Reklama

Niedziela Świdnicka

Świdnica. Dzień Życia Konsekrowanego

W święto Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodził Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, otaczając modlitwą siostry i braci zakonnych, a także osoby skupione w instytutach świeckich.

Z tej okazji 2 lutego uroczystej celebrze w katedrze świdnickiej przewodniczył bp Marek Mendyk. Liturgię, która zgromadziła osoby życia konsekrowanego z terenu diecezji, rozpoczęła procesja ze świecami, które na początku pobłogosławił biskup świdnicki.

ks. Mirosław Benedyk

Trzeba mieć odwagę

W wygłoszonej homilii bp Mendyk zwrócił uwagę, że dzisiejsze czasy rzucają wyzwanie wszystkim członkom Kościoła, nie tylko świeckim, ale może zwłaszcza osobom życia konsekrowanego, także osobom duchownym, by mieli odwagę być misjonarzami. - Co to znaczy? – pytał hierarcha, odpowiadając. - By mieli odwagę ponieść Ewangelię w jej pełni poza Galileę, poza miejsce odkrycia swojego życiowego powołania, czyli wszędzie tam, gdzie ich Duch Święty pośle. Podjęcie tego wyzwania wymaga kontynuacji drogi, której wytycznymi są bliźniacze kryteria: prawdy i misji. Biskup świdnicki zauważył, że katolicy prowadzący życie konsekrowane - mężczyźni i kobiety - składający publicznie wieczyste śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa - to dzisiaj mniej więcej jeden procent światowego Kościoła. Jednak w ciągu całej jego historii ta zawsze znikoma mniejszość stanowiła zarazem jego istotny element i klucz do odnowy.

ks. Mirosław Benedyk

Brak powołań

W dalszej części rozważań, pasterz diecezji postawił diagnozę dotyczącą braku powołań. – Może właśnie dlatego, że jesteśmy za bardzo zabiegani. Wracamy po kilku godzinach pracy w szpitalu, przeraźliwie hałaśliwej szkole, zmęczeni, sfrustrowani, często bez radości z wykonywanej wydawałoby się bezowocnej pracy. I nie mamy już czasu na nic. Często nie mamy siły, a co raz częściej i motywacji, by się spotkać, porozmawiać, tkać wzajemne relacje, budować więzi, razem się modlić – mówił, zachęcając, aby się zatrzymać i podjąć refleksję nad swoim życiem. Na koniec hierarcha zachęcił zebranych do podążania drogą świętości. - Wszyscy razem pokazujmy światu, że jest w nas światło, które nie tylko pokazuje drogę, ale też daje poczucie, zwykłej codziennej życzliwości, ciepła, wrażliwości, otwartości. Bądźcie święci – zakończył.

Reklama

ks. Mirosław Benedyk

W diecezji świdnickiej mamy 315 sióstr z 22 zgromadzeń zakonnych zamieszkujących w 48 klasztorach, a także 78 księży, ojców i braci z 11 zgromadzeń, przebywających w 21 domach zakonnych - relacjonował ks. prał. Marek Korgul - referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego

Podziel się cytatem

Domy zakonne 

Mszę świętą poprzedziło słowo ks. prał. Marka Korgula, który wyraził radość i wdzięczność, a także szacunek wobec wszystkich osób konsekrowanych. Referent ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego wymienił charyzmaty zgromadzeń i przypomniał, że w diecezji świdnickiej mamy 315 sióstr z 22 zgromadzeń zakonnych zamieszkujących w 48 klasztorach, a także 78 księży, ojców i braci z 11 zgromadzeń, przebywających w 21 domach zakonnych. Ten szczególny dzień stał się także okazją do dziękczynienia za dar życia konsekrowanego, które w imieniu wspólnot życia konsekrowanego wypowiedzieli ich przedstawiciele. Następnie uczestnicy modlitewnego spotkania przeszli do gmachu świdnickiego seminarium, na ciepły posiłek.

ks. Mirosław Benedyk

2023-02-02 23:30

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

2 lutego przypada Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

[ TEMATY ]

święto Ofiarowania Pańskiego

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego

Karolina Krasowska

Aktualnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje około 180 sióstr z 24 żeńskich zgromadzeń zakonnych oraz 93 zakonników z 10 zgromadzeń męskich.

Aktualnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje około 180 sióstr z 24 żeńskich zgromadzeń zakonnych oraz 93 zakonników z 10 zgromadzeń męskich.

W środę 2 lutego przypada święto Ofiarowania Pańskiego zwane w polskiej tradycji świętem Matki Bożej Gromnicznej. Tego dnia Kościół obchodzi również Dzień Życia Konsekrowanego.

Diecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego z udziałem bp. Tadeusza Lityńskiego zaplanowano na sobotę 5 lutego w sanktuarium maryjnym w Rokitnie.

CZYTAJ DALEJ

Świadectwo. Palce uratował, serce zostawił w Częstochowie

2023-03-17 21:32

[ TEMATY ]

Matka Boża Częstochowska

świadectwo

Karol Porwich/Niedziela

Holandia, 6 lipca 2006 rok. Podczas cięcia płyt pilśniowych polski robotnik ulega wypadkowi – gilotyna obcina mu pięć palców lewej ręki. Palce zwisały jedynie na cienkiej skórce. Karetka pogotowia zabiera Andrzeja, pochodzącego z Oleśnicy, do szpitala w Rotterdamie.

Lekarz stwierdza, że dwóch palców nie da się już uratować i nie daje gwarancji,jak będzie z trzema pozostałymi. Okazuje się jednak, że operacji nie da się przeprowadzić, bo wszystkie sale operacyjne są w tym momencie zajęte. Szanse Andrzeja wciąż maleją, bo przecież w jego przypadku liczy się czas. Odwożą go do szpitala w Amsterdamie. Andrzej myśli o Jasnej Górze, na której bywał od dziecka. No i w Częstochowie leczył swoje serce. Mężczyzna składa obietnicę Matce Bożej: „Maryjo, jeśli uratujesz mi palce, pięć razy na piechotę będę do Ciebie przychodził w pielgrzymce i zostawię ofiarę na remont sanktuarium”. W amsterdamskim szpitalu medycy przeprowadzają z Andrzejem lekarski wywiad. Kiedy dowiadują się, że chorował na serce, do operacji wzywają najlepszego chirurga. Profesor operuje sześć bitych godzin. Po operacji obudzony Andrzej stwierdza, że może poruszać wszystkimi pięcioma palcami, jest obieg krwi, we wszystkich palcach czucie. Pięć dni leży jeszcze w szpitalu, wciąż oszołomiony tym, co się stało – tym, że była to łaska Matki Bożej. 6 lipca 2007 na Jasnej Górze oficjalnie zgłosił doznaną łaskę za przyczyną Matki Bożej Jasnogórskiej.

CZYTAJ DALEJ

Świadectwo: niech się stanie Twoja wola

2023-03-20 20:08

[ TEMATY ]

krzyż

świadectwo

#NiezbędnikWielkopostny

Karol Porwich/Niedziela

Mój krzyż spadł na mnie w czterdziestostopniowym upale… jak wtedy.

Jeszcze niedawno wydawało mi się, że o krzyżu wiem prawie wszystko – ba, byłam przeświadczona, że mam do tego specjalne prawo. W końcu wraz z Mamą w czasach wojującego komunizmu wieszałyśmy go w klasach, kiedy to pod pozorem malowania szkoły próbowano raz na zawsze rozwiązać problem krzyża. Na szalę Mama nauczycielka rzuciła wówczas nasz w miarę dobry status materialny. Ojciec, dyrektor owej szkoły, mógł stracić pracę. Losy potoczyły się tak, że pracy nie stracił. Powodziło się nam jak na tamte czasy całkiem przyzwoicie.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję