I Konferencja Ogólnopolska „Działalność bp. Teodora Kubiny w latach 1945-51”

Wydarzenie zainaugurowało cykl ogólnopolskich konferencji naukowych nt. „Biskupi częstochowscy w Polsce «ludowej»” pod patronatem abp. Wacława Depo, metropolity częstochowskiego.

– Myślę, że jest to bardzo ważny etap naszego przygotowania do dobrego i głębokiego przeżycia jubileuszu 100-lecia archidiecezji – ocenił hierarcha w rozmowie z „Niedzielą”. Zwrócił również uwagę, że przed objęciem diecezji częstochowskiej ks. Kubina był proboszczem na Śląsku, w Kołobrzegu, a także w Berlinie. – Tym bardziej widzimy jego powiązania między Polską a Europą. Był Europejczykiem w pełnym znaczeniu tego słowa, dlatego dzisiaj trzeba przywoływać jego postać, ponieważ należy pamiętać o swoich korzeniach, z których się wyrasta, po to, żeby przekazać przyszłym pokoleniom niezmienne wartości, którymi są Chrystus, Jego Ewangelia i Kościół – podkreślił abp Depo.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zobacz zdjęcia: I Konferencja Ogólnopolska „Działalność bp. Teodora Kubiny w latach 1945-51”

Reklama

Ks. dr Paweł Kostrzewski, archiwariusz Archiwum Kurii Metropolitalnej w Częstochowie, zaznaczył, że celem konferencji jest przybliżenie postaci pasterzy częstochowskich przez podejmowanie tematów, które do tej pory były mało eksplorowane, aby w ten sposób budować tożsamość archidiecezji i podejmować odpowiedzialność za losy współczesnego Kościoła. – Nie można być odpowiedzialnym za coś ani nie można kochać czegoś, czego się nie zna. Poprzez przybliżanie historii chcemy poznawać nasz Kościół i czuć się odpowiedzialnym za jego losy dzisiaj i jutro – powiedział.

Ks. Kostrzewski wskazał na bardzo trudną rzeczywistość społeczno-polityczną, z którą musiał się mierzyć pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina. Przypomniał o ogromnych stratach personalnych i materialnych, jakie Kościół częstochowski poniósł w okresie okupacji niemieckiej.

Maciej Orman/Niedziela

Kapłan podkreślił, że priorytetem bp. Kubiny w pierwszych miesiącach po zakończeniu okupacji było stworzenie Kościołowi możliwości prowadzenia działań duszpasterskich. – Robił wszystko, żeby relacje z władzami państwowymi i miejskimi w Częstochowie były takie, aby ta działalność była możliwa. Niestety, szybko się okazało, że celem władz komunistycznych jest walka z Kościołem, zmarginalizowanie jego roli do działalności wyłącznie religijnej – przypomniał ks. Kostrzewski.

Dodał, że bp Kubina musiał się zmierzyć m.in.: z aresztowaniami księży pod pretekstem współpracy z organizacjami antykomunistycznymi, z problemem przejęcia Caritas przez władze państwowe oraz z działaniami dezintegrującymi Kościół w postaci tworzenia ruchu księży patriotów.

Maciej Orman/Niedziela

Reklama

Dr hab. Jarosław Durka z UK w Kaliszu omówił temat: „Relacje państwo-Kościół w latach 1945-51”. Dr hab. Rafał Łatka, prof. UKSW, przedstawił, jak wyglądała służba bp. Teodora Kubiny wobec episkopatu Polski w tym samym okresie. Tematem wystąpienia dr. hab. Ryszarda Gryza, prof. UJK w Kielcach, była postawa bp. Kubiny wobec pogromu kieleckiego. Ks. dr Jacek Kapuściński z Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej omówił posługę bp. Kubiny dla diecezji częstochowskiej w latach 1945-51, a ks. dr Paweł Kostrzewski z Archiwum Kurii Metropolitalnej w Częstochowie wygłosił wykład nt. „Biskup Teodor Kubina wobec rzeczywistości polityczno-społecznej”.

Wydarzeniami towarzyszącymi konferencji była promocja książki pt. „Biskup Teodor Kubina (1880 – 1951). Listy pasterskie – orędzia – odezwy” autorstwa ks. dr. hab. Mariana Dudy, emerytowanego profesora Wyższego Instytutu Teologicznego w Częstochowie, oraz wystawa okolicznościowa pt. „Bp Teodor Kubina (1880 – 1951) i jego czasy”, przygotowana przez ks. Bogdana Blajera, dyrektora Muzeum Archidiecezji Częstochowskiej im. Biskupa Teodora Kubiny.

Maciej Orman/Niedziela

Konferencję poprzedziła Msza św. pod przewodnictwem abp. Depo w seminaryjnej kaplicy Zesłania Ducha Świętego. Hierarcha celebrował Eucharystię w pektorale (ozdobnym krzyżu noszonym na piersi), który nosili biskupi częstochowscy, poczynając od bp. Kubiny. W krzyżu umieszczone zostały relikwie św. Stanisława, biskupa i męczennika, oraz św. Teodora, męczennika, patrona bp. Kubiny.

Kolejna konferencja zaplanowana jest na wiosnę 2024 r. Będzie poświęcona bp. Zdzisławowi Golińskiemu.

Więcej w nr. 48 „Niedzieli Częstochowskiej” z datą 26 listopada.

Bracia i Siostry w Chrystusie, Jedynym Odkupicielu Człowieka! W jedności z Ojcem Świętym Benedyktem XVI w dniu 11 października 2012 r. o godz. 18 w Bazylice Archikatedralnej w Częstochowie celebrowałem Mszę św. otwierającą Rok Wiary w naszej archidiecezji. Pragnę podziękować Wszystkim: księżom biskupom, braciom w kapłańskim posługiwaniu, osobom życia konsekrowanego, przedstawicielom ruchów i stowarzyszeń, delegacjom dekanalnym i parafialnym za modlitewną obecność, która stała się osobistym i publicznym wyznaniem wiary. Będziemy je wyrażać dalej w naszych kościołach, wspólnotach rodzinnych, miejscach naszej pracy i życia, aby - jak tego pragnie Ojciec Święty - „każdy z nas silnie odczuł potrzebę lepszego zrozumienia i przekazywania przyszłym pokoleniom daru wiary”. Według zamysłu Ojca Świętego Benedykta XVI rozpoczęty już Rok Wiary ma rozbudzić w każdym wierzącym aspirację do wyznawania wiary w jej pełni i z odnowionym przekonaniem, a także z nową nadzieją na jej spełnienie. Będzie też dobrą okazją, by bardziej celebrować wiarę w liturgii, zwłaszcza Eucharystii. Ona „jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i (...) źródłem, z którego wypływa cała jego moc”. Jednocześnie Papież pragnie, aby świadectwo życia ludzi wierzących było coraz bardziej przejrzyste i wiarygodne. Czas tego Roku jest nam również zadany, aby każdy z nas ponownie odkrył treść wiary wyznawanej, przeżywanej i przemodlonej, i zastanowił się nad samym aktem wiary. W końcu, a może przede wszystkim, Rok Wiary jest wezwaniem do autentycznego i nowego nawrócenia się do Chrystusa Pana, Jedynego Zbawiciela świata („Porta Fidei”, 6-9). Wobec odejścia, kryzysu wiary wielu chrześcijan i ataków pogańskiego świata, nie możemy - jak mówi Benedykt XVI - zgodzić się na to, aby sól wiary utraciła swój smak, a światło było umieszczone pod korcem (por. Mt 5,13-16). Nie możemy dopuścić do tego, aby zabrakło naszego odważnego głoszenia prawdy o Jezusie i dawania o Nim wiarygodnego świadectwa. Musimy zatem z odnowionym zapałem karmić się Słowem Bożym, wiernie przekazywanym przez Kościół i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami (por. J 6, 51) („Porta Fidei”, 3). Już dzisiaj, po przekroczeniu progu Roku Wiary, każdy z nas musi stanąć w prawdzie i zapytać siebie samego o osobiste związanie z Chrystusem. Czy nasza wiara jest na tyle dojrzała i silna, abyśmy z radością i entuzjazmem podejmowali dzieło nowej ewangelizacji? Bł. Jan Paweł II wskazywał, iż „czas, w którym przyszło nam żyć, nadal naznaczony jest zapomnieniem i głuchotą wobec Boga”. Dlatego trzeba nam na nowo odkryć, że chrześcijaństwo w swej istocie polega na wierze w Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego oraz na indywidualnym i wspólnotowym spotkaniu z Chrystusem, który ukierunkowuje i prowadzi nasze życie. W zadaniach Roku Wiary, kolejny następca św. Piotra, Benedykt XVI kładzie nacisk na dwie kwestie. Po pierwsze, by spojrzenie Kościoła skoncentrowane było na Jezusie Chrystusie, a nie na naszych ludzkich planach. Po drugie, by przypomnieć każdemu z nas, że wiara ma konkretną treść. Nie jest jakąś emocją czy odczuciem, którym każdy mógłby nadać takie znaczenie, jakie by mu pasowało. Zawsze bowiem jest to wiara Kościoła, który z woli Chrystusa jest „stróżem i filarem prawdy”. Jaki więc mamy program na ten Rok Wiary? Odpowiadając na to pytanie, za bł. Janem Pawłem II, chciałoby się najpierw powiedzieć: „Program jest ten sam, co zawsze, zawarty w Ewangelii i w żywej Tradycji. Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego Chrystusa, którego mamy poznawać, kochać i naśladować, aby żyć w Nim życiem trynitarnym i z Nim przemieniać historię, aż osiągnie swą pełnię w niebiańskim Jeruzalem” („Novo millennio ineunte”, 29). Ten niezmienny program musi jednak znaleźć przełożenie na priorytety i wskazania duszpasterskie uwzględniające nasze „tu i teraz”. Konkretne wskazania uwzględniające aktualną sytuację Kościoła znajdziemy w dokumencie Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji: „Żyć Rokiem Wiary”, który został przekazany do każdej parafii. Pragnę zwrócić uwagę tylko na niektóre, spośród nich. Po pierwsze: modlitwa, ze szczególnym wołaniem o dary Ducha Świętego. Ojcowie Synodu Biskupów w Rzymie już w pierwszych dniach obrad zwrócili się z prośbą do Papieża, aby dokonał aktu poświęcenia świata Duchowi Świętemu. Modlitwa bowiem - jak poucza nas Katechizm Kościoła Katolickiego - jest „tajemnicą spotkania dwóch pragnień: Serca Bożego i serca ludzkiego” i jest fundamentalną sprawą dla życia wiarą. Można by rzec: „Powiedz mi, jaka jest twoja modlitwa, a powiem ci, jaka jest twoja wiara”. Jakże znamienne są w tej materii świadectwa wielu młodych ludzi, którzy na pewnym etapie swojego życia stracili wiarę. Gdy jednak podjęli trud modlitwy, odzyskali ją na nowo. W Roku Wiary proszę Was wszystkich i każdego z osobna o wierność codziennej modlitwie w naszych rodzinach, połączoną z wyznaniem wiary, czyli odmawianiem Składu Apostolskiego. Proszę również - zwracajcie się z prośbą do św. Michała Archanioła w obronie Kościoła i przezwyciężenie kłamstwa, i zła w świecie. Szczególnym darem i zobowiązaniem Roku Wiary będą odpusty zupełne, które Stolica Apostolska pod zwykłymi warunkami: stanu łaski uświęcającej, oderwania się od grzechu i modlitwy w intencjach Ojca Świętego - związała z sanktuariami i miejscami kultu Bożego. Po drugie: słuchanie i głoszenie słowa Bożego. Wiara rodzi się ze słuchania Bożego słowa, które jest interpretowane i głoszone przez Nauczycielski Urząd Kościoła. Cieszymy się, że już od 20 lat mamy nowy Katechizm Kościoła Katolickiego, w którym znajduje się systematyczna i organiczna synteza podstawowych treści wiary. Czytany i studiowany przez nas staje się prawdziwym narzędziem umacniania wiary. Zachęcam, abyśmy w Roku Wiary chętnie i często podejmowali lekturę Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zwracam się z usilną prośbą do duszpasterzy i wiernych o przeprowadzenie i uczestnictwo w katechezie dorosłych. Niech w naszych parafiach w oparciu o Katechizm będą prowadzone katechezy przygotowujące do przyjęcia kolejnych sakramentów świętych. Zwróćmy też większą uwagę i poczujmy się bardziej odpowiedzialni za korzystanie z bogatych propozycji przygotowanych przez zespoły redakcyjne: naszego Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, Radia „Fiat” i Radia „Jasna Góra”. Katolickie media w dzisiejszej rzeczywistości są niezmiernie ważnym narzędziem głoszenia i umacniania naszej wiary. Przyjmijmy je z wdzięcznością i korzystajmy z nich jak najobficiej. Po trzecie: wspólnota. Jedną z głównych kategorii, która wyjaśnia nam naturę Kościoła jest wspólnotowość, zjednoczenie człowieka z Bogiem i ludzi pomiędzy sobą. Konkretnym umiejscowieniem Kościoła jest parafia, która coraz bardziej powinna się stawać wspólnotą życia i działania, w której realizują się różne powołania i charyzmaty. Rok Wiary będzie dla nas okazją, byśmy bardziej zaangażowali się w życie parafii i brali za nią odpowiedzialność. Wyrazem tego będzie powołanie nowych Parafialnych Rad Duszpasterskich zgodnie z zatwierdzonym przeze mnie statutem. Statut ten przewiduje również wybory do Parafialnej Rady Duszpasterskiej, które we wszystkich parafiach mają się odbyć 18 listopada br. Ponadto, pragnę zachęcić do bezpośredniego udziału w następujących inicjatywach jak: Dni Kultury Wiary przygotowane przez Duszpasterstwo Środowisk Twórczych, które już odbywają się w dniach 11-22 października 2012 r. pod hasłem: „Bądźcie solą ziemi i światłem świata” oraz Pielgrzymka Archidiecezji Częstochowskiej do Ziemi Świętej w dniach 9-16 lutego 2013 r. Proszę również, by szczególnym miejscem odnowienia wiary i jej wyznania były rekolekcje adwentowe i wielkopostne, które niech przyjmą formę renowacji Misji Ewangelizacyjnych przeprowadzonych z okazji Peregrynacji Krzyża wraz z relikwiami Krzyża Świętego. Na wierność łasce Chrztu Świętego i obfite owoce Roku Wiary z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa