Reklama

Akcja Katolicka Diecezji Drohiczyńskiej

Akcja Katolicka to stowarzyszenie katolików świeckich, którzy w zorganizowanej formie współpracują z hierarchią kościelną i duchowieństwem w szerzeniu i ugruntowywaniu nauki Jezusa Chrystusa.

Niedziela podlaska 4/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Akcja Katolicka wspólnie z księżmi realizuje cele apostolskie Kościoła katolickiego. Zorganizowana współpraca katolików świeckich i duchowieństwa w nauczaniu prawd wiary należy od czasów apostolskich do tradycji Kościoła. Wagę tej współpracy podkreślił Sobór Watykański II i Ojciec Święty Jan Paweł II, mówiąc o katolikach świeckich, że „winni poczuć się rzeczywistymi podmiotami w życiu Kościoła” i „winni uświadomić sobie coraz wyraźniej nie tylko to, że należą do Kościoła, ale że sami są Kościołem - wspólnotą wiernych żyjących na ziemi pod jednym przewodnictwem Papieża oraz pozostających z Nim w łączności Biskupów” (KK 33; DA 20; ChL 9).
Akcja Katolicka Diecezji Drohiczyńskiej została powołana przez biskupa drohiczyńskiego Antoniego Dydycza, dekretem z dnia 21 czerwca 1995 r. Statut Akcji Katolickiej zatwierdził Biskup Drohiczyński 12 października 1996 r. Patronem Akcji Katolickiej Diecezji Drohiczyńskiej jest bł. Honorat Koźmiński, a świętem patronalnym Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Pierwsze walne zebranie odbyło się 28 marca 1998 r. w Drohiczynie w gmachu Kurii Diecezjalnej. Został na nim wybrany Zarząd Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej. Prezesem DIAK została Lucyna Woźnica z Sokołowa Podlaskiego, a na asystenta DIAK bp A. Dydycz mianował ks. Marka Sidoruka - wikariusza parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Węgrowie. Od 1 stycznia 1999 r. funkcję asystenta pełnił ks. Zbigniew Domirski, a od 1 września 2001 r. obowiązki te przejął ks. prał. Tadeusz Osiński, proboszcz parafii Łochów i dziekan dekanatu łochowskiego.
Celem Akcji Katolickiej jest pogłębianie formacji chrześcijańskiej i organizowanie bezpośredniej współpracy katolików świeckich z hierarchią kościelną w prowadzeniu ewangelizacji. Jednym ze współczesnych znaków czasu jest nowe poczucie odpowiedzialności za Kościół i jego misję w świecie. Troska o Kościół winna leżeć na sercu tak duchowieństwu, jak i katolikom świeckim.
Jan Paweł II odpowiedzialność za Kościół wyraził poprzez wezwanie do nowej ewangelizacji (przemówienie z 2 stycznia 1993 r.). Aby jednak katolicy świeccy mogli opowiedzieć się za nową ewangelizację, muszą zyskać nową świadomość bycia Kościołem i przygotować się przez odpowiednią formację do zadań apostolskich. DIAK w Drohiczynie prowadzi formację duchową i intelektualną osób, które stały się lub staną „ewangelicznym zaczynem” Akcji Katolickiej w parafiach.
DIAK organizuje zjazdy formacyjne członków, spotkania z racji uroczystości Chrystusa Króla oraz spotkanie opłatkowe w okresie Bożego Narodzenia. Poza tym organizuje pielgrzymki do polskich sanktuariów i dni skupienia: w sierpniu w Serpelicach, a zimą w Drohiczynie. Do stałego kalendarza weszły także trzydniowe rekolekcje dla członków Akcji Katolickiej z całej diecezji. Członkowie AK w swojej działalności zwracają uwagę na pracę charytatywną w parafiach. Troska o Kościół w miarę możliwości jest więc dzielona między duchowieństwo i ludzi świeckich.

Reklama

Praca formacyjna stowarzyszenia

Praca duszpasterska dokonuje się na poziomie parafii i przy zaangażowaniu księży. Stąd Ojciec Święty Jan Paweł II w dokumencie Christifideles Laici naucza: „Nowe sytuacje - zarówno w Kościele, jak i życiu społecznym, ekonomicznym, politycznym i kulturalnym - domagają się dzisiaj ze szczególną siłą zaangażowania świeckich. Bierność, która zawsze była postawą nie do przyjęcia, dziś bardziej jeszcze staje się winą. Nikomu nie godzi się trwać w bezczynności”.
Księża proboszczowie i prefekci muszą chcieć organizować w parafiach Akcję Katolicką, czytać pozycje z biblioteki AK, biuletyny KIAK, bo stowarzyszenie podejmuje pracę formacyjną wg programu duszpasterskiego Konferencji Episkopatu Polski. Obecnie tematem roku jest: „Eucharystia źródłem mocy w głoszeniu Ewangelii nadziei”. Potrzebna jest praca formacyjna w sferze mentalności duchownych i świeckich. „Przyszłość świata i Kościoła idzie przez rodzinę” (FC 75) oraz przez stowarzyszenia i ruchy katolickie organizowane na poziomie parafii, diecezji i kraju. Trzeba, by i w naszej diecezji powstało więcej Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Kierunki działania członków Akcji Katolickiej

Członkowie Akcji Katolickiej mają obowiązek: udziału w rekolekcjach i dniach skupienia przynajmniej raz w roku, codziennej lektury Pisma Świętego, cotygodniowej adoracji Najświętszego Sakramentu, szczególnie w pierwszy czwartek lub pierwszy piątek miesiąca w miarę możliwości uczestnictwo we Mszy św. w dzień powszedni. Wszystkie spotkania: KIAK, DIAK, POAK rozpoczynają się odmówieniem jednej tajemnicy Różańca św. w intencji Ojca Świętego i modlitwą członka Akcji Katolickiej.
Działalność społeczna AK to głównie pogłębianie współpracy z samorządami lokalnymi i innymi organizacjami pozarządowymi, szczególnie z zespołami zajmującymi się pomocą rodzinie, bezrobotnym i ubogim.

Lektury i pomoce formacyjne Akcji Katolickiej

Zasadnicze materiał formacyjne to:
a) Jan Paweł II: encyklika Evangelium vitae, 1995; encyklika Ecclesia de Eucharistia, 2003; list apostolski Dies Domini, 1998; list apostolski Mane nobiscum Domine, 2004; adhortacja apostolska Ecclesia in Europa, 2003.
b) Konferencja Episkopatu Polski: Program duszpasterski na rok 2004/05 - Głosić Ewangelię nadziei, Katowice 2004.
c) Inne proponowane pozycje: ks. Henryk Orszulak: W radości i smutku... ale zawsze z nadzieją - konferencje wygłoszone do AK Diecezji Kaliskiej, Kalisz 2003; Chrześcijanie świadkami nadziei. I Arch. Kongres AK Lublin, 7-8.06.2002 r., Lublin 2002; Nadzieja chrześcijańska a nadzieje ludzkie, red. ks. J. Nagórny, ks. M. Pokrywka, KUL, Lublin 2003; Wczoraj - dziś - jutro Akcji Katolickiej, red. ks. T. Borutka, Kraków 2004. Tę pozycję posiadają księża dziekani i w tym roku w pracy formacyjnej POAK należy ją skutecznie wykorzystać.

Reklama

Wydarzenia i spotkania

21 listopada 2004 r., w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, miała miejsce Msza św. w parafii Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim. Mszę św. celebrował i homilię wygłosił bp Antoni Dydycz. Przed błogosławieństwem 20 osób złożyło uroczyste przyrzeczenie przynależności do Akcji Katolickiej.
Terminy:
Spotkanie opłatkowe: Drohiczyn - 8 stycznia 2005 r. Porządek spotkania: godz. 10.00 - Msza św. w kościele pofranciszkańskim pod przewodnictwem bp. Antoniego Dydycza; sprawozdania prezesów z działalności poszczególnych POAK za rok 2004; dzielenie się opłatkiem i posiłek w domu św. Antoniego u Księży Seniorów.
Diecezjalne Rekolekcje Wielkopostne Akcji Katolickiej odbędą się w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Karmelitanek CIJ: 17-300 Siemiatycze, ul. Głowackiego 2, tel. (0-85) 655-23-97. Termin: 11-13.02.2005 r. Motto rekolekcji: Akcja Katolicka powinna stawać się autentyczną szkołą ewangelizacji ugruntowaną na słuchaniu Słowa Bożego i katechizacji - bp P. Jarecki.
Porządek rekolekcji:
Piątek - 11.02.2005
godz. 17.00 - zakwaterowanie w Domu Rekolekcyjnym
godz. 18.00 - Msza św. z homilią w kaplicy, Droga Krzyżowa
godz. 20.30 - kolacja
godz. 21.00 - Apel Jasnogórski
Sobota - 12.02.2005
godz. 7.00 - pobudka
godz. 7.45 - śniadanie
godz. 8.30 - Msza św. z homilią
godz. 10.00 - konferencja ks. kan. Tadeusza Żdanuka - asystenta AKAB z Białegostoku nt.: Czy jestem człowiekiem religijnym czy wierzącym?
godz. 12.00 - Anioł Pański i konferencja: Jakie jest dziś mojej rodziny - wiara i nadzieja w rodzinie
godz. 13.30 - obiad
godz. 15.00 - rachunek sumienia w Godzinie Miłosierdzia
godz. 16.30 - konferencja: Nadzieje Polaków dziś
godz. 18.00 - kolacja
godz. 20.00 - Różaniec i Apel Jasnogórski
Niedziela - 13.02.2005
godz. 7.00 - pobudka
godz. 8.00 - śniadanie
godz. 9.00 - konferencja: Nadzieja chrześcijańska wobec wyzwań współczesności. Potrzeba nadziei w świecie dzisiejszym - w obliczu rozczarowań i złudnych nadziei
godz. 9.45 - modlitwa prywatna, spowiedź
godz. 11.00 - Msza św. pod przewodnictwem bp. A. Dydycza. Akt Oddania Akcji Katolickiej w opiekę Matki Bożej
godz. 12.30 - obiad i pożegnanie.

Nad całością rekolekcji czuwa ks. prał. Tadeusz Osiński - asystent DIAK - Drohiczyn. Konferencje do uczestników rekolekcji głosić bedą: ks. kan. Tadeusz Żdanuk - asystent AKAB - Białystok i ks. prał. Tadeusz Osiński - asystent DIAK - Drohiczyn.

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Każde cierpienie połączone z Chrystusowym krzyżem umacnia

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Graziako

Rozważania do Ewangelii Mt 11, 25-30.

Poniedziałek, 29 kwietnia. Święto św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła, patronki Europy

CZYTAJ DALEJ

Powiedzieć Bogu „tak”

2024-04-29 09:09

[ TEMATY ]

modlitwa o powołania

Rokitno sanktuarium

Paradyż sanktuarium

piesza pielgrzymka powołaniowa

Katarzyna Krawcewicz

W pielgrzymce szło ponad 200 osób

W pielgrzymce szło ponad 200 osób

27 kwietnia z Paradyża wyruszyła kolejna piesza pielgrzymka powołaniowa do Rokitna – w tym roku pod hasłem „Powołanie – łaska i misja”. Szlakiem wędrowało ponad 200 osób.

Pielgrzymi przybyli do Paradyża w sobotni poranek z kilku punktów diecezji. Na drogę pobłogosławił ich bp Tadeusz Lityński, który przez kilka godzin towarzyszył pątnikom w wędrówce. – Chcemy dziś Panu Bogu podziękować za wszelki dar, za każde powołanie do kapłaństwa, do życia konsekrowanego. Ale także chcemy prosić. Papież Franciszek 21 stycznia po zakończeniu modlitwy Anioł Pański ogłosił Rok Modlitwy, prosząc, aby modlitwa została zintensyfikowana, zarówno ta prywatna, osobista, jak też i wspólnotowa, w świecie. Aby bardziej stanąć w obecności Boga, bardziej stanąć w obecności naszego Pana – mówił pasterz diecezji. - Myślę, że pielgrzymka jest takim czasem naszej bardzo intensywnej modlitwy. Chciałbym, żebyśmy oprócz tych wszystkich walorów poznawczych, turystycznych, które są wpisane w pielgrzymowanie, mieli również na uwadze życie modlitwy.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję