Reklama

Media

Telewizja nie z tego świata

O nietypowej ewangelizacji, sposobach docierania do młodych i o promocji muzyki chrześcijańskiej z ks. Adamem Pradelą i Adamem Grabolusem, założycielami Opoka.tv, rozmawia Kuba Wajdzik

Niedziela Ogólnopolska 47/2017, str. 19-20

[ TEMATY ]

telewizja

telewizja

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KUBA WAJDZIK: – Na medialnym rynku rozwija się projekt Opoka.tv. Czym różni się ta stacja od innych stacji o charakterze religijnym?

KS. ADAM PRADELA: – Familijna Telewizja Muzyczna Opoka.tv ma klarowny profil. Postawiliśmy na promocję muzyki ukazującej współczesnemu człowiekowi osobę Jezusa Chrystusa. Naszym celem jest także pomoc każdemu w oddawaniu chwały, szacunku i miłości Jezusowi jako kochającemu nas Bogu. Czyli mówiąc fachowo, chcemy, aby w Opoka.tv był obecny przede wszystkim nurt ewangelizacyjny i uwielbieniowy. Ponieważ jesteśmy stacją muzyczną, to właśnie te dwa nurty są łatwe do promowania, bo są obecne w wielu utworach muzycznych tworzonych i granych przez współczesnych chrześcijan. Pokazujemy artystów, ich płyty, teledyski, koncerty w zupełnie innym kontekście i wymiarze – nie komercyjnym, a bardziej „życiowym”.

ADAM GRABOLUS: – Nie jesteśmy stacją informacyjną, jesteśmy daleko od bieżących spraw politycznych, społecznych i ekonomicznych. Odnosimy to do słów Chrystusa: „Królestwo moje nie jest z tego świata”. Opoka.tv to więcej niż telewizja – to po prostu inny świat.

– Z pewnością odczuwacie dużą konkurencję innych telewizyjnych stacji muzycznych. Czy oferta proponowana przez Familijną Telewizję Muzyczną Opoka.tv spotyka się z dużym zainteresowaniem widzów?

A. G.: – Istotnie, muzycznych stacji telewizyjnych w Polsce jest sporo, ale żadna z nich nie gra tego, co Opoka.tv. Można w nich usłyszeć dużo popularnej muzyki, znanej z radia, dostępnej w marketach na stoiskach z płytami. Twórcy innych kanałów podchodzą do swoich programów czysto biznesowo, co jest, oczywiście, w pełni zrozumiałe. Grają to, co się na pewno sprzeda. To, że w tym wszystkim polskie stacje muzyczne, telewizyjne czy radiowe stają się do siebie w tym, co grają, bardzo podobne i przewidywalne – to chyba już dla ich twórców sprawa drugorzędna. Oczywiście, takiego podejścia nie potępiamy, ale mamy na to odmienne spojrzenie.
Nam i wielu ludziom, z którymi rozmawiamy, w pewnym momencie przestało się to podobać. Niezależnie od tego, jaką stację się włączy, co drugi teledysk jest pełen wyuzdania, ukazuje wątpliwe obyczajowo zachowania. Z pewnością nie są to bezpieczne treści – obrazy dla naszych dzieci. Do tego jeszcze ta wspomniana muzyczna jednostajność i przewidywalność... To wszystko sprawia, że mamy do czynienia z taką, przepraszam za kolokwializm, bezwartościową papką, która powoli i skutecznie eliminuje w nas świat wartości – głównie wśród młodego pokolenia.

A. P.: – Zdecydowaliśmy się powołać Familijną Telewizję Muzyczną Opoka.tv trochę jakby wbrew logice – telewizję, która będzie grać muzykę – klipy kompletnie nieznane lub mało znane, takie z „innego świata”. To była dla nas szansa stworzenia kanału muzycznego, jakiego na naszym rynku telewizyjnym jeszcze nie było, dającego mądremu widzowi prawdziwą alternatywę – odmianę. Do tego jeszcze była to odpowiedź na pragnienia i oczekiwania wielu ludzi.

A. G.: – Mamy prawie 20-letnie doświadczenie z muzyką CCM. Te lata pokazały, że Współczesna Muzyka Chrześcijan (CCM) jest bardzo przebojowa, świetnie wykonywana i produkowana, często przewyższa jakościowo to, czym na co dzień jesteśmy zalewani. Od lat współorganizujemy duże koncerty, na które przychodzą tysiące ludzi. Przez ostatnie lata prowadziliśmy radio internetowe z taką właśnie muzyką. To był dla nas sprawdzian i okazało się, że popularność CCM i radia daleko przekroczyła nasze oczekiwania. Słuchacze wielokrotnie sygnalizowali, że tylko w naszym radiu i na towarzyszących mu koncertach znajdują coś innego, jakąś odmianę, i szkoda, że to tylko radio, a nie np. telewizja.
Opoka.tv pokazuje widzom, że na świecie istnieje inna muzyka – z dobrym przesłaniem, świetnie zrobiona, pełna hitów, że są teledyski, które można oglądać bez obawy, iż nasze dziecko dostrzeże w nich coś, co niekoniecznie chcielibyśmy, by oglądało. No i właśnie to przesłanie... Proszę sobie posłuchać tekstów piosenek, które gramy, i odpowiedzieć na pytanie, co wychowawczo jest lepsze: „sex, drugs & rock’n’roll” czy „Wiara, Nadzieja i Miłość”. Oczywiście, traktując te hasła i ich porównanie bardzo ogólnikowo. Wszyscy mamy chyba gotową odpowiedź, tylko nie wszyscy jesteśmy na tyle odważni, aby otwarcie to powiedzieć.
Jeśli chodzi o popularność Familijnej Telewizji Muzycznej Opoka.tv, to nadajemy jeszcze zbyt krótko – dopiero budujemy zasięg, przed nami kampania reklamowa – ale sądząc po odzewie na każdą naszą akcję konkursową – otrzymujemy duże ilości maili i SMS-ów – to ludzie nasz kanał oglądają i chcą oglądać.

– Co stanowi największą trudność przy rozwijaniu Opoka.tv?

A. P.: – Jako stacja w początkowym stadium rozwoju przełamujemy dużo trudności, ale jesteśmy pełni optymizmu i wiary w pokłady dobra tkwiące w człowieku i jednocześnie pełni ufności w Opatrzność, czyli w Bożą pomoc. Wydaje się, że główne trudności są obecnie natury finansowej, ale właśnie widzimy w tej dziedzinie, jak sytuacja się polepsza i jak ta sfera się stabilizuje.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2017-11-14 15:01

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zaplanowany atak mediów nienawiści

Papież Franciszek ogłosił, że 27 kwietnia 2014 r. odbędzie się uroczystość kanonizacji bł. Jana Pawła II, papieża z rodu Polaków, wraz z papieżem Janem XXIII. Ogłoszenie kanonizacji polskiego Papieża ucieszyło cały nasz kraj, prawdziwych Polaków, którzy odnajdują w tym wielkim wyniesieniu na ołtarze swojego rodaka nowe nadzieje i siły do tego, by odrodzić się wewnętrznie i duchowo. Jest to ogromny świeży powiew dla Polaków, zwłaszcza katolików.
Nie sposób dziś nie przenieść się myślą i pamięcią do dnia, kiedy Jan Paweł II odchodził do wieczności. Pamiętamy, że już wówczas zaczęły krążyć pierwsze opowiastki, że przy boku papieża znajdował się kapłan, który był szpiclem, wtyczką ze strony polskich sił politycznych. Sąd nad tym kapłanem odbywał się w blasku jupiterów, przy krzyku we wszystkich prawie mediach. Został ogłoszony zdrajcą i skazany na śmierć cywilną. Kamienie padały z wielu stron. Potrzebny był pewnym siłom (czytaj: wrogom Kościoła) taki teatrzyk. Trzeba było pokazać blisko papieża jakąś brzydotę, spróbować skompromitować znanego katolickiego księdza, który przyprowadzał przez wiele lat do Jana Pawła II miliony Polaków. Znam tego kapłana od wielu lat i nie wierzyłem ani przez chwilę w prawdziwość tych oskarżeń.
Wydaje się, że wtedy, gdy szacunek dla polskiego Papieża osiągnął apogeum i cały świat szedł za świętą trumną Jana Pawła II, siły wrogie Kościołowi chciały ten stan zaburzyć. Znalazły taki właśnie wątek. Zresztą w tym czasie miała również miejsce nagonka na wielu innych duchownych. Wielu spośród nich zostało nazwanych donosicielami, współpracownikami Służby Bezpieczeństwa. Było naprawdę wielu prawdziwych współpracowników SB, byli obecni we wszystkich środowiskach, ale obarczenie winą przyszło tylko w stosunku do katolickich księży. Chodziło o to, żeby zniszczyć dobre imię kapłanów, wpływ Kościoła na dzieje budującego się demokratycznego państwa polskiego. Media raz po raz wskazywały nazwiska księży i ogłaszały jakieś niestworzone rzeczy przeciwko nim, a ci nie umieli się bronić. Swojej niewinności dowiodą na Bożym sądzie, gdy Bóg zapyta o prawdę, o prawość serca i sumienia.
I oto teraz znów, gdy dowiedzieliśmy się o dacie kanonizacji bł. Jana Pawła II, mamy do czynienia z frontalnym atakiem na katolickich księży. Telewizyjne programy informacyjne rozpoczynają się od piętnowania księży podejrzanych o pedofilię. W sposób bezwzględny przekazuje się imiona i nazwiska, zdjęcia i mówi, że kapłani, którzy powinni być świadectwem, są godni pożałowania i potępienia. Oczywiście, doktryna Kościoła jest tu jasna. Sam Jezus w Ewangelii mówi o zgorszeniu maluczkich. Tym bardziej Kościół dzisiaj musi słuchać swojego Pana i Mistrza, gdy dowiaduje się o czynach złych. Jednocześnie trzeba zwrócić uwagę na to, czy rzeczywiście jest udowodnione przestępstwo, czy zaistniały wyroki prawowitych sądów w kwestiach domniemanych czynów złych, które trzeba potępić. Dlatego dziwne wydaje się, że dziennikarze i publicyści, skądinąd mający pewien szacunek, potrafią np. w sposób arogancki odnosić się do biskupa, żądając, czy to przeproszenia, czy jakichś innych deklaracji, które miałyby być odpowiedzią na natarczywe pytania i propozycje prowadzących rozmowy.
Kościół ma swój Kodeks Prawa Kanonicznego, ma dział swojego prawa karnego, metody kanoniczne, a biskupi mają święty obowiązek kierowania się prawem kanonicznym, także wtedy, gdy dochodzi do zgorszenia czy popełnienia czynów przestępczych. W kwestii pedofilii biskupi uznają tok spraw sądów świeckich i powołują się na sposoby, którymi te sprawy są załatwiane. Są też prawa podstawowe, obowiązujące tak w prawie kanonicznym, jaki i państwowym, a mianowicie, że każdy człowiek ma prawo do niewinności – by go skazać, winę trzeba udowodnić.
Ta zasada obowiązuje nie tylko duchownych, ale wszystkich ludzi, urzędy, a przede wszystkim sądy. Jeżeli więc dziennikarz nastaje na biskupa i chce wymusić pewne decyzje, jest to zwyczajne nadużycie.
Jeżeli chcemy stosować odpowiedzialność zbiorową, to zapytajmy: czy wolno tak postąpić? Jak można łatwo przyrównać to, co robią obecnie media do sytuacji Trzeciej Rzeszy i antysemityzmu, którego ofiarą padł naród żydowski. Obecnie jesteśmy świadkami podobnego traktowania Kościoła i księży. Gdy jeszcze dłużej i częściej będą nadawać w programach medialnych o pedofilii wśród duchownych, w bardzo krótkim czasie szczególnie młodzi ludzie zaczną uważać, że każdy ksiądz jest pedofilem, zboczeńcem czy dewiantem. Potem przyjdzie czas na zabijanie. To jest postać podobna do antysemityzmu, głoszona przez media nienawiści w stosunku do Kościoła i duchowieństwa.
Jesteśmy poruszeni napaściami, które dzieją się w Syrii, w Pakistanie czy w innych krajach islamu, gdzie chrześcijanie są zabijani, a kościoły burzone. Tymczasem w Polsce wolno cywilnie zabijać księży, niszczyć opinię, wrzucać do wspólnego worka wszystkich – bo mediom chodzi o to, żeby zlinczować polskie duchowieństwo. Ksiądz, który walczył o wolną Polskę, nagle jest pomawiany o wszystko, co najgorsze. Wszyscy jesteśmy grzeszni – mówi przecież Ojciec Święty Franciszek, poczynając od swojej osoby – to prawda, ale jednocześnie chcemy walczyć z grzechem. Nie pochwalamy tych czynów, jeżeli były dokonane. Jako Kościół będziemy zawsze bronić świętości i tego, co Chrystus tak bardzo umiłował. A Jego słowa z kazania na Górze: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” należą do najpiękniejszych błogosławieństw. Doktryna Kościoła jest tutaj jasna, ale trzeba zauważyć, że media – prasa, radio, telewizja, internet, portale – zrobią wszystko, żeby zohydzić dobre imię kapłana. To niesprawiedliwe i nieuczciwe wobec Kościoła.
Dlatego nie dajmy się zmanipulować. Piszmy do prezesa TVP Juliusza Brauna, by się zastanowił, jak poprowadzić polską telewizję, by była dla wszystkich Polaków i nie szkalowała dobrego imienia ludzi Kościoła.

CZYTAJ DALEJ

Zwykła uczciwość

2024-04-23 12:03

Niedziela Ogólnopolska 17/2024, str. 3

[ TEMATY ]

Ks. Jarosław Grabowski

Piotr Dłubak

Ks. Jarosław Grabowski

Ks. Jarosław Grabowski

Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.

Przyznam się, że coraz częściej w mojej refleksji dotyczącej kapłaństwa pojawia się gniewna irytacja. Pytam siebie: jak długo jeszcze mamy czuć się winni, bo jakaś niewielka liczba księży dopuściła się przestępstwa? Większość z nas nie tylko absolutnie nie akceptuje ich zachowań, ale też zwyczajnie cierpi na widok współbraci, którzy prowadzą podwójne życie i tym samym zdradzają swoje powołanie. Tylko czy z powodu grzechów jednostek wolno nakazywać reszcie milczenie? Mamy zaprzestać nazywania rzeczy w ewangelicznym stylu: tak, tak; nie, nie, z obawy, że komuś może się to nie spodobać? Przestać działać, by się nie narazić? Wiem, że wielu z nas, księży, stawia sobie dziś podobne pytania. To stanie pod pręgierzem za nie swoje winy jest na dłuższą metę nie do wytrzymania. Dobrze ujął to bp Edward Dajczak, który w rozmowie z red. Katarzyną Woynarowską mówi o przyczynach zmasowanej krytyki duchowieństwa, ale i o konieczności zmian w formacji przyszłych kapłanów, w relacjach między biskupami a księżmi i między księżmi a wiernymi świeckimi. „Wiele rzeczy wymaga teraz korekty” – przyznaje bp Dajczak (s. 10-13).

CZYTAJ DALEJ

Warszawska Pielgrzymka Piesza Dziedzictwem Kulturowym

Warszawska Pielgrzymka Piesza na Jasną Górę trafiła na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego. Pielgrzymka warszawska nazywana także paulińską, początkami sięga XVIII w. Jej fenomen polega na ciągłości, wierni wypełniali śluby pielgrzymowania do Częstochowy nawet w czasie rozbiorów, wojen i komunizmu. Jest nazywana „matką” pielgrzymek w Polsce.

- Pielgrzymowanie wpisane jest w charyzmat Zakonu i w naszego maryjnego ducha, stąd wielka troska o to dziedzictwo, jakim jest Warszawska Pielgrzymka Piesza. Czujemy się spadkobiercami tego ogromnego duchowego skarbu i robimy wszystko, aby przekazać go nowemu pokoleniu paulinów. To doświadczenie pielgrzymowania zabieramy na inne kontynenty - powiedział o. Arnold Chrapkowski, przełożony generalny Zakonu Paulinów na zwieńczenie pielgrzymki w 2023r.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję