Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie!
Z radością pragnę pozdrowić, w imieniu Kongregacji Edukacji Katolickiej, wszystkich uczestników uroczystych obchodów jubileuszu 50-lecia działalności Niższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej.
1. Wyrażam głęboką wdzięczność wszystkim tym, którzy w ciągu mijających 50 lat z ogromnym poświęceniem stawiali czoło problemom natury politycznej, ekonomicznej, pedagogicznej, aby Niższe Seminarium Duchowne w Częstochowie mogło zapewnić alumnom odpowiednie warunki do zdobycia solidnego przygotowania humanistycznego oraz ułatwić im odpowiedź na Boży głos powołujący do kapłaństwa. Wszystkie te wysiłki, podjęte przez wiele osób w poprzednich latach i podejmowane również obecnie, ukazują głębokie przekonanie o potrzebie istnienia Niższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej nie tylko w przeszłości, ale także na progu Trzeciego Tysiąclecia.
2. Jest rzeczą oczywistą, iż bardzo ważnym zadaniem Niższego Seminarium Duchownego jest promocja nowych powołań do kapłaństwa. Ojciec Święty Jan Paweł II w Adhortacji Apostolskiej Pastores dabo vobis mówi o długim doświadczeniu, które uczy iż "powołanie kapłańskie często objawia się po raz pierwszy pod koniec okresu dzieciństwa i w pierwszych latach młodości" (n. 63). Stąd też Kościół - zauważa dalej Papież - "poprzez instytucję niższych seminariów, pielęgnuje ziarna powołań zasiane w chłopięcych sercach, stara się je wstępnie rozeznawać i wspomagać ich rozwój. (...) seminaria te (...) prowadzą swe cenne dzieło wychowawcze, które ma otaczać opieką zalążki powołania kapłańskiego i pobudzać ich rozwój, tak aby alumni mogli je łatwiej rozpoznać i potrafili na nie odpowiedzieć. Program wychowawczy niższych seminariów, realizowany stopniowo i w odpowiednim czasie, sprzyja takiej formacji ludzkiej, kulturowej i duchowej, dzięki której młodzieniec może wstąpić do seminarium wyższego odpowiednio i solidnie przygotowany" ( tamże).
W dniu dzisiejszym żywię głęboką nadzieję, iż Niższe Seminarium Duchowne w Częstochowie będzie również w przyszłości miejscem uprzywilejowanym budzenia licznych i świętych powołań do kapłaństwa oraz formacji młodzieży ożywionej duchem ewangelicznym i zdolnej do podjęcia ważnych zadań w Kościele i społeczeństwie.
3. Dlatego pragnąłbym życzyć alumnom, aby odważnie szukali drogi swego powołania, szukali prawdy o sobie i o otaczającym świecie. W tym poszukiwaniu niech zwracają się o pomoc do Chrystusa. Niech On będzie nieustannie obecny w ich myślach i we wszystkich podejmowanych działaniach. Niech On będzie dla nich podporą i umocnieniem w trudzie zdobywania takich cnót, jak: wiara, miłość, uczciwość, szlachetność, wielkoduszność. Niech w Nim szukają najwierniejszego towarzysza pomagającego przetrwać każdą trudność.
4. Księżom Wychowawcom Seminarium życzę, by żyli w ścisłej jedności ducha i działania między sobą i z alumnami, by tworzyli rodzinę, która odzwierciedlałaby w praktyce modlitwę Pana: "aby stanowili jedno" (J 17, 11) i by byli wobec alumnów autentycznymi świadkami kapłaństwa służebnego.
5. Nauczycieli zachęcam, aby dbali o wysoki poziom przekazywanej wiedzy, kształtowali osobowości alumnów silne i odpowiedzialne oraz budzili w nich wrażliwość na powołanie. Według Ojca Świętego Jana Pawła II, "nauczyciele chrześcijańscy są wezwani do pomagania młodym w odkrywaniu Bożego zamysłu wobec nich, kształtując w nich gotowość - jeśli Bóg ich powoła - do uczynienia z własnego życia daru, przez który włączą się w misję. Dokona się to poprzez kolejne wybory, przygotowujące do ostatecznego ´tak´, na mocy którego całe ich życie zostanie oddane w służbę Ewangelii (...). Aby do tego doprowadzić, nauczyciele są zobowiązani pomagać powierzonym sobie młodym patrzeć w górę i uwalniać się od nieustannej pokusy kompromisu. Mają ich uczyć pokładać ufność w Bogu, który jest Ojcem i objawia niezwykłą wielkość swojej miłości przez to, że każdemu człowiekowi powierza indywidualne zadanie w służbie wielkiej misji ´odnawiania oblicza ziemi´" (Orędzie na XXXVIII Światowy Dzień Modlitw o Powołania, 6 maja 2001, n. 5).
6. Niech Dobry Bóg, za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, i za wstawiennictwem św. Józefa - Patrona Seminarium, obdarza Księdza Rektora, Księży Wychowawców, nauczycieli, alumnów, dobroczyńców i tych wszystkich, którym leży na sercu dobro Niższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej, wszelkimi łaskami, aby mogło ono, patrząc z nadzieją w przyszłość, kontynuować wiernie swoją drogę. Z serca też wszystkim błogosławię.

Rzym, 3 września 2001 r.