatu

Sanktuarium św. Andrzeja Boboli

www.jezuici.pl/Michał Maciejny SJ

W Sanktuarium św. Andrzeja Boboli siedmiu jezuitów przyjęło sakrament święceń w stopniu diakona z rąk bp Piotra Jareckiego.

- Udzielając wam święceń diakonatu (...) Pana Jezusa proszę, abyście z jednej strony żyjąc głęboko duchem Ewangelii, naśladując Pana Jezusa w swoim życiu, nie tylko głosili Jego naukę ale wypełniali ją w codziennym życiu. A z drugiej strony specjalizując się w różnych dziedzinach rzeczywistości ziemskiej wszczepiali ducha Ewangelii w ten świat – powiedział bp Jarecki i dodał, że jednym z największych wyzwanie współczesności jest to, aby nie oddzielać rzeczywistości ziemi i królestwa niebieskiego, ponieważ zadaniem kapłanów jest „budowanie już tutaj na ziemi królestwa naszego Pana Jezusa Chrystusa”. - Będąc prorokami przestrzegajcie zarówno siebie, jak i przykładem swoim przestrzegajcie tych, do których jesteście posłani, że wiara i religijność nie mogą iść paralelnie do stylu naszego życia. Nie może w nim być dwutorowości. Wiara i religijność to nie tylko deklaracje, to nie tylko modlitwa i kult, wołanie Panie! Panie! One mają kształtować styl naszego życia - podkreślił.

CZYTAJ DALEJ

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Projekt zmian kodeksu karnego: zakazana dyskryminacja m.in. ze względu na tożsamość płciową i orientację seksualną

2024-03-27 20:19

[ TEMATY ]

prawo

Adobe Stock

Na stronach RCL opublikowano projekt ministerstwa sprawiedliwości nowelizacji Kodeksu karnego, który zakłada rozszerzenia katalogu przesłanek zakazanej dyskryminacji o kwestie płci, tożsamości płciowej, wieku, niepełnosprawności oraz orientacji seksualnej.

Na stronach rządowego Centrum Legislacji opublikowany został projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, który - jak zapowiada ministerstwo sprawiedliwości - ma wzmocnić ochronę przed przestępczymi zachowaniami motywowanymi przesłankami dyskryminacyjnymi ze względu na niepełnosprawność, wiek, płeć, orientację seksualną i tożsamość płciową.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję